Już jest nowy numer:
Z O B A C Z !
Zaloguj
-
Ewa dodał 1 nowe zdjęcia do albumu Najnowsze zdjęciaI0621 Euzebiusz z Samosaty, cs. Swiaszczennomuczenik Jewsiewij, jepiskop Samosatskij (zm. ok. 379 w Dolikha w Kommagenie)[1] – biskup Samosaty (od. ok. 360), oponent arianizmu, męczennik chrześcijański, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego. Około 360 roku brał udział w Soborze Cerkwi Antiocheńskiej, gdzie poparł wybór Melecjusza na patriarchę. Odwiedzając wschodnie diecezje zniszczone przez arianizm wyświęcał i osadzał tam biskupów katolickich, mimo że nie miał jurysdykcji w tych diecezjach[2]. Przyczynił się również do obsadzenia biskupstwa w Cezarei przez św. Bazylego, któremu udzielił święceń kapłańskich w 364[3] i z którym utrzymywał stały kontakt, podobnie jak z późniejszymi świętymi: Melecjuszem, czy Grzegorzem z Nazjanzu. Podczas panowania rzymskiego cesarza Walentyniana (364–375) lub Walensa (364-378), Euzebiusz został skazany na wygnanie (373), by powrócić za rządów Gracjana (375-383). Miał zginąć z rąk fanatycznej arianki podczas podróży do jednej z syryjskich diecezji. Jego relikwie przeniesiono później do Konstantynopola. Wspomnienie liturgiczne obchodzone jest za Martyrologium Rzymskim 21 czerwca, natomiast w Kościele prawosławnym 22 czerwca/5 lipca[a], tj. 5 lipca według kalendarza gregoriańskiego. W ikonografii chrześcijańskiej Euzebiusz przedstawiany jest w sposób typowy dla świętych hierarchów: w stroju biskupa z siwą brodą, w rękach centralnie trzyma Ewangelię.I0621 Euzebiusz z Samosaty, cs. Swiaszczennomuczenik Jewsiewij, jepiskop Samosatskij (zm. ok. 379 w Dolikha w Kommagenie)[1] – biskup Samosaty (od. ok. 360), oponent arianizmu, męczennik chrześcijański, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego. Około 360 roku brał udział w Soborze Cerkwi Antioch...Więcej…![I0621
Euzebiusz z Samosaty, cs. Swiaszczennomuczenik Jewsiewij, jepiskop Samosatskij (zm. ok. 379 w Dolikha w Kommagenie)[1] – biskup Samosaty (od. ok. 360), oponent arianizmu, męczennik chrześcijański, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego.
Około 360 roku brał udział w Soborze Cerkwi Antiocheńskiej, gdzie poparł wybór Melecjusza na patriarchę. Odwiedzając wschodnie diecezje zniszczone przez arianizm wyświęcał i osadzał tam biskupów katolickich, mimo że nie miał jurysdykcji w tych diecezjach[2]. Przyczynił się również do obsadzenia biskupstwa w Cezarei przez św. Bazylego, któremu udzielił święceń kapłańskich w 364[3] i z którym utrzymywał stały kontakt, podobnie jak z późniejszymi świętymi: Melecjuszem, czy Grzegorzem z Nazjanzu.
Podczas panowania rzymskiego cesarza Walentyniana (364–375) lub Walensa (364-378), Euzebiusz został skazany na wygnanie (373), by powrócić za rządów Gracjana (375-383).
Miał zginąć z rąk fanatycznej arianki podczas podróży do jednej z syryjskich diecezji. Jego relikwie przeniesiono później do Konstantynopola.
Wspomnienie liturgiczne obchodzone jest za Martyrologium Rzymskim 21 czerwca, natomiast w Kościele prawosławnym 22 czerwca/5 lipca[a], tj. 5 lipca według kalendarza gregoriańskiego.
W ikonografii chrześcijańskiej Euzebiusz przedstawiany jest w sposób typowy dla świętych hierarchów: w stroju biskupa z siwą brodą, w rękach centralnie trzyma Ewangelię.](https://zywyrozaniec.pl/ow_userfiles/plugins/photo/photo_preview_20010_6078a1287a712.jpg)
Radio Różaniec
© Copyright Żywy Różaniec • wszystko wokół różańca!
