Dziękuję Ci Boże, za te wszystkie świty... za poranki, duchem Twym ubogacone. Dziękuję za wiarę, bo mnie wspiera przy tym, by dni darowane – nie były stracone! Dziękuję Ci Boże, za te słońca wschody... których cudowności opisać – nie zdołam. Te obrazy niebios, to dla mnie powody, by o nich mówić.., a więc, wierszem wołam! Wszystko, co otacza na ziemi człowieka, mógł stworzyć tylko mądry, Wszechpotężny Bóg! I ten Wszechświat nam widoczny tak, z daleka.., tylko niedościgniony umysł, stworzyć mógł! Dziękuję Ci Boże, za te wszystkie świty.., poranki, co do mnie przychodzą, z wierszami. Za ducha Twego, który był ze mną przy tym - gdy słońce, dla mnie, nie świeciło – czasami. Dziękuję Ci Boże, i za to, czego jeszcze choć oczy widzą.., umysł objąć nie może. Lecz tym, o czym już wiem, serce swe pieszczę, i dziś, za to wszystko.., dziękuję Ci
Już jest nowy numer:
Z O B A C Z !