Narodzenie Pana Jezusa. Tajemnica radosna różańca 3 - Narodzenie Pana
Jezusa.
„Dziś narodził się wam Zbawiciel, którym jest
Mesjasz Pan” (Łk 2,11).Tymi słowami
obwieszczona została światu radosna nowina: Bóg stał się człowiekiem i narodził
się w ludzkiej postaci po to, aby nas zbawić, aby stworzyć każdemu człowiekowi
możliwość sięgania aż do Bożej rzeczywistości. Maryjo, rodząca światu Zbawicie-
la, naucz nas nieustannie rozpoznawać Boga i przyjmować Go zawsze, gdy do nas
przychodzi.
Narodzenie Pana
Jezusa.
Nowa Wieża Babel
Znów brat zabija
brata, znów krwią żelazo płonie.
Znów łzy płyną
niewinnych i serca są ranione.
W nicobracają się wieże
dwie, wysokie jako basznie,
Tysiące giną w ogniu
i mgle, boleśnie, strasznie.
Widzą to wszyscy,
nikt oczom nie wierzy,
W gruzach, w prochu i pyle
Manhatan leży.
Na miejscu zgliszczy
stawią wnet nową,
Wieżę nie ze szkła,
nie stali, nie betonową.
Monument wznoszą w
miejsce ran świeżych,
Pospiesznie, sprawnie
póki naród w żalu leży.
Nową Babelu wieżę lud
wznosi społem z panami.
Mówią: “Będziemy na
równi niejako z bogami!”
Wieżę dumy i pychy
jak skałę, co sięga nieba.
“Zemsty i krwi –
wołają – tego nam trzeba.”
Górę zła, nienawiści
sypią i wodze i poddani.
Górę wysoką, ostrą
jak sztylet, co niebo rani.
Piramidę odwetu,
zwieńczoną ołtarzem.
“Prawo do zemsty daj
Boże i błogosław zarazem!
Na ołtarzu znów
będziem z krwi składać ofiarę
Prawo damy nowe,
sprawiedliwość i wiarę.
Odwrócimy wszystko do
góry nogami.
Pogrzebiemy Boga i
sami będziemy Bogami.”
O tysiącach ofiar
mówią w radiu, w dziennikach
Milczą o aborcji,
eutanazji w klinikach.
Prawo śmierci już
Bogu dawno odebrali,
Teraz życie będą
stwarzać - ludzi klonowali.
Kraj ten nadzieją
narodów, ziemią wolności zowią
W niepewności, w
niewoli trzymają imigrację nową.
Boże nie poczytaj im
tego, choć wiedzą, co czynią
Miłością ich otul,
nie obarczaj winą.
Jak dzieci nas
wszystkich przygarnij do łona,
Niechaj zemsta twa
nigdy się nie dokona.
Jak dzieci skłócone,
pogódź nas pospołem,
Duchem nas obdarz,
Duchem i pokojem.
Pomnij na to: Gdy
wielu dziś chce być bogami,
Ty Jedyny,
człowiekiem stałeś się przed wiekami.
narodzenie Pana Jezusa, tajemnica radosna, tajemnica radosna rózanca,
rózaniec tajemnica radosna,tajemnica
narodzenie
Wowym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić
spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy
wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się, więc wszyscy, aby się dać
zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta
Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z
domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była
brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła
swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie
było dla nich miejsca w gospodzie. W tej samej okolicy przebywali w polu
pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Naraz stanął przy nich anioł
Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak, że bardzo się przestraszyli.
Lecz anioł rzekł do nich: Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która
będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel,
którym jest Mesjasz, Pan. A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę,
owinięte w pieluszki i leżące w żłobie. I nagle przyłączyło się do anioła
mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami: Chwała Bogu na
wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania.
narodzenie Pana Jezusa, tajemnica radosna, tajemnica radosna rózanca,
rózaniec tajemnica radosna,tajemnica
narodzenie
Dwa tysiąclecia minęły od tego wydarzenia a ono nadal żyje w nas swoją
niezwykłością i nadal odciska swoje piętno na historii wszystkich narodów. Pan
Jezus przychodzi do nas po naszemu, po ludzku zrodzony z ziemskiej matki, w
ubogiej stajence. Narodziny w życiu każdego człowieka to powód do radości i
świętowania, każdy stara się by ten dzień był szczególny, lepszy od innych;
bogatszy. Tymczasem Jezus rezygnuje z przepychów, wygód, sławy i władzy słowem z
tego wszystkiego, do czego ma uzasadnione prawo. Zamiast tego wybiera to, co
jest mu najcenniejsze — szczerą miłość i czyste serce. Dla nowonarodzonego
dziecka niczym są bogactwa, osiągnięcia techniki czy władza, ale nie potrafi się
ono obejść bez odrobiny miłości i ludzkiej dobroci. Nic z tych ziemskich dóbr
nie jesteśmy w stanie zachować ani zatrzymać czy zabrać na tamten świat, nie
mają one też żadnej wartości ani wymiaru wobec nieskończonej miłości Boga. Nie
dziwmy się, więc Jezusowi, że obrał sobie taki sposób, aby do nas przyjść, ma to
w świetle jego nauk ogromny sens. Początek nowej ery nazywanej również
cywilizacją miłości nie mógł nastąpić w inny sposób. Jezus przychodzi na świat
by na dowód niej zbawić nas by zetrzeć na zawsze piętno grzechu pierwszych
rodziców, by nauczyć nas również byśmy, tak jak on nas, miłowali się nawzajem.
Ucz nas Jezu tej miłości codziennie.
TADEUSZ STICH ZDROWAŚ MARYJO
Zdrowaś Maryjo łaski
Krynico
Żywico wyschłych dusz
-
Na Tobie płaszcze
gwiazd Bożych świecą
Pod Tobą pachną
wichrzyce mórz -
Aniele Stróżu
Polskich Podziemi
Patronko naszej
krwi
Racz nam tułacze losy
odmienić
Na pokój wszystkich
dni
Święta Maryjo Matko
Jezusa
Panienko z polskich
chat
Cudna Pasterko lniana
i bosa
Wodząca ludzki świat
— Upuść błękity szczęścia na ziemię
Uśmiech promienny daj
-
Rozdaj, o, rozdaj
cudowną siebie
Na nasz Walczący
Kraj...
Niech nam się według
łask Twoich stanie
Królowo Polskiej
Korony Amen
narodzenie Pana Jezusa, tajemnica radosna, tajemnica radosna rózanca,
rózaniec tajemnica radosna,tajemnica
narodzenie
Święty Jan Ewangelista zbiera wszystkie przepowiednie proroków i
wykazuje, że “Słowo” to odwieczny Syn Boży, który stał się człowiekiem. “Słowo
stało się ciałem i zamieszkało wśród nas” Wierzymy, że On to dla nas ludzi i dla
naszego zbawienia zstąpił z nieba i za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z
Maryi Dziewicy i stał się człowiekiem. To tajemnica Bożej miłości – to dar
światła wiecznego, które ukazało się w czasie i objawiło się w ciele. A miało to
miejsce w cichej, ubogiej betlejemskiej grocie – przeznaczonej bardziej na
schronienie dla zwierząt niż ludzi. W środku nocy oświetlonej cudownymi
promieniami Gwiazdy Betlejemskiej przychodzi na świat dawno przepowiadany i od
wieków oczekiwany Jezus Chrystus – Zbawiciel świata. Narodził się Bóg-człowiek z
Najczystszej Dziewicy Maryi. Jego przyjściu na świat towarzyszą sprzeczności. To
nie przypadek, że jako król nieba i ziemi wybiera takie właśnie miejsce –
skrajne ubóstwo, pustkę, samotność. Pan i władca jest nagi, obnażony. Ten, który
jako Bóg z natury swojej jest nieskończony, przyoblekając ludzkie ciało, zostaje
wzgardzony i uśmiercony, a On staje się okryty na wieki chwałą. Sprzeczności
zupełnie nie zrozumiałe dla ludzkiego umysłu. Jak to możliwe? W obliczu Boga
cały świat zmienia swoją naturę. Wszystko funkcjonuje inaczej. Wyobraźnia ludzka
nie jest w stanie tego pojąć. Sprawia, że ludzie patrzący na to wszystko mogą
tylko pochylić się w pokorze przed Panem panów i Królem królów. A myśliciele
nadaremnie ślęczeć będą nad Tajemnicą. Może uda się im uchylić rąbek tego, co
zakryte a może im się tylko tak będzie wydawało. Zamierzenia Pana przekraczają
wszelkie oczekiwania. Pomyślmy sami jeszcze raz: tamta noc, tamto miejsce, tamci
ludzie. Maryja i Józef poszukują noclegu. Zamknięte drzwi, bezradność, niepokój.
Idą dalej. Wreszcie trafiają na miejsce, które po ludzku patrząc jest niegodne.
To szopa, stajenka. Tam mieszkają zwierzęta. Nikt się tego nie spodziewa, że coś
takiego stanie się miejscem niezwykłego wydarzenia, o którym mówić się będzie
przez wieki. Pasterze - czy nie było godniejszych, mądrzejszych, bogatszych,
zadbanych? Dlaczego właśnie tak? Czy mogło być inaczej? Tutaj rodzi się Bóg i
tutaj spotyka prawdziwą, autentyczną radość pasterzy, ludzi prostych, którzy
przychodzą, by oddać pokłon. Co widzą? Zwykłe dziecko. Ale mają szeroko otwarte
oczy serca, szeroko otwarte oczy duszy, którymi są w stanie zobaczyć dużo
więcej. Bóg mógł przyjść na świat inaczej, ale chciał właśnie tak. Taka była
wola Ojca.
narodzenie Pana Jezusa, tajemnica radosna, tajemnica radosna rózanca,
rózaniec tajemnica radosna,tajemnica
narodzenie
Ta tajemnica to przypominanie ludziom wszystkich czasów o wielkiej
miłości Boga do człowieka. Przemówił Bóg do nas przez swojego Syna. Zgodnie z
planem Bożym Słowo Przedwieczne, które stało się ciałem opuszcza święte
tabernakulum, jakim było Niepokalane łono Maryi, Druga Osoba Boska – Syn Boży,
przychodzi na świat w postaci słabej Dzieciny, aby przez człowiecze życie pełne
ubóstwa i prostoty, nędzy i cierpienia, stać się jednym z nas. Dzieli z nami nie
tylko ludzką naturę, ale i wszystkie radości i cierpienia ludzkiego życia. To
dla naszego zbawienia Bóg staję się człowiekiem i zamieszkuje na ziemi pośród
ludzi. Tak bardzo swoim życiem ubogacił ludzkość. Zbliża się do nas, bo nas
kocha. Niech ta świadomość miłości Boga do człowieka pomoże ułożyć nam nasze
życie w sposób, który świadczyłby o żywej obecności Boga wokół nas.
narodzenie Pana Jezusa, tajemnica radosna, tajemnica radosna rózanca,
rózaniec tajemnica radosna,tajemnica
narodzenie
Wgrocie betlejemskiej przychodzi na świat Zbawiciel. Nie ma miejsca w
gospodzie dla świętej Rodziny. Pan przychodzi do Swej własności, a swoi Go nie
przyjmują. Maryja i Józef znoszą wszystko bez szemrania i skargi, a nawet
przepraszając. Oddają Zbawicielowi uciążliwą drogę, ubóstwo, zapomnienie
ludzkie, opuszczenie, brak miłości – naszej miłości. Tu w Betlejem Matka
Najświętsza uczy nas jak składać ofiarę dla Chrystusa. Pan Jezus przychodzi na
świat wybrać miejsce największego ubóstwa – grotę. A pokłon przynoszą Mu
pasterze. A jego najczulszą radością od pierwszej chwili narodzin były
spotkania, tam gdzie świat Go najmniej dostrzegał, wśród ubogich, kalek,
chromych i upośledzonych, brudnych, zaniedbanych, ludzi spisanych na straty
wśród głodujących i udręczonych. Jezus idzie do piwnic, do domów grzechu,
pijaństwa, do ludzi oddalonych od Boga. A dlaczego ktoś zapyta - ponieważ Pan
Jezus dobrowolnie wybrał nas. I ubóstwo, miłość – miłość do nas – prostaczków i
słabych.
Anielski chór pasterzom ogłasza zbawienie,
Zwiastując im Bożego
słowa wypełnienie,
Że w szopie z czystej
Panny Zbawca się narodził,
By nas, dziedziców
nieba, z więzów oswobodził.
Czemuż nie w pałacach
rodzi się Dziecina-
Wszak świat, niebo,
ziemia Jego jest dziedzina-
Ale w stajence
ubogiej na sianeczku w ten mróz srogi?
W kamiennym żłóbeczku
zimno jest Dzieciąteczku.
Czemuż nie w bogatej
pościeli królewskiej,
Nie pod pawilonem
leży Pan niebieski?
Lecz pajęczyna
pawilonem
Po to, aby każdy był
zbawiony.
W niedoli i ubóstwie
Pan nieba przychodzi.
On tym cierpieniem
nędzy nam wszystko osłodzi.
Więc nućcie
wdzięcznie pienia Dzieciątku, pasterze,
I nieście wasze dary
w uprzejmej i naszej ofierze.
Mocą woli Bożej było postanowione, że Jednorodzony Ojca miał przyjść na
świat w mieście Betlejem. Z Ewangelii Świętego Łukasza dowiadujemy się, że dla
spełnienia tego wielkiego wydarzenia Pan posłużył się prawem cesarza Augusta,
który wydał rozkaz spisu ludności. Każdy, więc musiał się udać do swego
rodzinnego miasta, aby tam osobiście wpisać się do ksiąg. Ponieważ Najświętsza
Panna Maryja i Święty Józef pochodzili z rodu króla Dawida z Betlejem, więc
musieli i oni udać się tam. Najświętsza Panna znała wszystkie tajemnice i
przepowiednie Proroków, które miały się spełnić już wkrótce, ani na chwilę nie
zawahała się przed wyruszeniem w pięciodniową podróż do Betlejem. Kiedy już tam
przyszli wszystkie gospody i zajazdy były zajęte – nie było miejsca ... Skromna
Królowa wiedziała, że drzwi przed nimi są zamknięte tak jak i serca tych ludzi.
Oddaje to wszystko Bogu: uciążliwą drogę, ubóstwo, opuszczenie, brak miłości.
Święty Józef, po długich poszukiwaniach noclegu, przypomniał sobie o jaskini za
miastem, która zazwyczaj służyła jako schronienie pasterzom i ich trzodom. Panna
Najświętsza, Wierna Służebnica Pana z radością przyjęła to miejsce mówiąc:
“Pójdźmy tam, gdzie Pan nas prowadzi” Mądrość Odwiecznego Ojca przeznaczyła dla
Nich to miejsce, ponieważ ozdobą było ubóstwo, pustka i samotność. To była
pierwsza świątynia światła gdzie pośród ciemności nocy narodziło się prawdziwe
światło. Gdy nadeszła już błogosławiona chwila Narodzenia, w Ciele i Duszy
Dziewicy nastąpiły Boskie zmiany, które nie są do pojęcia przez rozum ludzki.
Maryja, pełna Majestatu, zachwycona w Bóstwie i zatopiona w Bogu wydała na świat
Jedynego Syna, Naszego Zbawiciela – Jezusa Chrystusa, a więc Słowo Ciałem się
stało i zamieszkało między nami, a Najświętsza Noc zajaśniała blaskiem
prawdziwej Światłości. Dalej Święty Łukasz Ewangelista opowiada nam jak to
Dziewica-Matka owinęła Dziecię w pieluszki, przytuliła do serca swego i położyła
Go w żłóbku na sianeczku wśród miłości, a całe zastępy Aniołów śpiewały hymny
dziękczynne. Gdy już zastępy wojsk niebiańskich uczciły w stajence betlejemskiej
Narodzenie Wcielonego Boga, wtedy Pan wysłał kilku Aniołów w różne miejsca, aby
głosili nowinę o Narodzeniu Dzieciątka tym wybranym i sprawiedliwym, aby odczuli
nadprzyrodzoną radość, szczególnie pasterzom, którzy trzód swych pilnowali. Oni
napełnieni światłem, udali się jak najprędzej do Betlejem, aby na własne oczy
ujrzeć tę cudowną tajemnicę i oddać hołd Dzieciątku Jezus. Bóg Ojciec sam nadał
Dzieciątku imię Jezus, które oznacza Zbawiciel Świata. Tak to Jezus Chrystus
przyszedł na ziemię dla naszego zbawienia. Wielbimy Chryste Twoją Matkę w Jej
betlejemskiej posłudze. Pragniemy jak najczęściej żywić się Twoim Ciałem wziętym
z Maryi. Pokorna Służebnico, naucz nas wielbić Boga, ponieważ zbawienia nie
osiągniemy inaczej jak tylko przez żywą wiarę, nadzieję, miłość, pokorę i
skruchę serca. Mario, Matko, któraś poczęła Słowo Wcielone za sprawą Ducha
Świętego i któraś w całym swoim świętym życiu pozwoliła prowadzić się przez Jego
wewnętrzne działanie, módl się za nami i z nami o dary Ducha Świętego dla nas,
dla naszych rodzin, naszych przyjaciół, aby Twój Syn nas umacniał i stawiał
zawsze na drodze prawdziwej wiary. Najświętsza, Najpiękniejsza Dziewico,
pragniemy złożyć hołd Tobie za Betlejemską Tajemnicę, wyśpiewać wszystkie hymny
dziękczynienia razem z Aniołami. Ty przytulałaś do serca Swego Najdroższe
Dzieciątko, Największą Miłość Twoją. Ty piastowałaś już wtedy miano Królowej
Nieba i Ziemi w tym ubogim pałacu betlejemskim. Przytul i nasze dzieci do
serduszka Swego, okaż im Swoją miłość i prowadź ich drogami Ducha Świętego,
otrzyj łzy zapłakanym, podaj rączkę zagubionym, znudzonym opowiedz o Bogu,
głodnym wskaż drogę na Ucztę Eucharystii.
narodzenie Pana Jezusa, tajemnica radosna, tajemnica radosna rózanca,
rózaniec tajemnica radosna,tajemnica
narodzenie
Ucz się od Świętej Rodziny nie narzekać, gdy czujesz się wzgardzony. Nie
rozpaczaj, kiedy w trudnych czasach pozostaniesz bez żadnych środków. Pomyśl, że
Jezus znajdował się w takiej samej sytuacji. Podziękuj Mu, że czyni cię
uczestnikiem swych cierpień, w nadziei, iż pewnego dnia będziesz Mu towarzyszyć
w Jego chwale. Jeśli posiadasz bogactwa, nie przyciskaj ich do serca. Pomóż przy
ich pomocy ubogim, ponieważ w tym celu Pan ci je powierzył.
narodzenie Pana Jezusa, tajemnica radosna, tajemnica radosna rózanca,
rózaniec tajemnica radosna,tajemnica
narodzenie
Mocą woli Bożej było postanowione, że Jednorodzony Ojca miał przyjść na
świat w mieście Betlejem. Z Ewangelii Świętego Łukasza dowiadujemy się, że dla
spełnienia tego wielkiego wydarzenia Pan posłużył się prawem cesarza Augusta,
który wydał rozkaz spisu ludności. Każdy, więc musiał się udać do swego
rodzinnego miasta, aby tam osobiście wpisać się do ksiąg. Ponieważ Najświętsza
Panna Maryja i Święty Józef pochodzili z rodu króla Dawida z Betlejem, więc
musieli i oni udać się tam. Najświętsza Panna znała wszystkie tajemnice i
przepowiednie Proroków, które miały się spełnić już wkrótce, ani na chwilę nie
zawahała się przed wyruszeniem w pięciodniową podróż do Betlejem. Kiedy już tam
przyszli wszystkie gospody i zajazdy były zajęte – nie było miejsca ... Skromna
Królowa wiedziała, że drzwi przed nimi są zamknięte tak jak i serca tych ludzi.
Oddaje to wszystko Bogu: uciążliwą drogę, ubóstwo, opuszczenie, brak miłości.
Święty Józef, po długich poszukiwaniach noclegu, przypomniał sobie o jaskini za
miastem, która zazwyczaj służyła jako schronienie pasterzom i ich trzodom. Panna
Najświętsza, Wierna Służebnica Pana z radością przyjęła to miejsce mówiąc:
“Pójdźmy tam, gdzie Pan nas prowadzi” Mądrość Odwiecznego Ojca przeznaczyła dla
Nich to miejsce, ponieważ ozdobą było ubóstwo, pustka i samotność. To była
pierwsza świątynia światła gdzie pośród ciemności nocy narodziło się prawdziwe
światło. Gdy nadeszła już błogosławiona chwila Narodzenia, w Ciele i Duszy
Dziewicy nastąpiły Boskie zmiany, które nie są do pojęcia przez rozum ludzki.
Maryja, pełna Majestatu, zachwycona w Bóstwie i zatopiona w Bogu wydała na świat
Jedynego Syna, Naszego Zbawiciela – Jezusa Chrystusa, a więc Słowo Ciałem się
stało i zamieszkało między nami, a Najświętsza Noc zajaśniała blaskiem
prawdziwej Światłości. Dalej Święty Łukasz Ewangelista opowiada nam jak to
Dziewica-Matka owinęła Dziecię w pieluszki, przytuliła do serca swego i położyła
Go w żłóbku na sianeczku wśród miłości, a całe zastępy Aniołów śpiewały hymny
dziękczynne. Gdy już zastępy wojsk niebiańskich uczciły w stajence betlejemskiej
Narodzenie Wcielonego Boga, wtedy Pan wysłał kilku Aniołów w różne miejsca, aby
głosili nowinę o Narodzeniu Dzieciątka tym wybranym i sprawiedliwym, aby odczuli
nadprzyrodzoną radość, szczególnie pasterzom, którzy trzód swych pilnowali. Oni
napełnieni światłem, udali się jak najprędzej do Betlejem, aby na własne oczy
ujrzeć tę cudowną tajemnicę i oddać hołd Dzieciątku Jezus. Bóg Ojciec sam nadał
Dzieciątku imię Jezus, które oznacza Zbawiciel Świata. Tak to Jezus Chrystus
przyszedł na ziemię dla naszego zbawienia. Wielbimy Chryste Twoją Matkę w Jej
betlejemskiej posłudze. Pragniemy jak najczęściej żywić się Twoim Ciałem wziętym
z Maryi. Pokorna Służebnico, naucz nas wielbić Boga, ponieważ zbawienia nie
osiągniemy inaczej jak tylko przez żywą wiarę, nadzieję, miłość, pokorę i
skruchę serca. Mario, Matko, któraś poczęła Słowo Wcielone za sprawą Ducha
Świętego i któraś w całym swoim świętym życiu pozwoliła prowadzić się przez Jego
wewnętrzne działanie, módl się za nami i z nami o dary Ducha Świętego dla nas,
dla naszych rodzin, naszych przyjaciół, aby Twój Syn nas umacniał i stawiał
zawsze na drodze prawdziwej wiary. Najświętsza, Najpiękniejsza Dziewico,
pragniemy złożyć hołd Tobie za Betlejemską Tajemnicę, wyśpiewać wszystkie hymny
dziękczynienia razem z Aniołami. Ty przytulałaś do serca Swego Najdroższe
Dzieciątko, Największą Miłość Twoją. Ty piastowałaś już wtedy miano Królowej
Nieba i Ziemi w tym ubogim pałacu betlejemskim. Przytul i nasze dzieci do
serduszka Swego, okaż im Swoją miłość i prowadź ich drogami Ducha Świętego,
otrzyj łzy zapłakanym, podaj rączkę zagubionym, znudzonym opowiedz o Bogu,
głodnym wskaż drogę na Ucztę Eucharystii.
narodzenie Pana Jezusa, tajemnica radosna, tajemnica radosna rózanca,
rózaniec tajemnica radosna,tajemnica
narodzenie
Jezus przyszedł na świat, by zbawić człowieka — by nauczyć nas miłości
swojego Ojca. (...) Dziękujemy Bogu, że ofiarował nam swego Syna Jezusa, by
narodził się pośród nas i był nam podobny we wszystkim, z wyjątkiem grzechu.
Bóg, stając się człowiekiem, podkreślił wielkość i piękność życia ludzkiego
(...). On pragnie ofiarować siebie samego.
narodzenie Pana Jezusa, tajemnica radosna, tajemnica radosna rózanca,
rózaniec tajemnica radosna,tajemnica
narodzenie
Zbawiciel (...) otoczył się (...) ubóstwem i wzgardą, i cierpieniem od
pierwszej chwili życia. Przez to zdaje się wołać do nas: Kto Mnie kocha, niech
stara się Mnie naśladować (...). Bądźmy przekonani, że wielką rzecz robimy, ile
razy spełniamy trudniejsze akty pokory, ile razy przyjmujemy z radością
upokorzenia i pogardy, ile razy znosimy radośnie i z miłością wszelkie
niedostatki, ile razy uda się nam coś pocierpieć dla Boga z ochotą. Te małe na
pozór rzeczy mogą być znakiem zbawienia, jeżeli będą wytrwałe (...) zasługami
złączone z nieskończonymi zasługami Chrystusa. Wtedy (...) ściągną one
miłosierdzie Boże dla świata.
„Chwała Bogu na wysokościach” (Łk 2, 14). Chwałą Ojca w niebie jest Jego
Syn umiłowany, który dla naszego zbawienia stał się człowiekiem. Trójco
Przenajświętsza: odwieczne Słowo ciałem się stało, aby mnie uczynić dzieckiem
Twoim. Uwielbiam Cię, Trójco Przenajświętsza, z Maryją, Józefem, pasterzami i
mędrcami w tajemnicy narodzenia Jezusa.
narodzenie Pana Jezusa, tajemnica radosna, tajemnica radosna rózanca,
rózaniec tajemnica radosna,tajemnica
narodzenie
Matko Boża, Pośredniczko Miłosierdzia, wyśpiewująca razem z aniołami
chwałę narodzonemu przed 2000 lat Bogu i błagająca o pokój na ziemi. Spraw, by
miejsca szczególnie wyróżnione przez Boga, jak Jerozolima, Betlejem, Nazaret, do
których pielgrzymował Jan Paweł II w Roku Jubileuszowym, nie były targowiskami
interesów politycznych, ale „klinikami duchowymi”, do których udajemy się nie
tyle po łaski, co po sam Dar Łaski — Jezusa Chrystusa. Niech miejsca święte będą
oazami ufnej modlitwy, w których razem z Tobą będziemy błagać Boga o pokój i
zbawienie dla całego świata. Maryja jest dla nas wzorem miłości bliźniego. Całe
życie swoje spędziła Maryja na usłudze bliźnich. I oto zaledwie usłyszała z ust
Anioła, że krewna Jej Elżbieta już w późnej starości ma porodzić syna, a zaraz
wybiera się w drogę i spieszy na góry, i staje w domu Elżbiety. Spieszno tam
było Maryi, bo wtedy najbardziej potrzebowała Jej pomocy Elżbieta (...). O
Maryjo! Matko pięknej miłości, wlej w życie nasze ducha miłości dla bliźnich.
narodzenie Pana Jezusa, tajemnica radosna, tajemnica radosna rózanca,
rózaniec tajemnica radosna,tajemnica
narodzenie
Ty, Bóg mój i Pan, przychodzisz na ten świat, stajesz się człowiekiem
podległym cierpieniom prócz grzechu — wszelkim nędzom ludzkim. O Panie mój, co
za miłość, co za miłosierdzie. Jak aniołowie Twoi zdumieni być musieli na ten
widok, jakie podziwianie dla całego nieba. Jeden tylko człowiek, a raczej
ludzkość niewdzięczna nie przyjęła, nie poznała Boga swojego... Przy żłóbku,
patrząc na Boga Wszech mogącego przychodzącego do nas w postaci Dzieciątka,
wyznajmy naszą nędzę, naszą nicość i tak jak On z miłości ku nam oddał się na
ofiarę, na cierpienie, na upokorzenie, tak i my ofiarujmy się temu Panu naszemu
na zupełną ofiarę miłości. To wielkie ryzyko Miłości. Wyszedł na spotkanie
człowieka jako małe dziecko. Poszedł daleko, jakby za daleko, nie obawiając się,
że człowiek tego może nie zrozumieć. Opowiedział o sobie dużo, jakby za dużo, a
człowiek do dzisiaj nie wie, co może z tą prawdą zrobić. Odsłonił nam swoją
intymność, wewnętrzne życie Trójcy, które jest miłością. Stoimy nieporadni wobec
Tajemnicy, która nas przekracza i przeraża, a równocześnie pociąga i fascynuje.
Módlmy się o wrażliwość na przychodzącego Boga. Przyjdzie pod postacią czterech
ewangelicznych ubogich: dziecka, starca, chorego i cudzoziemca. Nie odtrącajmy
ich.
narodzenie Pana Jezusa, tajemnica radosna, tajemnica radosna rózanca,
rózaniec tajemnica radosna,tajemnica
narodzenie
Spojrzyj raz jeszcze do betlejemskiej stajenki. (...) Patrz tam na
Jezusa. Cóż jest, co tam Pan Jezus posiada? Nic, bo i ta szopa nie Jego, ani ten
żłóbek, ani tych bydlątek dwoje. Choć to Pan nieba i ziemi, chciał jednak na
małem, na niczem poprzestać, bo ukochał ubóstwo. (...) Uczyń sobie
postanowienie, że się odtąd w tej cnocie przestawania na małem pilnie ćwiczyć
będziesz. Postanów sobie przestawać na małem w jedzeniu, piciu, ubraniu; nie
dogadzaj sobie zbytecznie nigdy w niczem. Odrywaj twe serce od
świata...
