Hejka :) dawno mnie tutaj nie było ....nawet bardzo dawno .... niesttey wyjechałam zagranicę i rzuciłam się w wir pracy co zaskutkowało brakiem modlitwy . Na poczatku się modliłam , pomijając wysmiewanie mnie przez innnych ;) , ale cóż ludzie są głupi i ślepi :) Ooto moje pytanie : Jak mam wrócić do Boga ? jak poczuć tą chęć aby znów zacząć się modlić ?
No hejka :)
Na początek proponuję zajrzeć w siebie , czy czasem Twoje określenie "ale cóż ludzie są głupi i ślepi" w tej chwili nie możesz przypisać sobie samej, bo właśnie tacy ślepi i głusi stajemy się , gdy brak nam modlitwy . Jeśli odkryjesz prawdę o sobie, że tak faktycznie może być , to już samo to winno Cię zachęcić do modlitwy.
Ponadto najbardziej podnoszą nas świadectwa innych, których tu nie brak, jak również na naszym bratnim portalu http://pompejanska.rosemaria.pl/
Piszac "głupi i ślepi" miałam na myśli ludzi wyśmiewających się ze mnie ,że się modlę. Nie było to powodem mojego odejścia od Boga i zaprzestania modlitwy . stało się to ot tak , mechanicznie . Raz się nie pomodliłam , poźniej 2 i 3 .... doszło do tego ,że nie modlę się w ogóle.
Tak, Iwonko i właśnie to widać, że od modlitwy odeszłaś. Człowiek modlitwy nie dokonuje takich ocen w żadnej sytuacji , a z wyśmiewaniem taki musi się liczyć i oddawać wyśmiewających Bogu, bo oni Go potrzebują.
Nic się również nie dzieje mechanicznie, za tym jest jakaś przyczyna, którą znajdujemy zwykle w głębi swego serca.
Nawiązując do wypowiedzi Iwonki, ja też ostatnio byłam za granicą. Ponieważ odmawiałam Nowennę pompejańską i zostało mi kilka dni, nie chciałam tej modlitwy przerywać. Wyjazd był bardzo daleki (Chiny) i wyczerpujący. Mimo, to jednak cały czas odmawiałam nowennę. Kiedy wróciłam, zostały mi tylko cztery dni. Choć trudno w to uwierzyć , byłam tak zmęczona, że nie byłam w stanie odmówić nowenny do końca.Tam, mimo zmęczenia dawałam radę. Ta niemoc jest dla mnie tajemnicą i znakiem zapytania. Zasypiałam, myliły mi się modlitwy i w końcu poddałam się. Było mi tak trudno i przykro, że przestałam się modlić. Poczułam , ze zawiodłam, nie dałam rady i cała moja modlitwa straciła sens.Trwało to ok. miesiąca. To była moja czwarta nowenna. Jednak po niecałym miesiącu, zatęskniłam za różańcem i czytaniem Słowa Bożego. Radość, spokój serca i ogromna radość. To dominujące uczucia. Zaczęłam kolejna nowennę i mam nadzieję , że wytrwam, dzięki Bożej pomocy. Pisze o tym dlatego, że taki wyjazd rzeczywiście może być trudnością. Ja jednak miałam kryzys po powrocie, co mnie zadziwia najbardziej.
Tak, Beatko , tak często się zdarza , a zwłaszcza przy Nowennie Pompejańskiej, o czym mówią świadectwa. Tę niemoc , która Cię ogarnęła trzeba było od razu oddać Panu, On by Ci pomógł. Iwonka natomiast zadaje pytanie : "Jak mam wrócić do Boga ? jak poczuć tą chęć aby znów zacząć się modlić ?" i tu nastąpiło coś innego. Tobie było przykro, nie oznacza to odejścia od Boga i Pan to widział i przyszedł zapewne z łaską. Iwonka o czymś takim nie pisze natomiast. Żadna zachęta jej nie pomoże , jeśli nie zajrzy w głąb swego serca i nie przemyśli , kim jest dla niej Bóg i czym jest dla niej modlitwa. . Inaczej nawet jak ktoś ją czymś zachęci i zacznie się modlić , to może się to skończyć tak samo, jak teraz nam opisała. Dlatego moja odpowiedź do niej była taka , a nie inna. Iwonka musi znaleźć w swoim sercu odpowiedź , dlaczego chce wrócić do Boga, no i potrzebuje naszej modlitwy , my też możemy ją zanieść do Boga, ja już wpisałam ją do swojej modlitwy ...
