Dusze chrześcijańskie, stosujcie wszelkie dostępne środki, aby osiągnąć zaufanie! z bloga Lena

Rozmyślajcie dużo o nieskonczonej mocy Boga, o Jego niezmiernej miłości, Jego niewzruszonej wierności, z którą wypełnia swoje obietnice, i o Męce Pana naszego Jezusa Chrystusa. Jednak nie poprzestawajcie na nieokreślonych oczekiwaniach. Od refleksji przejdźcie do działania.

Czyncie często akty zaufania. Pozwólcie, aby wszystkie wasze działania służyły jako okazja do ponawiania tych aktów. Przede wszystkim w godzinach trudu i próby musicie je pomnażać.

Powtarzajcie często to bardzo głębokie wołanie: " Serce Jezusa, ufam Tobie! " Pan nasz powiedział do uprzywilejowanej duszy: " Ta mała modlitwa, << Ufam Tobie>>, jest wystarczająca, aby oczarować moje Serce, ponieważ jest w niej zawarte zaufanie, wiara, miłość i pokora. "

Nie obawiajcie się przesady w praktykowaniu tej cnoty.

" Nie powinna się lękać, oczywiście przypuszczalnie, że cnota zaufania może być praktykowana za bardzo. Ponieważ tak jak Bóg z powodu swej prawdomówności zasługuje na pewien rodzaj nieskonczonej wiary, tak również z powodu Jego mocy, Jego dobroci i nieomylności Jego obietnic, doskonałości nie mniej nieskonczone jak Jego prawdomówność, zasługuje On na bezgraniczne zaufanie."

Nie szczędźcie wysiłków. Owoce zaufania są wystarczająco cenne, aby były warte wysiłku tego, który zamierza je zebrać.

I jeżeli pewnego dnia przyszedłbyś narzekać na nieuzyskanie wspaniałych korzyści, na które miałeś nadzieję, to odpowiem ci za św. Janem Chryzostomem: " Mówisz: miałem nadzieję i nie zostałem wysłuchany. Dziwne słowa! Nie bluźnij przeciwko Pismu św.! Nie zostałeś wysłuchany, ponieważ nie ufałeś tak jak powineneś; ponieważ nie czekałeś aż do konca próby; ponieważ byłeś tchórzliwy. Zaufanie polega przede wszystkim na wznoszeniu naszej duszy w cierpieniu i niebezpieczenstwu oraz podnoszeniu serc ku Bogu."

Fragment książki "Książeczka o zaufaniu" ks. Raymond Thomas de Saint Laurent