Już jest nowy numer:
Z O B A C Z !
Zaloguj
-
Ewa dodał 1 nowe zdjęcia do albumu Najnowsze zdjęcia24 stycznia 2020piątek Rok liturgiczny: A/II Wspomnienie Św. Franciszka Salezego, biskupa i doktora Kościoła ----------------- Franciszek Salezy, właściwie François de Sales (ur. 21 sierpnia 1567 w Thorens-Glières, zm. 28 grudnia 1622 w Lyonie) – sabaudzki doktor Kościoła, biskup Genewy, założyciel zakonu wizytek, autor dzieła Filotea: Wprowadzenie do życia pobożneg ----------- Franciszek Salezy urodził się w Château de Thorens (Księstwo Sabaudii-Piemontu, obecnie gmina Thorens-Glières we Francji) w rodzinie szlacheckiej. Jego rodzicami byli François de Boisy (lord Boisy, Sales i Novel) i Françoise de Sionnz. Był pierwszy z dwanaściorga dzieci, rodzice chcieli, żeby zrobił świetną karierę i zapewnili mu najlepszą edukację. Uczył się w La Roche i Annecy. Wychowaniem zajęli się jezuici. Formacja W 1583 w wieku 16 lat zaczął się uczyć w Collège de Clermont (później przemianowany na Lycée Louis-le-Grand) w Paryżu. Rok później, po dyskusji na temat predestynacji, kiedy uznał, że pójdzie do piekła, doświadczył osobistego kryzysu. Jego rozpacz była tak duża, że był fizycznie chory i nawet przykuty do łóżka. Trwało to cały grudzień 1586. W styczniu z olbrzymim trudem odwiedził nieistniejący już kościół Saint-Etienne des Grès (św. Stefana), gdzie modlił się przed obrazem NMP. Tam jego kryzys się zakończył i wtedy zdecydował poświęcić swe życie Bogu i złożyć śluby czystości. Został tercjarzem minimitów. Franciszek doszedł do wniosku, że niezależnie od tego, co otrzyma od Boga, będzie to dobre, bo Bóg jest Miłością. To wierne zawierzenie Bogu jego miłości nie tylko oddaliło jego wątpliwości, ale również wpłynęło na resztę jego życia i na jego nauki. Jego sposób nauczania jest często określany w duchowości katolickiej jako „Filotea”, czyli droga do życia pobożnego. W 1588 Franciszek przeniósł się z Uniwersytetu w Paryżu na Uniwersytet w Padwie, tam studiował zarówno prawo i teologię. Jego przewodnikiem duchowym został jezuita, ksiądz Antonio Possevino. Tu powstała myśl o zostaniu kapłanem. Inteligentny i przystojny Salezy przeszedł różnorodne doświadczenia, które przeniosły jego serce ku Bogu, a nie rzeczom świeckim. Salezy brał różne wydarzenia w swoim życiu za znaki, że Chrystus wzywa go do miłości do Kościoła, kiedyś np. podczas jazdy konnej jego miecz upadł na ziemię i skrzyżował się z innym mieczem tworząc znak krzyża. Kariera duchowna W 1592 zakończył studia doktoranckie z prawa i teologii. Odbył pielgrzymkę do sanktuarium maryjnego w Loreto, znanego z bazyliki Sanktuarium Santa Casa w Loreto, a później powrócił do domu. Władze Chambéry uznały jego licencję prawniczą. Ojciec przygotował różne stanowiska dla syna, m.in. w senacie Chambéry. Zaaranżował mu także małżeństwo z bogatą dziedziczką. Ale Franciszek odmówił i powiedział, że przyszłość wiąże z Kościołem, czego ojciec nie chciał zaakceptować. Dzięki interwencji Claude de Granier, ówczesnego biskupa Genewy, otrzymał święcenia kapłańskie i natychmiast został mianowany rektorem katedry w 1593, co było najwyższym stanowiskiem w diecezji. Od czasu reformacji, siedziba biskupów Genewy była w Annecy w Sabaudii, ponieważ miastem rządzili kalwiniści. Franciszek zaangażował się energicznie w nawracanie protestantów w Sabaudii i wielu wróciło do dawnej wiary katolickiej. Pojechał do Rzymu i Paryża, gdzie zawiązał sojusz pomiędzy papieżem Klemensem VIII oraz francuskim królem Henrykiem IV. W 1602 biskup Granier zmarł i Franciszek zajął jego miejsce. Ściśle współpracował z kapucynami, którzy aktywnie działali na terenie diecezji. Dowodem uznania z ich strony było uznanie go za oficjalnego współpracownika zakonu, co jest najwyższym tytułem, który może uzyskać osoba nienależąca do zakonu. Miał opinię fascynującego kaznodziei i ascety. Był znany jako przyjaciel biednych, człowiek o nadprzyrodzonej uprzejmości i głębokim zrozumieniu ludzkich spraw. Właściwości te są dostrzegalne w jego książkach, z których najbardziej znana to Wprowadzenie do życia pobożnego, która, co było w tamtych czasach niezwykłe, została napisana specjalnie dla ludzi świeckich. Doradza kierowanie się miłością bardziej niż ocenianiem się jako metodę rozwoju duchowego. Pozostawił także mistyczny Traktat o miłości bożej i wiele wysoko cenionych listów zawierających porady duchowe. Pisał bardzo przejrzyście i elegancko po francusku, włosku i łacinie. Jego pisma o doskonałości serca Maryi jako modelu miłości do Boga zainspirowały Jeana Eudesa. Wspólnie ze św. Joanną de Chantal w czerwcu 1610 w Annecy założył zakon wizytek. Arcybiskup Denis-Simon de Marquemont, był wprawdzie przyjacielem Franciszka, ale ograniczył swobodę zakonu w 1616 nakazując mu klauzurę. Założył także Kongregację Oratorium św. Filipa Neri w Thonon-les-Bains, w której pełnił funkcję przełożonego. Jednak wkrótce po jego śmierci kongregacja przestała istnieć. Franciszek rozwinął język migowy w celu nauczania osób niesłyszących o Bogu. Z tego powodu jest on patronem osób niesłyszących. W grudniu 1622 pełnił obowiązki w orszaku księcia Sabaudii Karola Emanuela, który objeżdżał księstwo. Po przyjeździe do Lyonu zdecydował się zamieszkać w chacie ogrodnika w klasztorze wizytek. Tam umarł z powodu udaru 28 grudnia 1622, w wieku 55 lat. Pomimo protestów mieszkańców Lyonu jego ciało przeniesiono do Annecy w 1624, gdzie spoczęło w kościele macierzystym Sióstr Nawiedzenia (i było tam aż do Rewolucji Francuskiej). Serce zatrzymały wizytki w Lyonie, ale podczas Rewolucji zostało przewiezione do Wenecji. Dzieła Jest autorem wielu dzieł i listów o treści duchowej. Pisał w językach: francuskim, włoskim i łacinie, m.in.: Filotea – Wprowadzenie do życia pobożnego (1608) Kontrowersje Teotym, czyli traktat o miłości Bożej (1616) Kult Bazylika Nawiedzenia w Annecy Beatyfikacja i kanonizacja Franciszek Salezy został beatyfikowany w 1661 przez papieża Aleksandra VII, który następnie kanonizował go w 1665. Uznany za doktora Kościoła przez Piusa IX w 1877. Patronat W 1923, Pius XI ogłosił go patronem dziennikarzy i katolickiej prasy. Św. Franciszek jest również patronem poetów i osób niesłyszących. Czczony jest, jako patron wizytek, salezjanów i salezjanek, Annecy, Chambéry i Genewy. Dzień obchodów Wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 24 stycznia w rocznicę przeniesienia ciała do Annecy w roku 1624 i w Kościele rzymskokatolickim ma rangę wspomnienia obowiązkowego. W tym dniu uroczyste msze święte ku jego czci są odprawiane w parafiach salezjańskich. Ikonografia W ikonografii św. Franciszek Salezy przedstawiany jest w stroju biskupim – w rokiecie i mantolecie lub w stroju pontyfikalnym z mitrą na głowie. Jego atrybutami są: gorejąca kula ośmiopłomienna, księga, pióro oraz serce trzymane w dłoni (przeszyte strzałą i otoczone cierniową koroną).24 stycznia 2020piątek Rok liturgiczny: A/II Wspomnienie Św. Franciszka Salezego, biskupa i doktora Kościoła ----------------- Franciszek Salezy, właściwie François de Sales (ur. 21 sierpnia 1567 w Thorens-Glières, zm. 28 grudnia 1622 w Lyonie) – sabaudzki doktor Kościoła, biskup Genewy, założyciel ...Więcej…
Radio Różaniec
© Copyright Żywy Różaniec • wszystko wokół różańca!
