Tajemnica 3 Chwalebna - Zesłanie Ducha Świętego
„Iwszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym” (Dz 2,4).Przestraszona wydarzeniami związanymi z męką i śmiercią Chrystusa wspólnota apostołów spotykała się w ukryciu na modlitwie razem z Maryją Matką Jezusa. Wydarzyło się coś szczególnego, co przemieniło ich serca i zmieniło ich życiowe postawy. Zaczęli odważ- nie głosić, że Jezus żyje, bo prawdziwie zmartwychwstał i że tylko On, Jezus jest Panem i nadzieją każdego człowieka. A wszystko to stało się dzięki darom, które otrzymali Apostołowie w dniu zesłania Ducha św. Panie ześlij Ducha św. i na nas, abyśmy umieli spełnić Twoje polecenie dzisiaj: „Będziecie mi świadkami aż po krańce świata”.
FRANCISZEK OLEJNICZAK 1877-1965
BĄDŹ POZDROWIONY, TY PROMIENISTY
Bądź pozdrowiony, Ty promienisty,
Co wiedziesz duszę w szlak nieugięty
Prawdy odwiecznej - sam wiekuisty -
Wodzu mej duszy, słupie ognisty, O Duchu Święty!
Bądź pozdrowiony, co bez wytchnienia
Posuwasz duszy żagiel rozpięty,
By ją ocalić z otchłani cienia,
Źródło mej siły, bodźcu sumienia, O Duchu Święty!
Bądź pozdrowiony, co w rannej rosie
Skąpałeś duszy zagon wyschnięty,
By obfitował plon w każdym kłosie,
Siewco ziaren Bożych, natchnienia głosie, O Duchu Święty!
Bądź pozdrowiony, Ty, coś bez cienia
Jasny i czysty jak promień nietknięty,
Coś żywym żarem Boskiego tchnienia,
Ojcze świętości, Boże zbawienia, O Duchu Święty!
Apostołowie wraz z Maryją trwali na modlitwie w oczekiwaniu na Ducha Świętego. Oczekiwali oni Pocieszyciela, obiecanego im przez Chrystusa. Pocieszyciel, gdy przybył obdarzył ich wszystkich swoimi darami. Umocnił ich w ten sposób by mogli iść w świat i kontynuować budowę Kościoła Chrystusowego. Również nas samych ten sam Duch obdarza swoimi darami wtedy, gdy Go o to szczerze prosimy. Prośmy Go z całego serca o Dary: Mądrości, Rozumu, Rady, Męstwa, Umiejętności, Pobożności i Bojaźni Bożej. Prośmy Go o te dary jak najczęściej. Posiadając je będziemy mieli cnoty, które są miłe w oczach Pana. Cnotę Roztropności, która uzdalnia nasz rozum praktyczny do rozpoznawania w każdej okoliczności prawdziwego dobra i do wyboru właściwych środków do jego pełnienia. Cnotę Sprawiedliwości, dającą stałą i trwałą wolę oddawania Bogu i bliźniemu tego, co się im należy. Cnotę Męstwa, która zapewnia nam wytrwałość w trudnościach i stałość w dążeniu do dobra. Oraz Cnotę Umiarkowania, które pozwoli nam opanować nasze dążenie do przyjemności zmysłowych i zapewni równowagę w używaniu dóbr stworzonych. O jak wielkie są Dary Twoje Panie. Maryjo Matko nasza wstawiaj się za nami, byśmy byli zdolni przyjąć te wielkie Dary.
zeslanie, zeslanie ducha, zeslanie ducha swietego, tajemnica chwalebna, tajemnice chwalebna, tajemnice chwalebne rózanca, tajemnica chwalebna rózanca
Chrystus nadal żyje i działa w kościele za pomocą Ducha Świętego, którego zesłał na Maryję i apostołów w Wieczerniku. Przez to Maryja stała się nie tylko naszą matką, ale również matką i opiekunką całego kościoła. Nie możemy, więc czuć się opuszczeni albowiem im ściślej jesteśmy zjednoczeni z kościołem tym głębiej wzrastamy w Chrystusie dzięki mocy Ducha Świętego, który w nim działa. Maryja jak na początku tak i dziś umacnia nas w miłości do Kościoła, coraz głębiej wprowadza nas w jego życie a przez to prowadzi nas do swego Syna, do Ducha Świętego i do Boga Ojca. Swą matczyną troską otacza tą największą Chrystusową spuściznę. Maryjo upraszaj nam dary Ducha Świętego abyśmy byli przykładem żywej wiary, dobrymi dziećmi Kościoła i abyśmy nie ustawali w poznawaniu Boga.
zeslanie, zeslanie ducha, zeslanie ducha swietego, tajemnica chwalebna, tajemnice chwalebna, tajemnice chwalebne rózanca, tajemnica chwalebna rózanca
Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić. Przebywali wtedy w Jerozolimie pobożni Żydzi ze wszystkich narodów pod słońcem. Kiedy więc powstał ów szum, zbiegli się tłumnie i zdumieli, bo każdy słyszał, jak przemawiali w jego własnym języku. Czyż ci wszyscy, którzy przemawiają nie są Galilejczykami? - mówili pełni zdumienia i podziwu. Jakżeż więc każdy z nas słyszy swój własny język ojczysty? Partowie i Modowie, i Elamici, i mieszkańcy Mezopotamii, Judei oraz Kapadocji, Pontu i Azji, Frygii oraz Pamfilu, Egiptu i tych części Libii, które leżą blisko Cyreny, i przybysze z Rzymu, Żydzi oraz prozelici, Kreteńczycy i Arabowie - słyszymy ich głoszących w naszych językach wielkie dzieła Boże. Zdumiewali się wszyscy i nie wiedzieli, co myśleć: Co ma znaczyć? - mówili jeden do drugiego. Upili się młodym winem - drwili inni.
zeslanie, zeslanie ducha, zeslanie ducha swietego, tajemnica chwalebna, tajemnice chwalebna, tajemnice chwalebne rózanca, tajemnica chwalebna rózanca
“Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z Nieba szum jakby uderzenie gwałtownego wichru i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem świętym i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im uch pozwolił mówić.” Pięćdziesiątnicy to Chrzest w Duchu świętym pierwszej wspólnoty chrześcijańskiej. Szum jakby uderzenie gwałtownego wichru pochodzącego z nieba, wstrząsającego Domem, ogniste języki, jakie spoczęły na każdym z uczestników są tylko znakiem działającej obecności Ducha świętego. Duch św. jest autentycznym twórcą słowa. Pan Jezus powiedział:, “Gdy Duch święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc”. Te słowa właściwie się spełniły. W czasie Pięćdziesiątnicy Ci, którzy otrzymali moc Ducha świętego stali się głosicielami Ewangelii wszystkim narodom i ludom. Chrzest w Duchu Św. to moc dana Apostołom, aby głosili Słowo Boże. Moc Ducha Św. jest tak potężna, że trwa wiecznie – jest ponad czasowa. Nawet prawdziwym chrześcijanom trudno jest zrozumieć treść tajemnic Chrystusowych, ale wiara dopełnia tego, co rozum objąć nie może. Czuwajmy i módlmy się o dary Ducha św., abyśmy je otrzymali. Zapraszajmy Ducha św. do naszych serc podczas modlitwy, bo on jest Gościem Niezwykłym i bardzo nam potrzebnym. Przyjmijmy Jego siedem darów: dar mądrości, dar rozumu, dar rady, dar męstwa, dar umiejętności, dar pobożności i dar bojaźni bożej.
zeslanie, zeslanie ducha, zeslanie ducha swietego, tajemnica chwalebna, tajemnice chwalebna, tajemnice chwalebne rózanca, tajemnica chwalebna rózanca
“Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć szum jakby uderzenie gwałtownego wiatru i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym i zaczęli mówić obcymi językami tak jak im Duch pozwalał mówić. ”Znaki towarzyszące zstąpieniu Ducha Świętego na apostołów poruszyły całą Jerozolimę. Wszyscy mieszkańcy dziwili się tym nadzwyczajnym wydarzeniom, a ponieważ wiadomość o niezwykłych zjawiskach rozeszła się lotem błyskawicy, więc mnóstwo ludzi pobiegło na miejsce cudownych zdarzeń. Żydzi obchodzili w tym dniu jedno ze swoich świąt i Jerozolima wypełniona była przybyszami z całego świata. Bóg chciał wszystkim objawić swoje cuda i ukazać, że zaczęło się królestwo nowego przymierza i łaski. Gdy apostołowie spostrzegli, że zgromadziło się takie mnóstwo ludzi, wystąpili przed zgromadzonymi i zaczęli głosić tajemnice wiary i wiecznego żywota. Podczas gdy przed zstąpieniem Ducha Świętego ukrywali się bojaźliwie, teraz, wzmocnieni nadprzyrodzoną siłą, występowali odważnie, a słowa same płynęły im z ust. O Duchu Święty, spraw, aby ta nasza nieliczna grupa przez wspólną modlitwę jednoczyła się z Tobą, Boże Wszechmogący. Przez Jezusa Chrystusa, Syna Twego, rozpal nasze serca ogniem twojej miłości, skrusz w nas wrodzoną pychę. Czy i my w dzisiejszych czasach oczekujemy Ducha Świętego?. Maryja, jako umiłowana Oblubienica Ducha Świętego, jest najdoskonalszym wzorem oczekiwania na przyjście Pocieszyciela. Duchu Święty spraw, aby ta nasza wspólnota przez modlitwę, pod opieką naszej Królowej, zespalała się i jednoczyła z Tobą Boże, Ojcze Wszechmogący, przez Jezusa Chrystusa Syna Twego. Rozpal nasze serca ogniem wzajemnej miłości. Skrusz w nas wrodzoną pychę, a podnieś na wyżyny świętej pokory i bojaźni Bożej. Uświęć nas w Twoim Duchem.
Zeslanie. Tajemnica chwalebna 3 Zeslanie Ducha Swietego. Rozwazania rózanca
Jezus wiele razy obiecywał Apostołom, że po swoim odejściu do Ojca, ześle na nich Ducha Św., Ducha Prawdy, Ducha Pocieszyciela. Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wichru i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im jezyki, jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym i zaczęli mówić obcymi językami tak, jak im Duch pozwalał mówić" Od tej chwili Apostołowie przestali bać się prześladowań i odważnie głosili naukę Jezusa. Dzień Zesłania Ducha Św. jest dniem narodzin kościoła. W pierwszych wiekach chrześcijanie łączyli uroczystość Zesłania Ducha Św. z Wielkanocą. Od IV w. Uroczystość ta występuje odrębnie. W Polsce Zesłanie Ducha Św. nazwane jest powszechnie Zielonymi Świętami. Na te święta przyozdabia się domy, mieszkania gałązkami brzozowymi, wierzbowymi lub tatarakiem. Najczęściej spotykanym symbolem Ducha Św. i najbardziej znanym jest gołębica. Pamiętamy z Ewangelii moment chrztu Jezusa nad rzeką Jordan. Wtedy to spoczął na Nim Duch Św. w postaci gołębicy. Kolejny symbol to ogniste języki i szum wiatru. Z Ewangelii św. Jana Jezus mówi o Duchu, „Który wieje tam, gdzie chce” Duch Św. Trzecia Osoba Boska, dawca wszelkich darów mieszka w naszych sercach! Jak traktujesz tego nadzwyczajnego Gościa w swoim sercu? Czy o nim pamiętasz? Jak często prosisz o Jego Dary? Dobry Duchu Ty jesteś Panem. Spraw by wszyscy ludzie żyli w zgodzie, miłości i pokoju. Błogosław mnie, bym z duszą czystą tak jak należy, zasłużyła sobie na łaskę nieba. Dopomóż skłóconym pogodzić się a chorym wyzdrowieć. Duchu Św. napełnij nasze serca miłością, wspomagaj nas w naszych życiowych trudnościach. Pocieszaj nas w naszych trudnościach, zmartwieniach. Duchu Św., który nas jednoczysz i zawsze jesteś z nami, dziękujemy Ci za to. Przepraszamy Cię. Jeśli przez nasze grzechy niweczymy Twój wysiłek i udaremniamy Twą pracę. Chociaż się staramy pomagać Ci, to często to nam nie udaje się. Prosimy Cię umacniaj nas nadal byśmy czynili, jak najwięcej dobra. Amen.
***
“Kiedy nadszedł wreszcie dzień pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle spadł z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły i na każdym z nich spoczął jeden. Wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch Święty pozwalał mówić.” Maryja, która w dniu Zwiastowania została napełniona Duchem Świętym, w dzień Zielonych Świąt była szczególnym świadkiem jego obecności. Ona, która tajemniczemu działaniu Ducha Świętego zawdzięczała swe macierzyństwo, bardziej niż ktokolwiek inny potrafiła docenić znaczenie zstąpienia Pocieszyciela. Maryja, jak nikt inny, rozpoznała chwilę, w której rozpoczęło się życie Kościoła – tej wspólnoty ludzi zjednoczonych w Chrystusie. Nie ma na świecie człowieka, który byłby wprowadzony w doświadczenie trynitarnej miłości Ojca, Syna i Ducha Świętego w takim stopniu, jak stało się to udziałem Matki Słowa Wcielonego. Od Maryi uczymy się tej uległości Duchowi Świętemu, dzięki której możemy pełniej korzystać z owoców śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Te piękne i mądre słowa płyną z ust papieża przełomu tysiącleci Jana Pawła II. Jesteśmy świadkami przełomu czasu, wypełniania się wielkich zapowiedzi proroczych. Umierający prymas Hlond mówił w 1948 roku: Pracujcie i walczcie pod opieką Matki Bożej. Zwycięstwo, gdy przyjdzie, będzie to zwycięstwo Najświętszej Maryi Panny. A kiedy papież z rodu Polaków zasiadł w 1978 roku na stolicy piotrowej, kolejny prymas Polski Stefan Wyszyński ogłosił: Przyszło zwycięstwo, zwycięstwo Matki Najświętszej. On też zapowiedział, że to zwycięstwo zajaśnieje najpełniej w wielkim jubileuszu trzeciego tysiąclecia. Będzie to znowu zwycięstwo Maryi, gdyż jak mówi Jan Paweł II, Chrystus przez nią zwycięży, bo chce, aby zwycięstwa Kościoła w świecie współczesnym i przyszłym łączyły się z Nią. Sens tych proroctw nie objawi się do końca, jeżeli nie zaczną się one wypełniać w naszym osobistym życiu, jeżeli Chrystus – przez Maryję – nie odniesie zwycięstwa w naszych sercach. Staniemy się wówczas świadkami wielkiego cudu zapowiedzianego w Fatimie: tryumfu Niepokalanego Serca Maryi – zwycięstwa, którego nadejściu Jan Paweł II poświęcił swe życie, darowane mu 13 maja 1981 roku właśnie przez Matkę Bożą Fatimską.
***
Łaskę otrzymują wszyscy, w ten czy inny sposób. Ważne jest, żeby być dobrym i wiernym sługą, nie ukrywać talentów i wykorzystywać je, aż nadejdzie Pan, by nas rozliczyć i wynagrodzić. I tym większą otrzymamy nagrodę, im głębszą okazywaliśmy pokorę, im wytrwalsi byliśmy w pracy i heroicznie cierpliwi. Musimy, zatem odpowiadać na łaskę pokorą pracowitością I cierpliwością, a im tego więcej, tym lepiej. Bądź pośród swoich apostołem poprzez dawanie dobrego przykładu modlitwą, słowami i czynami, gdy tylko masz okazję.
***
„Strumienie wody popłyną z jego wnętrza. A powiedział to o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w Niego” (J 7, 38-39). Zesłanie Ducha Świętego jest następstwem uwielbienia Jezusa w niebie. Ojcze najlepszy: Twój Syn zesłał Ducha Świętego do mego serca, aby mnie pocieszał, pouczał i uświęcał. Uwielbiam Cię, Trójco Przenajświętsza, w tajemnicy zesłania i działania Ducha Świętego.
***
Pierwsi chrześcijanie umierali dla Jezusa prowadzeni i umacniani Duchem Świętym. Byli oni rozpoznawani przez to, że się wzajemnie miłowali. Świat nigdy nie potrzebował miłości tak, jak w dzisiejszych czasach. Dlatego potrzebujemy tak bardzo mocy Ducha Świętego, aby nauczać akceptacji, życia i miłości Jezusa w naszym bliźnim (...). On wiewa w nasze serca miłość, pokój i radość w takim stopniu, w jakim ogołociliśmy się z pobłażania samym sobie, z próżności, złości i ambicji, w jakim pragniemy wziąć na swe barki krzyż Chrystusa (...).
Idam wam serca nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza (Ez 36, 26). Łaska przebóstwia naturę ludzką. A Bóg mieszka w duszy, w której mieszka łaska. Taka dusza staje się przybytkiem Trójcy Świętej. Każdy krok, każda plewa, którą podnosi się z ziemi, wymienione spojrzenie, udzielona pomoc, uprzejmy uśmiech — to wszystko powinno być ofiarowane Miłości... Szukaj jedynie mojej woli we wszystkim, co czynisz, i wypełniaj to w wielkim poddaniu. Żyj ze Mną, a Ja będę żyt z tobą. Ukryj się we Mnie, a Ja ukryję się w tobie”.
***
Maryjo, Naczynie Ducha Świętego, który przyjdzie przekonać świat o grzechu. Spraw, byśmy uznali prawdę o swojej nędzy i przyjęli objawione św. Faustynie Miłosierdzie Boże, szczególne względem Polski: „Wywyższę ją w potędze i świętości. Z niej wyjdzie iskra, która przygotuje świat na ostateczne przyjście Moje”. Dziękujemy Ci, Maryjo, że Jan Paweł II ustanowił dla całego Kościoła święto Miłosierdzia Bożego w drugą niedzielę Wielkanocną. Pan ukochał nas wielką miłością, razem z Tobą, Maryjo, Pośredniczko Miłosierdzia dla ludzkości w nowym tysiącleciu.
***
Odwieczny Ojciec dał nam nie tylko Jezusa Chrystusa, swojego Syna, który nas zbawił przez swoją śmierć, lecz zechciał dać nam także Ducha Świętego, by zamieszkał w naszych sercach i nieustannie zapalał je mit ością. Sam Jezus oznajmił, że przyszedł na Ziemię, aby rozpalać nasze serca tym świętym ogniem, i niczego innego nie pragnął, jak tylko widzieć, że płonie (por. Łk 12, 49). Zapominając jednak o wszystkich niesprawiedliwościach i niewdzięcznościach otrzymanych od ludzi na ziemi, po wstąpieniu do nieba postał nam Ducha Świętego. O umiłowany Odkupicielu, tak w bólu i hańbie, jak i w chwale, kochasz nas zawsze!
***
„Świat ginie, bo ludzie nie myślą” — powiedziałaś, Maryjo, w Fatimie. Tak, głupieją, głuchną, idiocieją, tak powszechnie, że już tego na wet nie widać. I dlatego trzeba czasu samotności i milczenia, aby rozświetliło się nam w głowach, by ożyły serca, spadły łuski z oczu, znikło zaczadzenie, by stało się to wskutek tchnienia Ducha. Ale Miejsce w niebie nie należy się nam tak, po prostu. Tyle będzie go tam dla nas, ile nieba przychylimy tutaj. Trzeba wpierw zatęsknić za mądrością i rozumem, za radą i męstwem, za wiedzą wian,. I wytęsknić na modlitwie, jak Ty, Świątynio Ducha Świętego.
***
Zwykle w dzień Zesłania Ducha Świętego Pan Jezus dawał mi gorące uczucia miłości, błagania i wzywania tego Ducha Przenajświętszego do mego serca. Panie, obyś raczył żyć, panować, działać, królować we mnie. Obyś coraz bardziej niszczył we mnie życie naturalne i całkiem mnie przemienił. Daj mi Twoje życie, Twego Ducha, Twoje uczucia, myśli i pragnienia. Oto miłować Jezusa, żyć dla Jezusa, cierpieć z Jezusem, oddać się Jezusowi, umrzeć z Jezusem, zmartwychwstać z Nim...
***
To wielkie święto miłości i twórczości. Ogromne wylanie ognia i płomieni. Czujemy się ogarnięci tym ciepłem i porwani w wir twórczości, która nas uskrzydla i wynosi. Entuzjazm i pasja czynią ludzi na podobieństwo Boga Stworzyciela. Przypomina się cała Trójca Przenajświętsza i bezkresne możliwości w miłości i twórczości. Wywyższamy Maryję, bo Ona w swym życiu wywyższyła Chrystusa. Módlmy się o łaskę uczestnictwa w miłości i twórczości Bożej.
***
Przypatruj się Maryi, jak w Wieczerniku otoczona Apostołami zanosi gorące modły. Zważ na skuteczność Jej modlitwy. Duch Święty przez Nią wzywany zstępuje najpierw na Nią samą, a potem rozdzielone języki ogniste zstępują na wszystkich tam obecnych. Uczcij ten wybrany Przybytek Ducha Świętego. Łącz swoje serce z Niepokalanym Sercem Maryi modlącej się w Wieczerniku i przygotowuj je na przyjęcie darów Ducha Świętego przez gorące ich pragnienie.
