Loading...

Żywy różaniec
Witamy na stronie łączącej osoby modlące się na różańcu, członków Apostolatu Nowenny Pompejańskiej i czytelników "Królowej Różańca Świętego"!
Dołącz teraz

Użytkownicy

Ostatnio widziani On-line
Justyna
Daniel
Robert
Kinga

Najnowsze zdjęcia

Ostatnio na blogach

Diana
Źle odmówiłam Nowennę?
2 komentarze
Witam. Założyłam tu konto, ponieważ nurtuje mnie j... więcej
Diana Sty 31, 14:28
AGATA
Intencje
2 komentarze
Mam bardzo ważne dla mnie dwie intencje. Czy mogę ... więcej
AGATA Sty 12, 21:00
marek
Obrazki z nowenną pompejańską – zapisy
PILNE! osoby chcące otrzymać pakiet z obrazkami z ... więcej
marek Oct 23 '19, 09:47

Filmy

Nowe wydarzenia

Pielgrzymka Różańcowa do Ludźmierza: „Otoczmy ró-żańcem dzieci i młodzież”
Pielgrzymka Różańcowa do Ludźmierza: „Otoczmy ró-żańcem dzieci i młodzież”
Pielgrzymka Różańcowa do Ludźmierza: „Otoczmy różańcem dzieci i młodzież”....
Monika Cze 20

Grupy

Linki

marek
Powtaje anielski film!
0 komentarzy
Temat: Święty Michał Archanioł. Zobacz i wesprzyj, zapraszamy!
marek Sie 24 '18, 11:52
Renata
Ostra Brama
0 komentarzy
Jeśli nie mieliście okazji być w Wilnie to zapraszam do poczytania
Renata Cze 5 '18, 19:17
marek
Quiz fatimski na 100-lecie objawień
3 komentarzy
Czy znasz historię... więcej
marek Maj 19 '17, 11:53

Bieżące wiadomości

  • Ewa
    Ewa dodał 1 nowe zdjęcia do albumu Najnowsze zdjęcia
    9 kwietnia 2020czwartek Rok liturgiczny: A/II Triduum Paschalne -------------- Św. Maria Kleofasowa, także Maria Alfeuszowa (ur. I wiek p.n.e., zm. I wiek n.e.) – postać biblijna, żona Kleofasa (Alfeusza), krewna Maryi, matki Jezusa. ---------------- Należała do grupy bliskich zwolenników Chrystusa i była matką jego uczniów: apostoła Jakuba Mniejszego oraz prawdopodobnie Judy Tadeusza i Szymona[a][1]. Usługiwała Jezusowi podczas jego pobytu w Galilei. Wraz z Maryją i Marią Magdaleną stała pod krzyżem i była świadkiem męczeńskiej śmierci Chrystusa[2]. Po pogrzebie Chrystusa wraz z Marią Magdaleną czuwała przy jego grobie. Wraz z Magdaleną były świadkami trzęsienia ziemi, podczas którego anioł otworzył wejście grobowca i ogłosił, że Jezus powstał z martwych. Kobiety pobiegły ogłosić nowinę apostołom, w drodze spotkały zmartwychwstałego Chrystusa[3]. Kiedy kobiety opowiedziały nowinę uczniom Chrystusa, ci uznali to za niedorzeczność i nie uwierzyli im[4]. Wspominana jest przez Kościół katolicki 9 kwietnia[5].9 kwietnia 2020czwartek Rok liturgiczny: A/II Triduum Paschalne -------------- Św. Maria Kleofasowa, także Maria Alfeuszowa (ur. I wiek p.n.e., zm. I wiek n.e.) – postać biblijna, żona Kleofasa (Alfeusza), krewna Maryi, matki Jezusa. ---------------- Należała do grupy bliskich zwolenników Chrystusa ...Więcej…
    9 kwietnia 2020czwartek Rok liturgiczny: A/II Triduum Paschalne -------------- Św. Maria Kleofasowa, także Maria Alfeuszowa (ur. I wiek p.n.e., zm. I wiek n.e.) – postać biblijna, żona Kleofasa (Alfeusza), krewna Maryi, matki Jezusa. ---------------- Należała do grupy bliskich zwolenników Chrystusa i była matką jego uczniów: apostoła Jakuba Mniejszego oraz prawdopodobnie Judy Tadeusza i Szymona[a][1]. Usługiwała Jezusowi podczas jego pobytu w Galilei. Wraz z Maryją i Marią Magdaleną stała pod krzyżem i była świadkiem męczeńskiej śmierci Chrystusa[2]. Po pogrzebie Chrystusa wraz z Marią Magdaleną czuwała przy jego grobie. Wraz z Magdaleną były świadkami trzęsienia ziemi, podczas którego anioł otworzył wejście grobowca i ogłosił, że Jezus powstał z martwych. Kobiety pobiegły ogłosić nowinę apostołom, w drodze spotkały zmartwychwstałego Chrystusa[3]. Kiedy kobiety opowiedziały nowinę uczniom Chrystusa, ci uznali to za niedorzeczność i nie uwierzyli im[4]. Wspominana jest przez Kościół katolicki 9 kwietnia[5].
    Kwi 8, 07:20
    0 0
  • Ewa
    Ewa dodał 1 nowe zdjęcia do albumu Najnowsze zdjęcia
    9 kwietnia 2020czwartek Rok liturgiczny: A/II Triduum Paschalne Pierwsze czytanie:Wj 12, 1-8. 11-14Psalm responsoryjny:Ps 116BDrugie czytanie:1 Kor 11, 23-26Werset przed Ewangelią:J 13, 34Ewangelia:J 13, 1-15 św. Madrun, św. Uramar, św. Hugo z Rouen, św. Gaucheriusz, św. Maria Kleofasowa, św. Waldetrudis. Kolor szat PIERWSZE CZYTANIE Wj 12, 1-8. 11-14 Czytanie z Księgi Wyjścia Pan powiedział do Mojżesza i Aarona w ziemi egipskiej: «Miesiąc ten będzie dla was początkiem miesięcy, będzie pierwszym miesiącem roku! Powiedzcie całemu zgromadzeniu Izraela tak: „Dziesiątego dnia tego miesiąca niech się każdy postara o baranka dla rodziny, o baranka dla domu. Jeśliby zaś rodzina była za mała do spożycia baranka, to niech się postara o niego razem ze swym sąsiadem, który mieszka najbliżej jego domu, aby była odpowiednia liczba osób. Liczyć je zaś będziecie dla spożycia baranka według tego, co każdy może spożyć. Baranek będzie bez skazy, samiec, jednoroczny; wziąć możecie jagnię albo koźlę. Będziecie go strzec aż do czternastego dnia tego miesiąca, a wtedy zabije go całe zgromadzenie Izraela o zmierzchu. I wezmą krew baranka, i pokropią nią odrzwia i progi domu, w którym będą go spożywać. I tej samej nocy spożyją mięso pieczone w ogniu, i chleby przaśne będą spożywali z gorzkimi ziołami. Tak zaś spożywać go będziecie: biodra wasze będą przepasane, sandały na waszych nogach i laska w waszym ręku. Spożywać będziecie pośpiesznie, gdyż jest to Pascha na cześć Pana. Tej nocy przejdę przez Egipt, zabiję wszystko pierworodne w ziemi egipskiej, od człowieka aż po bydło, i odbędę sąd nad wszystkimi bogami Egiptu – Ja, Pan. Krew posłuży wam do oznaczenia domów, w których będziecie przebywać. Gdy ujrzę krew, przejdę obok i nie będzie pośród was plagi niszczycielskiej, gdy będę karał ziemię egipską. Dzień ten będzie dla was dniem pamiętnym i obchodzić go będziecie jako święto dla uczczenia Pana. Po wszystkie pokolenia – na zawsze w tym dniu będziecie obchodzić święto9 kwietnia 2020czwartek Rok liturgiczny: A/II Triduum Paschalne Pierwsze czytanie:Wj 12, 1-8. 11-14Psalm responsoryjny:Ps 116BDrugie czytanie:1 Kor 11, 23-26Werset przed Ewangelią:J 13, 34Ewangelia:J 13, 1-15 św. Madrun, św. Uramar, św. Hugo z Rouen, św. Gaucheriusz, św. Maria Kleofasowa, św. Waldet...Więcej…
    9 kwietnia 2020czwartek Rok liturgiczny: A/II Triduum Paschalne Pierwsze czytanie:Wj 12, 1-8. 11-14Psalm responsoryjny:Ps 116BDrugie czytanie:1 Kor 11, 23-26Werset przed Ewangelią:J 13, 34Ewangelia:J 13, 1-15 św. Madrun, św. Uramar, św. Hugo z Rouen, św. Gaucheriusz, św. Maria Kleofasowa, św. Waldetrudis. Kolor szat PIERWSZE CZYTANIE Wj 12, 1-8. 11-14 Czytanie z Księgi Wyjścia Pan powiedział do Mojżesza i Aarona w ziemi egipskiej: «Miesiąc ten będzie dla was początkiem miesięcy, będzie pierwszym miesiącem roku! Powiedzcie całemu zgromadzeniu Izraela tak: „Dziesiątego dnia tego miesiąca niech się każdy postara o baranka dla rodziny, o baranka dla domu. Jeśliby zaś rodzina była za mała do spożycia baranka, to niech się postara o niego razem ze swym sąsiadem, który mieszka najbliżej jego domu, aby była odpowiednia liczba osób. Liczyć je zaś będziecie dla spożycia baranka według tego, co każdy może spożyć. Baranek będzie bez skazy, samiec, jednoroczny; wziąć możecie jagnię albo koźlę. Będziecie go strzec aż do czternastego dnia tego miesiąca, a wtedy zabije go całe zgromadzenie Izraela o zmierzchu. I wezmą krew baranka, i pokropią nią odrzwia i progi domu, w którym będą go spożywać. I tej samej nocy spożyją mięso pieczone w ogniu, i chleby przaśne będą spożywali z gorzkimi ziołami. Tak zaś spożywać go będziecie: biodra wasze będą przepasane, sandały na waszych nogach i laska w waszym ręku. Spożywać będziecie pośpiesznie, gdyż jest to Pascha na cześć Pana. Tej nocy przejdę przez Egipt, zabiję wszystko pierworodne w ziemi egipskiej, od człowieka aż po bydło, i odbędę sąd nad wszystkimi bogami Egiptu – Ja, Pan. Krew posłuży wam do oznaczenia domów, w których będziecie przebywać. Gdy ujrzę krew, przejdę obok i nie będzie pośród was plagi niszczycielskiej, gdy będę karał ziemię egipską. Dzień ten będzie dla was dniem pamiętnym i obchodzić go będziecie jako święto dla uczczenia Pana. Po wszystkie pokolenia – na zawsze w tym dniu będziecie obchodzić święto
    Kwi 8, 06:58
    0 0
  • Ewa
    Ewa
    8 kwietnia
    Święty Walter z S. Martino di Pontoise, opat
    ------------------
    O Walterze zachowały się dwa życiorysy: krótszy i dłuższy. Miał przyjść na świat ok. roku 1030 w Andainville (Francja). Jako młodzieniec pragnął służyć Panu Bogu w stanie zakonnym. Dlatego wstąpił do klasztoru w Rebais, w diecezji Meaux, budując wszystkich przykładnym życiem. Chciał pozostać w tym klasztorze w charakterze mnicha benedyktyńskiego, ale sława jego świętości była tak wielka, że zaproszono go na opata nowo powstałego klasztoru w Pontoise. Kiedy młody król Filip I wręczał mu pastorał opacki, Walter powiedział z odwagą: "Nie z twojej ręki, królu, otrzymuję władzę nad tą wspólnotą, ale od Boga". Niedługo wszakże zabawił w tym klasztorze. Obawiając się odpowiedzialności wobec sądów Bożych, uciekł z klasztoru i schronił się w opactwie, słynnym wówczas na całą Europę, w Cluny. Chciał tu pozostać na całe życie jako zwykły mnich pod rządami św. Hugona. Mnisi z Pontoise odnaleźli go jednak, zaczęli gwałtownie interweniować u arcybiskupa Rouen, który zmusił opata do powrotu (1072).
    Jednak bojaźń przed odpowiedzialnością za powierzone sobie dusze ponownie wzięła górę. Walter uciekł w pobliże Tours, gdzie zamieszkał na wysepce rzeki Loary, w grocie, jako pustelnik. Rozpoznany, został ponownie zmuszony do powrotu. Wtedy zdecydował się pójść do Rzymu i prosić papieża św. Grzegorza VII o uwolnienie od ciężaru. Surowy papież nie tylko nie dał mu oczekiwanego zezwolenia, ale pod groźbą kościelnych kar nakazał mu powrócić na urząd opata do Pontoise. Jako przełożony klasztoru Walter zajął się swoimi braćmi - ich dobrem materialnym, a nade wszystko duchowym. Występował odważnie na synodzie paryskim (1092) w obronie praw Kościoła. Miał odwagę powiedzieć królowi Filipowi I: "Nie wolno darować ani sprzedawać godności kościelnych, gdyż przez to dajesz zgorszenie i bierzesz na siebie odpowiedzialność za grzechy tych, którym te godności dajesz".
    Ostatnie lata życia Walter poświęcił fundacji opactwa żeńskiego benedyktynek pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny w Beaucourt, w diecezji Amiens. Ponieważ na tak kosztowną inicjatywę nie miał odpowiednich funduszów, dostarczyły mu ich pewne pobożne panie.
    Zmarł 8 kwietnia 1095 roku w Pontoise. Podniesienia jego relikwii do czci publicznej dokonał w roku 1153 Hugo z Amiens, arcybiskup Rouen. Była to jedna z ostatnich w Kościele zachodnim kanonizacji w takiej formie. Arcybiskup uczynił to na skutek wielu cudów, jakie działy się przy grobie Waltera. W czasie rewolucji francuskiej relikwie św. Waltera zostały zniszczone.    8 kwietnia
    Święty Walter z S. Martino di Pontoise, opat
    ------------------
    O Walterze zachowały się dwa życiorysy: krótszy i dłuższy. Miał przyjść na świat ok. roku 1030 w Andainville (Francja). Jako młodzieniec pragnął służyć Panu Bogu w stanie zakonnym. Dlatego wstąpił do klas...Więcej…
    Kwi 8, 06:35
    0 0
  • Ewa
    Ewa dodał 1 nowe zdjęcia do albumu Najnowsze zdjęcia
    8 kwietnia 2020Środa Rok liturgiczny: A/II Wielki Tydzień ------------------ 8 kwietnia Święty Dionizy, biskup i męczennik ---------------- Dionizy był w II w. biskupem w Koryncie. Informacje o nim czerpiemy z pism św. Hieronima i Euzebiusza z Cezarei. Ten ostatni wychwala wielką gorliwość pasterską św. Dionizego. Według niego Dionizy miał zostawić 8 cennych listów do różnych biskupów. W Liście do Rzymian wysławia papieża, św. Sotera: "Rzymianie utrzymują zwyczaje ojców: wasz błogosławiony biskup Soter je nie tylko utrzymał, ale i poszerzył, dzieląc się z braćmi [ze wszystkich stron] dostatkiem, którym sam był obdarzony, i błogosławiąc słowem tych, którzy się do niego zwracają, jak ojciec do dzieci...". W pozostałych listach zwraca się m.in. do Lacedemończyków, Ateńczyków, Nikomedyjczyków, Rzymian, mieszkańców Krety. Są one źródłem wiedzy o zasadach wiary i moralności wczesnego chrześcijaństwa. Na Wschodzie Dionizy odbiera cześć jako męczennik. Krzyżowcy za czasów Innocentego IV (+ 1254) przewieźli ciało św. Dionizego do Rzymu i oddali pod opiekę klasztoru pod wezwaniem Świętego.8 kwietnia 2020Środa Rok liturgiczny: A/II Wielki Tydzień ------------------ 8 kwietnia Święty Dionizy, biskup i męczennik ---------------- Dionizy był w II w. biskupem w Koryncie. Informacje o nim czerpiemy z pism św. Hieronima i Euzebiusza z Cezarei. Ten ostatni wychwala wielką gorliwość pasterską...Więcej…
    8 kwietnia 2020Środa Rok liturgiczny: A/II Wielki Tydzień ------------------ 8 kwietnia Święty Dionizy, biskup i męczennik ---------------- Dionizy był w II w. biskupem w Koryncie. Informacje o nim czerpiemy z pism św. Hieronima i Euzebiusza z Cezarei. Ten ostatni wychwala wielką gorliwość pasterską św. Dionizego. Według niego Dionizy miał zostawić 8 cennych listów do różnych biskupów. W Liście do Rzymian wysławia papieża, św. Sotera: "Rzymianie utrzymują zwyczaje ojców: wasz błogosławiony biskup Soter je nie tylko utrzymał, ale i poszerzył, dzieląc się z braćmi [ze wszystkich stron] dostatkiem, którym sam był obdarzony, i błogosławiąc słowem tych, którzy się do niego zwracają, jak ojciec do dzieci...". W pozostałych listach zwraca się m.in. do Lacedemończyków, Ateńczyków, Nikomedyjczyków, Rzymian, mieszkańców Krety. Są one źródłem wiedzy o zasadach wiary i moralności wczesnego chrześcijaństwa. Na Wschodzie Dionizy odbiera cześć jako męczennik. Krzyżowcy za czasów Innocentego IV (+ 1254) przewieźli ciało św. Dionizego do Rzymu i oddali pod opiekę klasztoru pod wezwaniem Świętego.
    Kwi 8, 05:47
    0 0
  • Ewa
    Ewa dodał 1 nowe zdjęcia do albumu Najnowsze zdjęcia
    8 kwietnia 2020Środa Rok liturgiczny: A/II Wielki Tydzień Pierwsze czytanie:Iz 50, 4-9aPsalm responsoryjny:Ps 69 (68), 8-10. 21-22. 31 i 33-34 (R.: por. 14c)Ewangelia:Mt 26, 14-2 ----------------- Ps 69 (68), 8-10. 21-22. 31 i 33-34 (R.: por. 14c) W Twojej dobroci wysłuchaj mnie, Panie Dla Ciebie znoszę urąganie, hańba twarz mi okrywa, † dla braci moich stałem się obcym * i cudzoziemcem dla synów mej matki. Bo gorliwość o dom Twój mnie pożera * i spadły na mnie obelgi złorzeczących Tobie. W Twojej dobroci wysłuchaj mnie, Panie Hańba złamała me serce i sił mi zabrakło, † czekałem na współczucie, lecz nikt się nie zjawił, * i na pocieszycieli, lecz ich nie znalazłem. Domieszali trucizny do mego pokarmu, * a gdy byłem spragniony, poili mnie octem. W Twojej dobroci wysłuchaj mnie, Panie Pieśnią chcę chwalić imię Boga * i wielbić Go z dziękczynieniem. Patrzcie i cieszcie się, ubodzy, † niech ożyje serce szukających Boga. * Bo Pan wysłuchuje biednych i swoimi więźniami nie gardzi. W Twojej dobroci wysłuchaj mnie, Panie8 kwietnia 2020Środa Rok liturgiczny: A/II Wielki Tydzień Pierwsze czytanie:Iz 50, 4-9aPsalm responsoryjny:Ps 69 (68), 8-10. 21-22. 31 i 33-34 (R.: por. 14c)Ewangelia:Mt 26, 14-2 ----------------- Ps 69 (68), 8-10. 21-22. 31 i 33-34 (R.: por. 14c) W Twojej dobroci wysłuchaj mnie, Panie Dla Ciebie z...Więcej…
    8 kwietnia 2020Środa Rok liturgiczny: A/II Wielki Tydzień Pierwsze czytanie:Iz 50, 4-9aPsalm responsoryjny:Ps 69 (68), 8-10. 21-22. 31 i 33-34 (R.: por. 14c)Ewangelia:Mt 26, 14-2 ----------------- Ps 69 (68), 8-10. 21-22. 31 i 33-34 (R.: por. 14c) W Twojej dobroci wysłuchaj mnie, Panie Dla Ciebie znoszę urąganie, hańba twarz mi okrywa, † dla braci moich stałem się obcym * i cudzoziemcem dla synów mej matki. Bo gorliwość o dom Twój mnie pożera * i spadły na mnie obelgi złorzeczących Tobie. W Twojej dobroci wysłuchaj mnie, Panie Hańba złamała me serce i sił mi zabrakło, † czekałem na współczucie, lecz nikt się nie zjawił, * i na pocieszycieli, lecz ich nie znalazłem. Domieszali trucizny do mego pokarmu, * a gdy byłem spragniony, poili mnie octem. W Twojej dobroci wysłuchaj mnie, Panie Pieśnią chcę chwalić imię Boga * i wielbić Go z dziękczynieniem. Patrzcie i cieszcie się, ubodzy, † niech ożyje serce szukających Boga. * Bo Pan wysłuchuje biednych i swoimi więźniami nie gardzi. W Twojej dobroci wysłuchaj mnie, Panie
    Kwi 8, 05:44
    0 0
  • Ewa
    Ewa dodał 1 nowe zdjęcia do albumu Najnowsze zdjęcia
    7 kwietnia 2020wtorek Rok liturgiczny: A/II Wielki Tydzień ------------------- Ucz się, Jasiu! - św. Jan Chrzciciel de la Salle ------------------------- Krewni byli przerażeni. Jan oszalał. A oni widzieli w nim już samego kardynała! Piął się w górę. Wielu zazdrościło mu takiej kariery. Jan Chrzciciel de la Salle pochodził ze starej książęcej rodziny. Jego ojciec Ludwik był radcą Reims, a matka Nicoletta jedną z najznakomitszych dam miasta. Młodziutki Jan wyjechał do Paryża. Zaczął studiować teologię, chciał zostać księdzem. W 1678 roku dwudziestosiedmiolatek otrzymał święcenia kapłańskie. Już w trzy lata później obronił doktorat z teologii. Błyskawicznie został proboszczem. Lada chwila, a będzie kardynałem – zacierali ręce krewni. Nie mogło być inaczej. Gdy się jest synem samego radcy Reims? I wtedy Jan wykonał ruch, którego kompletnie nie rozumieli. Wykształcony, świetnie zapowiadający się kapłan zaczął otaczać się ludźmi, których bogate społeczeństwo zepchnęło na margines. Nie mogło być inaczej. Skoro jest się synem samego Boga? – śmiał się młodziutki proboszcz. Na plebanię przychodziło coraz więcej sierot z najuboższych rodzin miasta. Nie chodzili do żadnej szkoły – te zarezerwowane były tylko dla bogatych. W 1679 r. Jan de la Salle wykonał pionierski gest: założył szkołę dla chłopców (wcześniej pomagał w utworzeniu podobnej dla dziewcząt). Nauczycieli, którzy zdecydowali się uczyć sieroty, gościł i żywił w swoim domu. Gdy zobaczył, że zabiegają o własne utrzymanie, sam zrezygnował z godności kanonika. Oznaczało to też rezygnację z całkiem sporych dochodów. W czasie klęski głodu zimą 1684/85 r. rozdał cały swój majątek ubogim. Krewni byli przerażeni. Jan oszalał. A oni widzieli w nim już samego kardynała! Tymczasem plebania pękała w szwach. Zmieniła się w szkolę dla bezdomnych i ubogich dzieci. Gdy budynek okazał się zbyt mały, Jan oddał na ten cel swój dom rodzinny. Czy można się dziwić, że tego ogołacającego się księdza otaczał wianuszek ludzi, którzy zafascynowani jego stylem życia postanowili jak on poświęcić się kształceniu dzieci? Niebawem znaleźli się nauczyciele, a gospodynie domowe zgłaszały się, by gotować sierotom obiady. Z tych pomocników wyłoniło się z czasem nowe zgromadzenie zakonne Braci Szkół Chrześcijańskich. Gdy powstało w 1684 roku, Jan miał 31 lat. Ruszyła szkoła z prawdziwego zdarzenia. Prawdziwą nowością (na skalę światową!) było to, że nauka była bezpłatna. Były to początki szkoły podstawowej we Francji. Nauczano w języku narodowym (nie jak dotąd po łacinie). W celu kształcenia braci – przyszłych nauczycieli – Jan tworzył seminaria nauczycielskie. W samej Francji do czasu wybuchu rewolucji działało aż 126 szkół i ponad 1000 braci szkolnych. Swoje dzieło św. Jan okupił wielkim cierpieniem. Pomysł darmowych szkół dla najuboższych nie podobał się wyraźnie tym, którzy czerpali z edukacji dzieci spore zyski. Dzieło braci szkolnych o mało nie legło w gruzach. Było jednak dziełem Bożym. Dlatego przetrwało.7 kwietnia 2020wtorek Rok liturgiczny: A/II Wielki Tydzień ------------------- Ucz się, Jasiu! - św. Jan Chrzciciel de la Salle ------------------------- Krewni byli przerażeni. Jan oszalał. A oni widzieli w nim już samego kardynała! Piął się w górę. Wielu zazdrościło mu takiej kariery. Jan Chrzcic...Więcej…
    7 kwietnia 2020wtorek Rok liturgiczny: A/II Wielki Tydzień ------------------- Ucz się, Jasiu! - św. Jan Chrzciciel de la Salle ------------------------- Krewni byli przerażeni. Jan oszalał. A oni widzieli w nim już samego kardynała! Piął się w górę. Wielu zazdrościło mu takiej kariery. Jan Chrzciciel de la Salle pochodził ze starej książęcej rodziny. Jego ojciec Ludwik był radcą Reims, a matka Nicoletta jedną z najznakomitszych dam miasta. Młodziutki Jan wyjechał do Paryża. Zaczął studiować teologię, chciał zostać księdzem. W 1678 roku dwudziestosiedmiolatek otrzymał święcenia kapłańskie. Już w trzy lata później obronił doktorat z teologii. Błyskawicznie został proboszczem. Lada chwila, a będzie kardynałem – zacierali ręce krewni. Nie mogło być inaczej. Gdy się jest synem samego radcy Reims? I wtedy Jan wykonał ruch, którego kompletnie nie rozumieli. Wykształcony, świetnie zapowiadający się kapłan zaczął otaczać się ludźmi, których bogate społeczeństwo zepchnęło na margines. Nie mogło być inaczej. Skoro jest się synem samego Boga? – śmiał się młodziutki proboszcz. Na plebanię przychodziło coraz więcej sierot z najuboższych rodzin miasta. Nie chodzili do żadnej szkoły – te zarezerwowane były tylko dla bogatych. W 1679 r. Jan de la Salle wykonał pionierski gest: założył szkołę dla chłopców (wcześniej pomagał w utworzeniu podobnej dla dziewcząt). Nauczycieli, którzy zdecydowali się uczyć sieroty, gościł i żywił w swoim domu. Gdy zobaczył, że zabiegają o własne utrzymanie, sam zrezygnował z godności kanonika. Oznaczało to też rezygnację z całkiem sporych dochodów. W czasie klęski głodu zimą 1684/85 r. rozdał cały swój majątek ubogim. Krewni byli przerażeni. Jan oszalał. A oni widzieli w nim już samego kardynała! Tymczasem plebania pękała w szwach. Zmieniła się w szkolę dla bezdomnych i ubogich dzieci. Gdy budynek okazał się zbyt mały, Jan oddał na ten cel swój dom rodzinny. Czy można się dziwić, że tego ogołacającego się księdza otaczał wianuszek ludzi, którzy zafascynowani jego stylem życia postanowili jak on poświęcić się kształceniu dzieci? Niebawem znaleźli się nauczyciele, a gospodynie domowe zgłaszały się, by gotować sierotom obiady. Z tych pomocników wyłoniło się z czasem nowe zgromadzenie zakonne Braci Szkół Chrześcijańskich. Gdy powstało w 1684 roku, Jan miał 31 lat. Ruszyła szkoła z prawdziwego zdarzenia. Prawdziwą nowością (na skalę światową!) było to, że nauka była bezpłatna. Były to początki szkoły podstawowej we Francji. Nauczano w języku narodowym (nie jak dotąd po łacinie). W celu kształcenia braci – przyszłych nauczycieli – Jan tworzył seminaria nauczycielskie. W samej Francji do czasu wybuchu rewolucji działało aż 126 szkół i ponad 1000 braci szkolnych. Swoje dzieło św. Jan okupił wielkim cierpieniem. Pomysł darmowych szkół dla najuboższych nie podobał się wyraźnie tym, którzy czerpali z edukacji dzieci spore zyski. Dzieło braci szkolnych o mało nie legło w gruzach. Było jednak dziełem Bożym. Dlatego przetrwało.
    Kwi 8, 04:55
    0 0
  • Ewa
    Ewa dodał 1 nowe zdjęcia do albumu Najnowsze zdjęcia
    7 kwietnia 2020wtorek Rok liturgiczny: A/II Wielki Tydzień Pierwsze czytanie:Iz 49, 1-6Psalm responsoryjny:Ps 71 (70), 1-2. 3-4a. 5-6b. 15 i 17 (R.: por. 15a)Werset przed Ewangelią:-Ewangelia:J 13, 21-33. 36-38 ---------------------- Chwała Tobie, Królu wieków Witaj, nasz Królu, posłuszny woli Ojca, jak cichego baranka na zabicie zaprowadzono Ciebie na ukrzyżowanie. Chwała Tobie, Królu wieków EWANGELIA J 13, 21-33. 36-38 Słowa Ewangelii według Świętego Jana W czasie wieczerzy z uczniami Jezus wzruszył się do głębi i tak oświadczył: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeden z was Mnie wyda». Spoglądali uczniowie jeden na drugiego, niepewni, o kim mówi. Jeden z Jego uczniów – ten, którego Jezus miłował – spoczywał na Jego piersi. Jemu to dał znak Szymon Piotr i rzekł do niego: «Kto to jest? O kim mówi?» Ten, oparłszy się zaraz na piersi Jezusa, rzekł do Niego: «Panie, któż to jest?» Jezus odparł: «To ten, dla którego umoczę kawałek chleba i podam mu». Umoczywszy więc kawałek chleba, wziął i podał Judaszowi, synowi Szymona Iskarioty. A po spożyciu kawałka chleba wstąpił w niego Szatan. Jezus zaś rzekł do niego: «Co masz uczynić, czyń prędzej! » Nikt jednak z biesiadników nie rozumiał, dlaczego mu to powiedział. Ponieważ Judasz miał pieczę nad trzosem, niektórzy sądzili, że Jezus powiedział do niego: «Zakup, czego nam potrzeba na święto», albo żeby dał coś ubogim. On więc po spożyciu kawałka chleba zaraz wyszedł. A była noc. Po jego wyjściu rzekł Jezus: «Syn Człowieczy został teraz otoczony chwałą, a w Nim Bóg został chwałą otoczony. Jeżeli Bóg został w Nim otoczony chwałą, to i Bóg Go otoczy chwałą w sobie samym, i to zaraz Go chwałą otoczy. Dzieci, jeszcze krótko jestem z wami. Będziecie Mnie szukać, ale – jak to Żydom powiedziałem, tak i teraz wam mówię – dokąd Ja idę, wy pójść nie możecie». Rzekł do Niego Szymon Piotr: «Panie, dokąd idziesz?» Odpowiedział Mu Jezus: «Dokąd Ja idę, ty teraz za Mną pójść nie możesz, ale później pójdziesz». Powiedział Mu Piotr: «Panie, dlaczego teraz nie mogę pójść za Tobą? Życie moje oddam za Ciebie». Odpowiedział Jezus: «Życie swoje oddasz za Mnie? Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci: Kogut nie zapieje, aż ty trzy razy się Mnie wyprzesz».7 kwietnia 2020wtorek Rok liturgiczny: A/II Wielki Tydzień Pierwsze czytanie:Iz 49, 1-6Psalm responsoryjny:Ps 71 (70), 1-2. 3-4a. 5-6b. 15 i 17 (R.: por. 15a)Werset przed Ewangelią:-Ewangelia:J 13, 21-33. 36-38 ---------------------- Chwała Tobie, Królu wieków Witaj, nasz Królu, posłuszny woli Ojca...Więcej…
    7 kwietnia 2020wtorek Rok liturgiczny: A/II Wielki Tydzień Pierwsze czytanie:Iz 49, 1-6Psalm responsoryjny:Ps 71 (70), 1-2. 3-4a. 5-6b. 15 i 17 (R.: por. 15a)Werset przed Ewangelią:-Ewangelia:J 13, 21-33. 36-38 ---------------------- Chwała Tobie, Królu wieków Witaj, nasz Królu, posłuszny woli Ojca, jak cichego baranka na zabicie zaprowadzono Ciebie na ukrzyżowanie. Chwała Tobie, Królu wieków EWANGELIA J 13, 21-33. 36-38 Słowa Ewangelii według Świętego Jana W czasie wieczerzy z uczniami Jezus wzruszył się do głębi i tak oświadczył: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeden z was Mnie wyda». Spoglądali uczniowie jeden na drugiego, niepewni, o kim mówi. Jeden z Jego uczniów – ten, którego Jezus miłował – spoczywał na Jego piersi. Jemu to dał znak Szymon Piotr i rzekł do niego: «Kto to jest? O kim mówi?» Ten, oparłszy się zaraz na piersi Jezusa, rzekł do Niego: «Panie, któż to jest?» Jezus odparł: «To ten, dla którego umoczę kawałek chleba i podam mu». Umoczywszy więc kawałek chleba, wziął i podał Judaszowi, synowi Szymona Iskarioty. A po spożyciu kawałka chleba wstąpił w niego Szatan. Jezus zaś rzekł do niego: «Co masz uczynić, czyń prędzej! » Nikt jednak z biesiadników nie rozumiał, dlaczego mu to powiedział. Ponieważ Judasz miał pieczę nad trzosem, niektórzy sądzili, że Jezus powiedział do niego: «Zakup, czego nam potrzeba na święto», albo żeby dał coś ubogim. On więc po spożyciu kawałka chleba zaraz wyszedł. A była noc. Po jego wyjściu rzekł Jezus: «Syn Człowieczy został teraz otoczony chwałą, a w Nim Bóg został chwałą otoczony. Jeżeli Bóg został w Nim otoczony chwałą, to i Bóg Go otoczy chwałą w sobie samym, i to zaraz Go chwałą otoczy. Dzieci, jeszcze krótko jestem z wami. Będziecie Mnie szukać, ale – jak to Żydom powiedziałem, tak i teraz wam mówię – dokąd Ja idę, wy pójść nie możecie». Rzekł do Niego Szymon Piotr: «Panie, dokąd idziesz?» Odpowiedział Mu Jezus: «Dokąd Ja idę, ty teraz za Mną pójść nie możesz, ale później pójdziesz». Powiedział Mu Piotr: «Panie, dlaczego teraz nie mogę pójść za Tobą? Życie moje oddam za Ciebie». Odpowiedział Jezus: «Życie swoje oddasz za Mnie? Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci: Kogut nie zapieje, aż ty trzy razy się Mnie wyprzesz».
    Kwi 8, 04:53
    0 0
  • Ewa
    Ewa dodał 1 nowe zdjęcia do albumu Najnowsze zdjęcia
    8 kwietnia 2020Środa Rok liturgiczny: A/II Wielki Tydzień ------------------------- Święty Dionizy, Dionizy z Koryntu (zm. ok. 171) – biskup Koryntu ok. 170, Ojciec Kościoła, święty katolicki i męczennik Kościoła wschodniego. O życiu świętego niewiele wiadomo. Pisali o nim św. Hieronim i Euzebiusz z Cezarei. Dionizy zmarł w 11. roku panowania Marka Aureliusza[1]. Krzyżowcy, za czasów Innocentego IV przewieźli ciało św. Dionizego do Rzymu i oddali pod opiekę klasztoru pod wezwaniem Świętego. Dionizy jest autorem 7. listów („Katolickie listy do kościołów”) skierowanych do różnych biskupów, będących źródłem wiedzy o zasadach wiary i moralności wczesnego chrześcijaństwa. Jest również autorem „Listu do Rzymian”. Jego wspomnienie w Kościele katolickim obchodzone jest 8 kwietnia.8 kwietnia 2020Środa Rok liturgiczny: A/II Wielki Tydzień ------------------------- Święty Dionizy, Dionizy z Koryntu (zm. ok. 171) – biskup Koryntu ok. 170, Ojciec Kościoła, święty katolicki i męczennik Kościoła wschodniego. O życiu świętego niewiele wiadomo. Pisali o nim św. Hieronim i Euzebiusz ...Więcej…
    8 kwietnia 2020Środa Rok liturgiczny: A/II Wielki Tydzień ------------------------- Święty Dionizy, Dionizy z Koryntu (zm. ok. 171) – biskup Koryntu ok. 170, Ojciec Kościoła, święty katolicki i męczennik Kościoła wschodniego. O życiu świętego niewiele wiadomo. Pisali o nim św. Hieronim i Euzebiusz z Cezarei. Dionizy zmarł w 11. roku panowania Marka Aureliusza[1]. Krzyżowcy, za czasów Innocentego IV przewieźli ciało św. Dionizego do Rzymu i oddali pod opiekę klasztoru pod wezwaniem Świętego. Dionizy jest autorem 7. listów („Katolickie listy do kościołów”) skierowanych do różnych biskupów, będących źródłem wiedzy o zasadach wiary i moralności wczesnego chrześcijaństwa. Jest również autorem „Listu do Rzymian”. Jego wspomnienie w Kościele katolickim obchodzone jest 8 kwietnia.
    Kwi 7, 06:58
    0 0
  • Ewa
    Ewa dodał 1 nowe zdjęcia do albumu Najnowsze zdjęcia
    8 kwietnia 2020Środa Rok liturgiczny: A/II Wielki Tydzień ------------------ Czytanie z Księgi proroka Izajasza Pan Bóg mnie obdarzył językiem wymownym, bym umiał pomóc strudzonemu krzepiącym słowem. Każdego rana pobudza me ucho, bym słuchał jak uczniowie. Pan Bóg otworzył mi ucho, a ja się nie oparłem ani się nie cofnąłem. Podałem grzbiet mój bijącym i policzki moje rwącym mi brodę. Nie zasłoniłem mojej twarzy przed zniewagami i opluciem. Pan Bóg mnie wspomaga, dlatego jestem nieczuły na obelgi, dlatego uczyniłem twarz moją jak głaz i wiem, że wstydu nie doznam. Blisko jest Ten, który mnie uniewinni. Kto się odważy toczyć spór ze mną? Wystąpmy razem! Kto jest moim oskarżycielem? Niech się zbliży do mnie! Oto Pan Bóg mnie wspomaga. Któż mnie potępi?8 kwietnia 2020Środa Rok liturgiczny: A/II Wielki Tydzień ------------------ Czytanie z Księgi proroka Izajasza Pan Bóg mnie obdarzył językiem wymownym, bym umiał pomóc strudzonemu krzepiącym słowem. Każdego rana pobudza me ucho, bym słuchał jak uczniowie. Pan Bóg otworzył mi ucho, a ja się nie opa...Więcej…
    8 kwietnia 2020Środa Rok liturgiczny: A/II Wielki Tydzień ------------------ Czytanie z Księgi proroka Izajasza Pan Bóg mnie obdarzył językiem wymownym, bym umiał pomóc strudzonemu krzepiącym słowem. Każdego rana pobudza me ucho, bym słuchał jak uczniowie. Pan Bóg otworzył mi ucho, a ja się nie oparłem ani się nie cofnąłem. Podałem grzbiet mój bijącym i policzki moje rwącym mi brodę. Nie zasłoniłem mojej twarzy przed zniewagami i opluciem. Pan Bóg mnie wspomaga, dlatego jestem nieczuły na obelgi, dlatego uczyniłem twarz moją jak głaz i wiem, że wstydu nie doznam. Blisko jest Ten, który mnie uniewinni. Kto się odważy toczyć spór ze mną? Wystąpmy razem! Kto jest moim oskarżycielem? Niech się zbliży do mnie! Oto Pan Bóg mnie wspomaga. Któż mnie potępi?
    Kwi 7, 06:41
    0 0
  • Ewa
    Ewa dodał 1 nowe zdjęcia do albumu Najnowsze zdjęcia
    7 kwietnia 2020wtorek Rok liturgiczny: A/II Wielki Tydzień ----------------- 7 kwietnia Święty Jan Chrzciciel de la Salle, prezbiter ------------------------ Jan urodził się w Reims 30 kwietnia 1651 r. w podupadłej rodzinie książęcej jako najstarszy z jedenaściorga rodzeństwa. Straciwszy rodziców, przerwał studia na paryskim uniwersytecie i w seminarium, aby zająć się najbliższą rodziną. Po pewnym czasie kontynuował naukę. W wieku 27 lat przyjął święcenia kapłańskie. W trzy lata potem na uniwersytecie w Reims zdobył doktorat z teologii (1680). Zaraz po święceniach otrzymał probostwo. Powierzono mu także kierownictwo duchowe nad szkołą i sierocińcem, prowadzonym przez Siostry od Dzieciątka Jezus (terezjanki). Jan postarał się w Rzymie o zatwierdzenie zgromadzenia zakonnego tych sióstr. Bardzo bolał na widok setek sierot, pozbawionych zupełnie pomocy materialnej i duchowej. Gromadził ich na swej plebanii, której część zamienił na internat. Następnie na użytek biednych dzieci oddał swój rodzinny pałac. Ponieważ sam był zajęty duszpasterstwem, dlatego musiał szukać ochotników, by mu w tej pracy dopomogli. Oni to, pod kierunkiem Jana, zajmowali się wychowaniem i kształceniem dziatwy. Pobożne panie zajmowały się ich żywieniem. Kiedy ani plebania, ani dom rodzinny nie mogły pomieścić przygarniętych, ks. Jan za pieniądze parafialne i otrzymane od pewnej zamożnej kobiety zakupił osobny obszerny dom. Napisał też regulamin, by praca mogła iść sprawnie. Z tych ofiarnych pomocników wyłoniło się z czasem zgromadzenie zakonne pod nazwą Braci Szkół Chrześcijańskich (braci szkolnych). Za jego początek przyjmuje się dzień 24 czerwca 1684 roku. Jan miał wówczas zaledwie 31 lat. Stworzył wiele typów szkół - podstawowe, wieczorowe, niedzielne, zawodowe, średnie, seminaria nauczycielskie. Nauka w nich była bezpłatna. Na polu pedagogiki Jan zajmuje więc poczesne miejsce. W swoich szkołach wprowadził na pierwszym miejscu język ojczysty, podczas gdy dotychczas powszechnie uczono w języku łacińskim. Zniósł kary fizyczne, tak często stosowane w szkołach w tamtych czasach, a kary moralne ograniczył do minimum. Pierwszeństwo dał wychowaniu religijnemu, które oparł na chrześcijańskiej miłości i poszanowaniu godności człowieka, także dziecka. W roku 1681 powstała pierwsza szkoła założona przez Jana w Reims (1681), kolejna powstała w Paryżu (1688), potem także m.in. w Lyonie i w Rouen. W sto lat potem cała Francja była pokryta szkołami lasaleńskimi. Do rewolucji francuskiej (1789) w samej Francji zgromadzenie posiadało 126 szkół i ponad 1000 członków. Dzisiaj Bracia Szkolni mają swe szkoły w prawie 90 krajach. Jan de la Salle zostawił po sobie bezcenne pisma. Najwybitniejsze z nich to Zasady dobrego wychowania, które doczekało się ponad 200 wydań; nadto Rozmyślania, Wskazania, jak prowadzić szkoły i Obowiązki chrześcijanina. Bezcenne dla poznania ducha lasaleńskiego są także jego listy. Jan zmarł po krótkiej chorobie 7 kwietnia 1719 r. Pozostawił po sobie pisma, które przez długi okres należały do kanonu dydaktyki. Beatyfikował go Leon XIII w 1888 roku. On też wyniósł go uroczyście do chwały świętych w roku 1900. Pius XII ogłosił św. Jana de La Salle patronem nauczycieli katolickich (1950). Ciało św. Jana, zbezczeszczone w czasie rewolucji francuskiej w roku 1793, dla bezpieczeństwa przeniesiono do Belgii, a w roku 1937 złożono przy domu generalnym zakonu w Rzymie. Można tu również zobaczyć katedrę, z której wykładał Święty, jego strój, paramenty liturgiczne, przedmioty pokutnicze i rzeczy codziennego użytku.7 kwietnia 2020wtorek Rok liturgiczny: A/II Wielki Tydzień ----------------- 7 kwietnia Święty Jan Chrzciciel de la Salle, prezbiter ------------------------ Jan urodził się w Reims 30 kwietnia 1651 r. w podupadłej rodzinie książęcej jako najstarszy z jedenaściorga rodzeństwa. Straciwszy rodziców, p...Więcej…
    7 kwietnia 2020wtorek Rok liturgiczny: A/II Wielki Tydzień ----------------- 7 kwietnia Święty Jan Chrzciciel de la Salle, prezbiter ------------------------ Jan urodził się w Reims 30 kwietnia 1651 r. w podupadłej rodzinie książęcej jako najstarszy z jedenaściorga rodzeństwa. Straciwszy rodziców, przerwał studia na paryskim uniwersytecie i w seminarium, aby zająć się najbliższą rodziną. Po pewnym czasie kontynuował naukę. W wieku 27 lat przyjął święcenia kapłańskie. W trzy lata potem na uniwersytecie w Reims zdobył doktorat z teologii (1680). Zaraz po święceniach otrzymał probostwo. Powierzono mu także kierownictwo duchowe nad szkołą i sierocińcem, prowadzonym przez Siostry od Dzieciątka Jezus (terezjanki). Jan postarał się w Rzymie o zatwierdzenie zgromadzenia zakonnego tych sióstr. Bardzo bolał na widok setek sierot, pozbawionych zupełnie pomocy materialnej i duchowej. Gromadził ich na swej plebanii, której część zamienił na internat. Następnie na użytek biednych dzieci oddał swój rodzinny pałac. Ponieważ sam był zajęty duszpasterstwem, dlatego musiał szukać ochotników, by mu w tej pracy dopomogli. Oni to, pod kierunkiem Jana, zajmowali się wychowaniem i kształceniem dziatwy. Pobożne panie zajmowały się ich żywieniem. Kiedy ani plebania, ani dom rodzinny nie mogły pomieścić przygarniętych, ks. Jan za pieniądze parafialne i otrzymane od pewnej zamożnej kobiety zakupił osobny obszerny dom. Napisał też regulamin, by praca mogła iść sprawnie. Z tych ofiarnych pomocników wyłoniło się z czasem zgromadzenie zakonne pod nazwą Braci Szkół Chrześcijańskich (braci szkolnych). Za jego początek przyjmuje się dzień 24 czerwca 1684 roku. Jan miał wówczas zaledwie 31 lat. Stworzył wiele typów szkół - podstawowe, wieczorowe, niedzielne, zawodowe, średnie, seminaria nauczycielskie. Nauka w nich była bezpłatna. Na polu pedagogiki Jan zajmuje więc poczesne miejsce. W swoich szkołach wprowadził na pierwszym miejscu język ojczysty, podczas gdy dotychczas powszechnie uczono w języku łacińskim. Zniósł kary fizyczne, tak często stosowane w szkołach w tamtych czasach, a kary moralne ograniczył do minimum. Pierwszeństwo dał wychowaniu religijnemu, które oparł na chrześcijańskiej miłości i poszanowaniu godności człowieka, także dziecka. W roku 1681 powstała pierwsza szkoła założona przez Jana w Reims (1681), kolejna powstała w Paryżu (1688), potem także m.in. w Lyonie i w Rouen. W sto lat potem cała Francja była pokryta szkołami lasaleńskimi. Do rewolucji francuskiej (1789) w samej Francji zgromadzenie posiadało 126 szkół i ponad 1000 członków. Dzisiaj Bracia Szkolni mają swe szkoły w prawie 90 krajach. Jan de la Salle zostawił po sobie bezcenne pisma. Najwybitniejsze z nich to Zasady dobrego wychowania, które doczekało się ponad 200 wydań; nadto Rozmyślania, Wskazania, jak prowadzić szkoły i Obowiązki chrześcijanina. Bezcenne dla poznania ducha lasaleńskiego są także jego listy. Jan zmarł po krótkiej chorobie 7 kwietnia 1719 r. Pozostawił po sobie pisma, które przez długi okres należały do kanonu dydaktyki. Beatyfikował go Leon XIII w 1888 roku. On też wyniósł go uroczyście do chwały świętych w roku 1900. Pius XII ogłosił św. Jana de La Salle patronem nauczycieli katolickich (1950). Ciało św. Jana, zbezczeszczone w czasie rewolucji francuskiej w roku 1793, dla bezpieczeństwa przeniesiono do Belgii, a w roku 1937 złożono przy domu generalnym zakonu w Rzymie. Można tu również zobaczyć katedrę, z której wykładał Święty, jego strój, paramenty liturgiczne, przedmioty pokutnicze i rzeczy codziennego użytku.
    Kwi 7, 05:39
    0 0

Tematy forum

Justyna
Złe myśli w trakcie
Różaniec » Trudności z różańcem
Mam nurtujące pytanie, bardzo poważne. Odmawiam modlitwę za mój związek, bardzo chcę aby się udał, żebyśmy odnaleźli zgodę i taką miłość, która spodoba się Bogu. Cały czas targają mną... Więcej
Justyna Mar 17, 19:27
marek
zgromadzenie
Różaniec » Mam pytanie o...
Wyślij na adres apostolat@rozaniec.info
marek Mar 2, 09:56
Jacek
Najczęstsze pytania
Nowenna pompejańska » Pytania o nowennę pompejańską
  Cytat z Adam Witam! Od kilku dni przymierzam się do podjęcia trudu odmawiania NP. Większość informacji uzyskałem ze strony http://pompejanska.rosemaria.pl, ale chciałbym doprecyzować... Więcej
Jacek Lut 28, 07:18
Aneta
Rozerwany różaniec i sen
Nowenna pompejańska » Pytania o nowennę pompejańską
Cześć, chciałam Was zapytać o sens nowenny i znaczenie tego, co dzieje się przy nowennie. Odmawiałam nowennę już kilka razy w innych intencjach natomiast nigdy nie zauważyłam ani wysłuchania... Więcej
Aneta Lut 25, 18:32
Bożena
Będziesz Biblię czytał nieustannie
Różności » Propozycje
Ks. Daniel - Przyjaciel Bezdomnych   Jak zaspokoić głód? "W owym czasie, gdy znowu wielki tłum był z Jezusem i nie mieli co jeść, przywołał do siebie... Więcej
Bożena Lut 15, 08:41

O naszej stronie

Pomocnicy Królowej Różańca Świętego

Ta strona jest zarządzana przez Fundację Pomocnicy Królowej Różańca Świętego. Zapraszamy do zapoznania się z naszymi inicjatywami.

www.pkrs.org.pl

Żywy Różaniec i Nowenna Pompejańska

Radio Różaniec

Radio Różaniec

Słuchaj tutaj!

Pismo różańcowe?

Świadectwa

Intencje

Brak zawartości
Start | Kontakt | Regulamin | Prywatność | Nowenna Pompejańska | Czasopismo o różańcu | Fundacja | Wydawnictwo | Żywy Różaniec | Aplikacja na komórki | ciasteczka | RSS | Newsletter
© Copyright Żywy Różaniec • wszystko wokół różańca!
Chamial Community Software
Based on Oxwall software
'':
ściemnij
przesuń
Głosowanie: