Mija dzień za dniem , a ja spoglądam w ciszy w obraz mojego dotychczasowego życia. Nurtujące mnie pytania nie pozwalają częściowo zrozumieć dlaczego czasami napotykamy na swojej drodze same kłody i gałęzie . Chciała bym pamiętać , kochać i nigdy nie zapominać zwłaszcza o tych , którzy odeszli , a byli mi tak bliscy. Każda chwila jest tak cenna, tak cudowna nie zwykła iż nie chcę , aby minęła. Zatrzymać czas i trwać tylko w nim, lecz gdyby okazało się to możliwe czyż by się nam szybko nie znudziło? Czasami czuję się taka samotna, a przecież wkoło jest tylu ludzi mniej, lub bardziej życzliwych. Bóg jest największym nauczycielem wiem, że on wie co jest dla nas dobre, ale ja nie zawsze od razu zgadzam się z jego wolą. Poszukuję wciąż i wciąż bez przerwy bez chwili wytchnienia , lecz z nadzieją , która nigdy nie umiera.....
Moja Tablica