Już jest nowy numer:
Z O B A C Z !
Żywy Różaniec • wszystko wokół różańca!
- Tweet
Info
Użytkownicy
Bieżące wiadomości
- Brak nowości
-
-
CCXIX
12 kwietnia 2021poniedziałek
Rok liturgiczny: B/I
II tydzień po Wielkanocy
Pierwsze czytanie:Dz 4, 23-31
Psalm responsoryjny:Ps 2, 1-2. 3-4. 5-6. 7-8 (R.: por. 12d)
Werset przed Ewangelią:Kol 3, 1
Ewangelia:J 3, 1-8
św. Zeno z Werona, św. Juliusz I, papież, św. Sabas Got i Towarzysze, św. Alferiusz.
Kolor szat
PIERWSZE CZYTANIE
Dz 4, 23-31
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Piotr i Jan, uwolnieni, przybyli do swoich i opowiedzieli, co do nich mówili arcykapłani i starsi. A ci, wysłuchawszy tego,
wznieśli jednomyślnie głos do Boga i mówili:
«Wszechwładny Stwórco nieba i ziemi, i morza, i wszystkiego, co w nich istnieje,
Ty przez Ducha Świętego powiedziałeś ustami sługi Twego, Dawida: „Dlaczego burzą się narody i ludy knują daremne spiski?
Powstali królowie ziemi i książęta zeszli się razem przeciw Panu i przeciw Jego Pomazańcowi”.
Zeszli się bowiem rzeczywiście w tym mieście przeciw świętemu Słudze Twemu, Jezusowi, którego namaściłeś,
Herod i Poncjusz Piłat z poganami i pokoleniami Izraela, aby uczynić to, co ręka Twoja i myśl zamierzyły.
A teraz spójrz, Panie, na ich groźby i daj sługom Twoim głosić słowo Twoje z całą odwagą,
gdy Ty wyciągać będziesz swą rękę, aby uzdrawiać i dokonywać znaków i cudów przez imię świętego Sługi Twego,
Jezusa».
Po tej ich modlitwie zadrżało miejsce, na którym byli zebrani;
a wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym i głosili odważnie słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY
Ps 2, 1-2. 3-4. 5-6. 7-8 (R.: por. 12d)
Ps 2, 1-2. 3-4. 5-6. 7-8 (R.: por. 12d)
Szczęśliwy człowiek, który ufa Panu
Albo: Alleluja
Dlaczego się burzą narody, *
czemu ludy żywią daremne zamysły?
Buntują się królowie ziemi †
i władcy wraz z nimi spiskują *
przeciw Panu i Jego Pomazańcowi.
Szczęśliwy człowiek, który ufa Panu
Albo: Alleluja
«Stargajmy ich pęta, *
a więzy precz odrzućmy od siebie!»
Śmieje się Ten, który mieszka w niebie, *
Pan się z nich naigrawa.
Szczęśliwy człowiek, który ufa Panu
Albo: Alleluja
A potem do nich mówi w gniewie swoim *
i w swej zapalczywości wzbudza w nich trwogę:
«Oto Ja ustanowiłem swego Króla *
na Syjonie, świętej górze mojej».
Szczęśliwy człowiek, który ufa Panu
Albo: Alleluja
Wyrok Pański ogłoszę: †
On rzekł do Mnie: «Ty jesteś moim Synem, *
Ja dzisiaj zrodziłem Ciebie.
Żądaj, a dam Ci w dziedzictwo narody *
i krańce ziemi w posiadanie Twoje».
Szczęśliwy człowiek, który ufa Panu
Albo: Alleluja
WERSET PRZED EWANGELIĄ (ALLELUJA)
Kol 3, 1
Alleluja, alleluja, alleluja
Jeśli razem z Chrystusem powstaliście z martwych, szukajcie tego, co w górze,
gdzie przebywa Chrystus, zasiadający po prawicy Boga.
Alleluja, alleluja, alleluja
EWANGELIA
J 3, 1-8
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Był wśród faryzeuszów pewien człowiek, imieniem Nikodem, dostojnik żydowski.
Ten przyszedł do Jezusa nocą i powiedział Mu: «Rabbi, wiemy, że od Boga przyszedłeś jako nauczyciel.
Nikt bowiem nie mógłby czynić takich znaków, jakie Ty czynisz, gdyby Bóg nie był z nim».
W odpowiedzi rzekł do niego Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi powtórnie,
nie może ujrzeć królestwa Bożego».
Nikodem powiedział do Niego: «Jakżeż może się człowiek narodzić, będąc starcem?
Czyż może powtórnie wejść do łona swej matki i narodzić się?»
Jezus odpowiedział: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha,
nie może wejść do królestwa Bożego. To, co się z ciała narodziło, jest ciałem, a to, co się z Ducha narodziło, jest duchem.
Nie dziw się, że powiedziałem ci: Trzeba wam się powtórnie narodzić.
Wiatr wieje tam, gdzie chce, i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd podąża.
Tak jest z każdym, który narodził się z Ducha».CCXIX
12 kwietnia 2021poniedziałek
Rok liturgiczny: B/I
II tydzień po Wielkanocy
Pierwsze czytanie:Dz 4, 23-31
Psalm responsoryjny:Ps 2, 1-2. 3-4. 5-6. 7-8 (R.: por. 12d)
Werset przed Ewangelią:Kol 3, 1
Ewangelia:J 3, 1-8
św. Zeno z Werona, św....Więcej…Musisz się zalogować, aby komentować -
11 kwietnia 2021niedziela
Rok liturgiczny: B/I
Niedziela Miłosierdzia Bożego
Pierwsze czytanie:Dz 4, 32-35Psalm responsoryjny:Ps 118 (117), 2-4. 16-18. 22-24 (R.: por. 1c)Drugie czytanie:1 J 5, 1-6Werset przed Ewangelią:J 20, 29Ewangelia:J 20, 19-31
św. Guthlac, św. Stanisław z Krakowa, Biskup i Męczennik (poza Polską), św. Godeberta, św. Barsanufiusz, św. Gemma Galgani, św. Isaak ze Spoleto.
Kolor szat
PIERWSZE CZYTANIE
Dz 4, 32-35
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich, którzy uwierzyli. Żaden nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne. Apostołowie z wielką mocą świadczyli o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, a wielka łaska spoczywała na wszystkich.
Nikt z nich nie cierpiał niedostatku, bo właściciele pól albo domów sprzedawali je i przynosili pieniądze uzyskane ze sprzedaży, i składali je u stóp apostołów. Każdemu też rozdzielano według potrzeby.
PSALM RESPONSORYJNY
Ps 118 (117), 2-4. 16-18. 22-24 (R.: por. 1c)
Dziękujcie Panu, bo jest miłosierny
Albo: Alleluja
Niech dom Izraela głosi: «Jego łaska na wieki». *
Niech dom Aarona głosi: «Jego łaska na wieki».
Niech wyznawcy Pana głoszą: *
«Jego łaska na wieki».
Dziękujcie Panu, bo jest miłosierny
Albo: Alleluja
Prawica Pana wzniesiona wysoko, *
prawica Pańska moc okazała.
Nie umrę, ale żyć będę i głosić dzieła Pana. *
Ciężko mnie Pan ukarał, ale na śmierć nie wydał.
Dziękujcie Panu, bo jest miłosierny
Albo: Alleluja
Kamień odrzucony przez budujących †
stał się kamieniem węgielnym. *
Stało się to przez Pana i cudem jest w naszych oczach.
Oto dzień, który Pan uczynił, *
radujmy się nim i weselmy.
Dziękujcie Panu, bo jest miłosierny
Albo: Alleluja
DRUGIE CZYTANIE
1 J 5, 1-6
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Jana Apostoła
Najmilsi:
Każdy, kto wierzy, że Jezus jest Mesjaszem, z Boga się narodził; i każdy miłujący Tego, który dał życie, miłuje również tego, kto życie od Niego otrzymał. Po tym poznajemy, że miłujemy dzieci Boże, gdy miłujemy Boga i wypełniamy Jego przykazania, albowiem miłość względem Boga polega na spełnianiu Jego przykazań, a przykazania Jego nie są ciężkie. Wszystko bowiem, co z Boga zrodzone, zwycięża świat; tym właśnie zwycięstwem, które zwyciężyło świat, jest nasza wiara.
A któż zwycięża świat, jeśli nie ten, kto wierzy, że Jezus jest Synem Bożym?
Jezus Chrystus jest Tym, który przyszedł przez wodę i krew, i Ducha, nie tylko w wodzie, lecz w wodzie i we krwi. Duch daje świadectwo, bo Duch jest prawdą.
Można odmawiać sekwencję: Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary
WERSET PRZED EWANGELIĄ (ALLELUJA)
J 20, 29
Alleluja, alleluja, alleluja
Uwierzyłeś, Tomaszu, bo Mnie ujrzałeś;
błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli.
Alleluja, alleluja, alleluja
EWANGELIA
J 20, 19-31
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie, choć drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!» A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie, ujrzawszy Pana.
A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane».
Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: «Widzieliśmy Pana!»
Ale on rzekł do nich: «Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i ręki mojej nie włożę w bok Jego, nie uwierzę».
A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł, choć drzwi były zamknięte, stanął pośrodku i rzekł: «Pokój wam!» Następnie rzekł do Tomasza: «Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż w mój bok, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym».
Tomasz w odpowiedzi rzekł do Niego: «Pan mój i Bóg mój!»
Powiedział mu Jezus: «Uwierzyłeś dlatego, że Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli».
I wiele innych znaków, których nie zapisano w tej księdze, uczynił Jezus wobec uczniów. Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc, mieli życie w imię Jego.11 kwietnia 2021niedziela
Rok liturgiczny: B/I
Niedziela Miłosierdzia Bożego
Pierwsze czytanie:Dz 4, 32-35Psalm responsoryjny:Ps 118 (117), 2-4. 16-18. 22-24 (R.: por. 1c)Drugie czytanie:1 J 5, 1-6Werset przed Ewangelią:J 20, 29Ewangelia:J 20, 19-31
św. Guthlac, św. Stani...Więcej…Musisz się zalogować, aby komentować -
CCXVI
9 kwietnia 2021piątek
Rok liturgiczny: B/I
1wielkanoc
Pierwsze czytanie:Dz 4, 1-12
Psalm responsoryjny:Ps 118 (117), 1b-2 i 4. 22-24. 25-27a (R.: por. 22)
Werset przed Ewangelią:Ps 118 (117), 24
Ewangelia:J 21, 1-14
św. Madrun, św. Uramar, św. Hugo z Rouen, św. Gaucheriusz, św. Maria Kleofasowa, św. Waldetrudis.
Kolor szat
PIERWSZE CZYTANIE
Dz 4, 1-12
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Gdy Piotr i Jan przemawiali do ludu, po uzdrowieniu chromego, podeszli do nich kapłani i dowódca straży świątynnej
oraz saduceusze oburzeni, że nauczają lud i głoszą zmartwychwstanie umarłych w Jezusie.
Zatrzymali ich i oddali pod straż aż do następnego dnia, bo już był wieczór. A wielu z tych, którzy słyszeli naukę, uwierzyło.
Liczba mężczyzn sięgała pięciu tysięcy.
Następnego dnia zebrali się ich przełożeni i starsi, i uczeni w Jeruzalem: arcykapłan Annasz, Kajfasz,
Jan, Aleksander i ilu ich było z rodu arcykapłańskiego. Postawiwszy ich pośrodku, pytali:
«Czyją mocą albo w czyim imieniu uczyniliście to?»
Wtedy Piotr napełniony Duchem Świętym powiedział do nich: «Przełożeni ludu i starsi!
Jeżeli przesłuchujecie nas dzisiaj w sprawie dobrodziejstwa, dzięki któremu chory człowiek odzyskał zdrowie,
to niech będzie wiadomo wam wszystkim i całemu ludowi Izraela, że w imię Jezusa Chrystusa Nazarejczyka
– którego wy ukrzyżowaliście, a którego Bóg wskrzesił z martwych –
że dzięki Niemu ten człowiek stanął przed wami zdrowy.
On jest kamieniem odrzuconym przez was budujących, tym, który stał się głowicą węgła.
I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia,
przez które moglibyśmy być zbawieni».
PSALM RESPONSORYJNY
Ps 118 (117), 1b-2 i 4. 22-24. 25-27a (R.: por. 22)
Kamień wzgardzony stał się fundamentem
Albo: Alleluja
Dziękujcie Panu, bo jest dobry, *
bo Jego łaska trwa na wieki.
Niech dom Izraela głosi: †
«Jego łaska na wieki». *
Niech wyznawcy Pana głoszą: «Jego łaska na wieki».
Kamień wzgardzony stał się fundamentem
Albo: Alleluja
Kamień odrzucony przez budujących †
stał się kamieniem węgielnym. *
Stało się to przez Pana i cudem jest w naszych oczach.
Oto dzień, który Pan uczynił, *
radujmy się nim i weselmy.
Kamień wzgardzony stał się fundamentem
Albo: Alleluja
O Panie, Ty nas wybaw, *
pomyślność daj nam, o Panie!
Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie, †
błogosławimy wam z Pańskiego domu. *
Pan jest Bogiem i daje nam światło.
Kamień wzgardzony stał się fundamentem
Albo: Alleluja
Można odmawiać sekwencję: Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary
WERSET PRZED EWANGELIĄ (ALLELUJA)
Ps 118 (117), 24
Alleluja, alleluja, alleluja
Oto dzień, który Pan uczynił,
radujmy się nim i weselmy.
Alleluja, alleluja, alleluja
EWANGELIA
J 21, 1-14
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus znowu ukazał się nad Jeziorem Tyberiadzkim. A ukazał się w ten sposób: Byli razem Szymon Piotr,
Tomasz, zwany Didymos, Natanael z Kany Galilejskiej, synowie Zebedeusza oraz dwaj inni z Jego uczniów.
Szymon Piotr powiedział do nich: «Idę łowić ryby». Odpowiedzieli mu: «Idziemy i my z tobą».
Wyszli więc i wsiedli do łodzi, ale tej nocy nic nie ułowili.
A gdy ranek zaświtał, Jezus stanął na brzegu. Jednakże uczniowie nie wiedzieli, że to był Jezus.
A Jezus rzekł do nich: «Dzieci, macie coś do jedzenia?»
Odpowiedzieli Mu: «Nie».
On rzekł do nich: «Zarzućcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie».
Zarzucili więc i z powodu mnóstwa ryb nie mogli jej wyciągnąć.
Powiedział więc do Piotra ów uczeń, którego Jezus miłował: «To jest Pan!» Szymon Piotr, usłyszawszy,
że to jest Pan, przywdział na siebie wierzchnią szatę – był bowiem prawie nagi – i rzucił się wpław do jeziora.
Pozostali uczniowie przypłynęli łódką, ciągnąc za sobą sieć z rybami. Od brzegu bowiem nie było daleko
– tylko około dwustu łokci.
A kiedy zeszli na ląd, ujrzeli rozłożone ognisko, a na nim ułożoną rybę oraz chleb. Rzekł do nich Jezus:
«Przynieście jeszcze ryb, które teraz złowiliście». Poszedł Szymon Piotr
i wyciągnął na brzeg sieć pełną wielkich ryb w liczbie stu pięćdziesięciu trzech
. A pomimo tak wielkiej ilości sieć nie rozerwała się. Rzekł do nich Jezus: «Chodźcie, posilcie się!»
Żaden z uczniów nie odważył się zadać Mu pytania: «Kto Ty jesteś?», bo wiedzieli, że to jest Pan.
A Jezus przyszedł, wziął chleb i podał im – podobnie i rybę.
To już trzeci raz Jezus ukazał się uczniom od chwili, gdy zmartwychwstał.CCXVI
9 kwietnia 2021piątek
Rok liturgiczny: B/I
1wielkanoc
Pierwsze czytanie:Dz 4, 1-12
Psalm responsoryjny:Ps 118 (117), 1b-2 i 4. 22-24. 25-27a (R.: por. 22)
Werset przed Ewangelią:Ps 118 (117), 24
Ewangelia:J 21, 1-14
św. Madrun, św. Uramar...Więcej…Musisz się zalogować, aby komentować -
9 kwietnia 2021piątek
Rok liturgiczny: B/I
1wielkanoc
Pierwsze czytanie:Dz 4, 1-12Psalm responsoryjny:Ps 118 (117), 1b-2 i 4. 22-24. 25-27a (R.: por. 22)Werset przed Ewangelią:Ps 118 (117), 24Ewangelia:J 21, 1-14
św. Madrun, św. Uramar, św. Hugo z Rouen, św. Gaucheriusz, św. Maria Kleofasowa, św. Waldetrudis.
Kolor szat
PIERWSZE CZYTANIE
Dz 4, 1-12
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Gdy Piotr i Jan przemawiali do ludu, po uzdrowieniu chromego, podeszli do nich kapłani i dowódca straży świątynnej oraz saduceusze oburzeni, że nauczają lud i głoszą zmartwychwstanie umarłych w Jezusie. Zatrzymali ich i oddali pod straż aż do następnego dnia, bo już był wieczór. A wielu z tych, którzy słyszeli naukę, uwierzyło. Liczba mężczyzn sięgała pięciu tysięcy.
Następnego dnia zebrali się ich przełożeni i starsi, i uczeni w Jeruzalem: arcykapłan Annasz, Kajfasz, Jan, Aleksander i ilu ich było z rodu arcykapłańskiego. Postawiwszy ich pośrodku, pytali: «Czyją mocą albo w czyim imieniu uczyniliście to?»
Wtedy Piotr napełniony Duchem Świętym powiedział do nich: «Przełożeni ludu i starsi! Jeżeli przesłuchujecie nas dzisiaj w sprawie dobrodziejstwa, dzięki któremu chory człowiek odzyskał zdrowie, to niech będzie wiadomo wam wszystkim i całemu ludowi Izraela, że w imię Jezusa Chrystusa Nazarejczyka – którego wy ukrzyżowaliście, a którego Bóg wskrzesił z martwych – że dzięki Niemu ten człowiek stanął przed wami zdrowy.
On jest kamieniem odrzuconym przez was budujących, tym, który stał się głowicą węgła. I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, przez które moglibyśmy być zbawieni».
PSALM RESPONSORYJNY
Ps 118 (117), 1b-2 i 4. 22-24. 25-27a (R.: por. 22)
Kamień wzgardzony stał się fundamentem
Albo: Alleluja
Dziękujcie Panu, bo jest dobry, *
bo Jego łaska trwa na wieki.
Niech dom Izraela głosi: †
«Jego łaska na wieki». *
Niech wyznawcy Pana głoszą: «Jego łaska na wieki».
Kamień wzgardzony stał się fundamentem
Albo: Alleluja
Kamień odrzucony przez budujących †
stał się kamieniem węgielnym. *
Stało się to przez Pana i cudem jest w naszych oczach.
Oto dzień, który Pan uczynił, *
radujmy się nim i weselmy.
Kamień wzgardzony stał się fundamentem
Albo: Alleluja
O Panie, Ty nas wybaw, *
pomyślność daj nam, o Panie!
Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie, †
błogosławimy wam z Pańskiego domu. *
Pan jest Bogiem i daje nam światło.
Kamień wzgardzony stał się fundamentem
Albo: Alleluja
Można odmawiać sekwencję: Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary
WERSET PRZED EWANGELIĄ (ALLELUJA)
Ps 118 (117), 24
Alleluja, alleluja, alleluja
Oto dzień, który Pan uczynił,
radujmy się nim i weselmy.
Alleluja, alleluja, alleluja
EWANGELIA
J 21, 1-14
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus znowu ukazał się nad Jeziorem Tyberiadzkim. A ukazał się w ten sposób: Byli razem Szymon Piotr, Tomasz, zwany Didymos, Natanael z Kany Galilejskiej, synowie Zebedeusza oraz dwaj inni z Jego uczniów. Szymon Piotr powiedział do nich: «Idę łowić ryby». Odpowiedzieli mu: «Idziemy i my z tobą». Wyszli więc i wsiedli do łodzi, ale tej nocy nic nie ułowili.
A gdy ranek zaświtał, Jezus stanął na brzegu. Jednakże uczniowie nie wiedzieli, że to był Jezus.
A Jezus rzekł do nich: «Dzieci, macie coś do jedzenia?»
Odpowiedzieli Mu: «Nie».
On rzekł do nich: «Zarzućcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie». Zarzucili więc i z powodu mnóstwa ryb nie mogli jej wyciągnąć.
Powiedział więc do Piotra ów uczeń, którego Jezus miłował: «To jest Pan!» Szymon Piotr, usłyszawszy, że to jest Pan, przywdział na siebie wierzchnią szatę – był bowiem prawie nagi – i rzucił się wpław do jeziora. Pozostali uczniowie przypłynęli łódką, ciągnąc za sobą sieć z rybami. Od brzegu bowiem nie było daleko – tylko około dwustu łokci.
A kiedy zeszli na ląd, ujrzeli rozłożone ognisko, a na nim ułożoną rybę oraz chleb. Rzekł do nich Jezus: «Przynieście jeszcze ryb, które teraz złowiliście». Poszedł Szymon Piotr i wyciągnął na brzeg sieć pełną wielkich ryb w liczbie stu pięćdziesięciu trzech. A pomimo tak wielkiej ilości sieć nie rozerwała się. Rzekł do nich Jezus: «Chodźcie, posilcie się!» Żaden z uczniów nie odważył się zadać Mu pytania: «Kto Ty jesteś?», bo wiedzieli, że to jest Pan. A Jezus przyszedł, wziął chleb i podał im – podobnie i rybę.
To już trzeci raz Jezus ukazał się uczniom od chwili, gdy zmartwychwstał.9 kwietnia 2021piątek
Rok liturgiczny: B/I
1wielkanoc
Pierwsze czytanie:Dz 4, 1-12Psalm responsoryjny:Ps 118 (117), 1b-2 i 4. 22-24. 25-27a (R.: por. 22)Werset przed Ewangelią:Ps 118 (117), 24Ewangelia:J 21, 1-14
św. Madrun, św. Uramar, św. Hugo z Rouen, św. Gaucheriusz, ...Więcej…Kwi 8 '21, 15:090 0Musisz się zalogować, aby komentować -
11 kwietnia 2021niedziela
Rok liturgiczny: B/I
Niedziela Miłosierdzia Bożego
Pierwsze czytanie:Dz 4, 32-35Psalm responsoryjny:Ps 118 (117), 2-4. 16-18. 22-24 (R.: por. 1c)Drugie czytanie:1 J 5, 1-6Werset przed Ewangelią:J 20, 29Ewangelia:J 20, 19-31
św. Guthlac, św. Stanisław z Krakowa, Biskup i Męczennik (poza Polską), św. Godeberta, św. Barsanufiusz, św. Gemma Galgani, św. Isaak ze Spoleto.
Kolor szat
PIERWSZE CZYTANIE
Dz 4, 32-35
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich, którzy uwierzyli. Żaden nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne. Apostołowie z wielką mocą świadczyli o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, a wielka łaska spoczywała na wszystkich.
Nikt z nich nie cierpiał niedostatku, bo właściciele pól albo domów sprzedawali je i przynosili pieniądze uzyskane ze sprzedaży, i składali je u stóp apostołów. Każdemu też rozdzielano według potrzeby.
PSALM RESPONSORYJNY
Ps 118 (117), 2-4. 16-18. 22-24 (R.: por. 1c)
Dziękujcie Panu, bo jest miłosierny
Albo: Alleluja
Niech dom Izraela głosi: «Jego łaska na wieki». *
Niech dom Aarona głosi: «Jego łaska na wieki».
Niech wyznawcy Pana głoszą: *
«Jego łaska na wieki».
Dziękujcie Panu, bo jest miłosierny
Albo: Alleluja
Prawica Pana wzniesiona wysoko, *
prawica Pańska moc okazała.
Nie umrę, ale żyć będę i głosić dzieła Pana. *
Ciężko mnie Pan ukarał, ale na śmierć nie wydał.
Dziękujcie Panu, bo jest miłosierny
Albo: Alleluja
Kamień odrzucony przez budujących †
stał się kamieniem węgielnym. *
Stało się to przez Pana i cudem jest w naszych oczach.
Oto dzień, który Pan uczynił, *
radujmy się nim i weselmy.
Dziękujcie Panu, bo jest miłosierny
Albo: Alleluja
DRUGIE CZYTANIE
1 J 5, 1-6
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Jana Apostoła
Najmilsi:
Każdy, kto wierzy, że Jezus jest Mesjaszem, z Boga się narodził; i każdy miłujący Tego, który dał życie, miłuje również tego, kto życie od Niego otrzymał. Po tym poznajemy, że miłujemy dzieci Boże, gdy miłujemy Boga i wypełniamy Jego przykazania, albowiem miłość względem Boga polega na spełnianiu Jego przykazań, a przykazania Jego nie są ciężkie. Wszystko bowiem, co z Boga zrodzone, zwycięża świat; tym właśnie zwycięstwem, które zwyciężyło świat, jest nasza wiara.
A któż zwycięża świat, jeśli nie ten, kto wierzy, że Jezus jest Synem Bożym?
Jezus Chrystus jest Tym, który przyszedł przez wodę i krew, i Ducha, nie tylko w wodzie, lecz w wodzie i we krwi. Duch daje świadectwo, bo Duch jest prawdą.
Można odmawiać sekwencję: Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary
WERSET PRZED EWANGELIĄ (ALLELUJA)
J 20, 29
Alleluja, alleluja, alleluja
Uwierzyłeś, Tomaszu, bo Mnie ujrzałeś;
błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli.
Alleluja, alleluja, alleluja
EWANGELIA
J 20, 19-31
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie, choć drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!» A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie, ujrzawszy Pana.
A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane».
Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: «Widzieliśmy Pana!»
Ale on rzekł do nich: «Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i ręki mojej nie włożę w bok Jego, nie uwierzę».
A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł, choć drzwi były zamknięte, stanął pośrodku i rzekł: «Pokój wam!» Następnie rzekł do Tomasza: «Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż w mój bok, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym».
Tomasz w odpowiedzi rzekł do Niego: «Pan mój i Bóg mój!»
Powiedział mu Jezus: «Uwierzyłeś dlatego, że Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli».
I wiele innych znaków, których nie zapisano w tej księdze, uczynił Jezus wobec uczniów. Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc, mieli życie w imię Jego.11 kwietnia 2021niedziela
Rok liturgiczny: B/I
Niedziela Miłosierdzia Bożego
Pierwsze czytanie:Dz 4, 32-35Psalm responsoryjny:Ps 118 (117), 2-4. 16-18. 22-24 (R.: por. 1c)Drugie czytanie:1 J 5, 1-6Werset przed Ewangelią:J 20, 29Ewangelia:J 20, 19-31
św. Guthlac, św. Stani...Więcej…Kwi 7 '21, 18:250 0Musisz się zalogować, aby komentować -
8 kwietnia 2021czwartek
Rok liturgiczny: B/I
1wielkanoc
Pierwsze czytanie:Dz 3, 11-26Psalm responsoryjny:Ps 8, 2ab i 5. 6-7. 8-9 (R.: por. 2ab)Werset przed Ewangelią:Ps 118 (117), 24Ewangelia:Łk 24, 35-48
św. Walter z Pontoise, św. Julia Billart, św. Perpetuus z Tours, św. Dionyzy z Koryntu.
Kolor szat
PIERWSZE CZYTANIE
Dz 3, 11-26
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Gdy chromy, uzdrowiony, trzymał się Piotra i Jana, cały lud zdumiony zbiegł się do nich w krużganku, który zwano Salomonowym.
Na ten widok Piotr przemówił do ludu: «Mężowie izraelscy! Dlaczego dziwicie się temu? I dlaczego także patrzycie na nas, jakbyśmy własną mocą lub pobożnością sprawili, że on chodzi? Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba, Bóg ojców naszych wsławił Sługę swego, Jezusa, wy jednak wydaliście Go i zaparliście się Go przed Piłatem, gdy postanowił Go uwolnić. Zaparliście się Świętego i Sprawiedliwego, a wyprosiliście ułaskawienie dla zabójcy. Zabiliście Dawcę życia, ale Bóg wskrzesił Go z martwych, czego my jesteśmy świadkami.
I przez wiarę w Jego imię temu człowiekowi, którego oglądacie i którego znacie, imię to przywróciło siły. Wiara wzbudzona przez niego dała mu tę pełnię sił, którą wszyscy widzicie.
Lecz teraz wiem, bracia, że działaliście w nieświadomości, tak samo jak zwierzchnicy wasi. A Bóg w ten sposób spełnił to, co zapowiedział przez usta wszystkich proroków, że Jego Mesjasz będzie cierpiał. Pokutujcie więc i nawróćcie się, aby grzechy wasze zostały zgładzone, aby nadeszły od Pana dni ochłody, aby też posłał wam zapowiedzianego Mesjasza, Jezusa, którego niebo musi zatrzymać aż do czasu odnowienia wszystkich rzeczy, co od wieków przepowiedział Bóg przez usta swoich świętych proroków.
Powiedział przecież Mojżesz: „Proroka jak ja wzbudzi wam Pan, Bóg nasz, spośród braci waszych. Słuchajcie Go we wszystkim, co wam powie. A każdy, kto nie posłucha tego Proroka, zostanie usunięty z ludu”. Zapowiadali te dni także wszyscy prorocy, którzy przemawiali od czasów Samuela i jego następców.
Wy jesteście synami proroków i przymierza, które Bóg zawarł z waszymi ojcami, kiedy rzekł do Abrahama: „Błogosławione będą w potomstwie twoim wszystkie narody ziemi”. Dla was najpierw wskrzesił Bóg Sługę swego i posłał Go, aby błogosławił każdemu z was w odwracaniu się od grzechów».
PSALM RESPONSORYJNY
Ps 8, 2ab i 5. 6-7. 8-9 (R.: por. 2ab)
Jak jest przedziwne imię Twoje, Panie!
Albo: Alleluja
O Panie, nasz Panie, *
jak przedziwne jest Twoje imię po całej ziemi.
Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz, *
czym syn człowieczy, że troszczysz się o niego?
Jak jest przedziwne imię Twoje, Panie!
Albo: Alleluja
Uczyniłeś go niewiele mniejszym od aniołów, *
uwieńczyłeś go czcią i chwałą.
Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich, *
wszystko złożyłeś pod jego stopy:
Jak jest przedziwne imię Twoje, Panie!
Albo: Alleluja
Owce i bydło wszelakie, *
i dzikie zwierzęta,
ptaki niebieskie i ryby morskie, *
wszystko, co szlaki mórz przemierza.
Jak jest przedziwne imię Twoje, Panie!
Albo: Alleluja
Można odmawiać sekwencję: Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary
WERSET PRZED EWANGELIĄ (ALLELUJA)
Ps 118 (117), 24
Alleluja, alleluja, alleluja
Oto dzień, który Pan uczynił,
radujmy się nim i weselmy.
Alleluja, alleluja, alleluja
EWANGELIA
Łk 24, 35-48
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Uczniowie opowiadali, co ich spotkało w drodze i jak poznali Jezusa przy łamaniu chleba.
A gdy rozmawiali o tym, On sam stanął pośród nich i rzekł do nich: «Pokój wam!»
Zatrwożonym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha. Lecz On rzekł do nich: «Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach? Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Dotknijcie Mnie i przekonajcie się: duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam». Przy tych słowach pokazał im swoje ręce i nogi.
Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i pełni byli zdumienia, rzekł do nich: «Macie tu coś do jedzenia?» Oni podali Mu kawałek pieczonej ryby. Wziął i spożył przy nich.
Potem rzekł do nich: «To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach». Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma.
I rzekł do nich: «Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie; w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jeruzalem. Wy jesteście świadkami tego».8 kwietnia 2021czwartek
Rok liturgiczny: B/I
1wielkanoc
Pierwsze czytanie:Dz 3, 11-26Psalm responsoryjny:Ps 8, 2ab i 5. 6-7. 8-9 (R.: por. 2ab)Werset przed Ewangelią:Ps 118 (117), 24Ewangelia:Łk 24, 35-48
św. Walter z Pontoise, św. Julia Billart, św. Perpetuus z Tours, św...Więcej…Kwi 7 '21, 17:590 0Musisz się zalogować, aby komentować -
8 kwietnia 2021czwartek
Rok liturgiczny: B/I
1wielkanoc
Pierwsze czytanie:Dz 3, 11-26Psalm responsoryjny:Ps 8, 2ab i 5. 6-7. 8-9 (R.: por. 2ab)Werset przed Ewangelią:Ps 118 (117), 24Ewangelia:Łk 24, 35-48
św. Walter z Pontoise, św. Julia Billart, św. Perpetuus z Tours, św. Dionyzy z Koryntu.
Kolor szat
PIERWSZE CZYTANIE
Dz 3, 11-26
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Gdy chromy, uzdrowiony, trzymał się Piotra i Jana, cały lud zdumiony zbiegł się do nich w krużganku, który zwano Salomonowym.
Na ten widok Piotr przemówił do ludu: «Mężowie izraelscy! Dlaczego dziwicie się temu? I dlaczego także patrzycie na nas, jakbyśmy własną mocą lub pobożnością sprawili, że on chodzi? Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba, Bóg ojców naszych wsławił Sługę swego, Jezusa, wy jednak wydaliście Go i zaparliście się Go przed Piłatem, gdy postanowił Go uwolnić. Zaparliście się Świętego i Sprawiedliwego, a wyprosiliście ułaskawienie dla zabójcy. Zabiliście Dawcę życia, ale Bóg wskrzesił Go z martwych, czego my jesteśmy świadkami.
I przez wiarę w Jego imię temu człowiekowi, którego oglądacie i którego znacie, imię to przywróciło siły. Wiara wzbudzona przez niego dała mu tę pełnię sił, którą wszyscy widzicie.
Lecz teraz wiem, bracia, że działaliście w nieświadomości, tak samo jak zwierzchnicy wasi. A Bóg w ten sposób spełnił to, co zapowiedział przez usta wszystkich proroków, że Jego Mesjasz będzie cierpiał. Pokutujcie więc i nawróćcie się, aby grzechy wasze zostały zgładzone, aby nadeszły od Pana dni ochłody, aby też posłał wam zapowiedzianego Mesjasza, Jezusa, którego niebo musi zatrzymać aż do czasu odnowienia wszystkich rzeczy, co od wieków przepowiedział Bóg przez usta swoich świętych proroków.
Powiedział przecież Mojżesz: „Proroka jak ja wzbudzi wam Pan, Bóg nasz, spośród braci waszych. Słuchajcie Go we wszystkim, co wam powie. A każdy, kto nie posłucha tego Proroka, zostanie usunięty z ludu”. Zapowiadali te dni także wszyscy prorocy, którzy przemawiali od czasów Samuela i jego następców.
Wy jesteście synami proroków i przymierza, które Bóg zawarł z waszymi ojcami, kiedy rzekł do Abrahama: „Błogosławione będą w potomstwie twoim wszystkie narody ziemi”. Dla was najpierw wskrzesił Bóg Sługę swego i posłał Go, aby błogosławił każdemu z was w odwracaniu się od grzechów».
PSALM RESPONSORYJNY
Ps 8, 2ab i 5. 6-7. 8-9 (R.: por. 2ab)
Jak jest przedziwne imię Twoje, Panie!
Albo: Alleluja
O Panie, nasz Panie, *
jak przedziwne jest Twoje imię po całej ziemi.
Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz, *
czym syn człowieczy, że troszczysz się o niego?
Jak jest przedziwne imię Twoje, Panie!
Albo: Alleluja
Uczyniłeś go niewiele mniejszym od aniołów, *
uwieńczyłeś go czcią i chwałą.
Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich, *
wszystko złożyłeś pod jego stopy:
Jak jest przedziwne imię Twoje, Panie!
Albo: Alleluja
Owce i bydło wszelakie, *
i dzikie zwierzęta,
ptaki niebieskie i ryby morskie, *
wszystko, co szlaki mórz przemierza.
Jak jest przedziwne imię Twoje, Panie!
Albo: Alleluja
Można odmawiać sekwencję: Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary
WERSET PRZED EWANGELIĄ (ALLELUJA)
Ps 118 (117), 24
Alleluja, alleluja, alleluja
Oto dzień, który Pan uczynił,
radujmy się nim i weselmy.
Alleluja, alleluja, alleluja
EWANGELIA
Łk 24, 35-48
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Uczniowie opowiadali, co ich spotkało w drodze i jak poznali Jezusa przy łamaniu chleba.
A gdy rozmawiali o tym, On sam stanął pośród nich i rzekł do nich: «Pokój wam!»
Zatrwożonym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha. Lecz On rzekł do nich: «Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach? Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Dotknijcie Mnie i przekonajcie się: duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam». Przy tych słowach pokazał im swoje ręce i nogi.
Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i pełni byli zdumienia, rzekł do nich: «Macie tu coś do jedzenia?» Oni podali Mu kawałek pieczonej ryby. Wziął i spożył przy nich.
Potem rzekł do nich: «To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach». Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma.
I rzekł do nich: «Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie; w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jeruzalem. Wy jesteście świadkami tego».
8 kwietnia 2021czwartek
Rok liturgiczny: B/I
1wielkanoc
Pierwsze czytanie:Dz 3, 11-26Psalm responsoryjny:Ps 8, 2ab i 5. 6-7. 8-9 (R.: por. 2ab)Werset przed Ewangelią:Ps 118 (117), 24Ewangelia:Łk 24, 35-48
św. Walter z Pontoise, św. Julia Billart, św. Perpetuus z Tours, św...Więcej…Kwi 7 '21, 01:080 0Musisz się zalogować, aby komentować -
7 kwietnia 2021Środa
Rok liturgiczny: B/I
1wielkanoc
Pierwsze czytanie:Dz 3, 1-10Psalm responsoryjny:Ps 105 (104), 1-2. 3-4. 6-7. 8-9 (R.: por. 3b)Werset przed Ewangelią:Ps 118 (117), 24Ewangelia:Łk 24, 13-35
św. Celsus, św. Goran, św. Jerzy mł., św. Hegezyp, św. Aphraates, św. Henryk Walpole, św. Herman Józef, św. Jan Chrzciciel de la Salle*.
Kolor szat
PIERWSZE CZYTANIE
Dz 3, 1-10
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Gdy Piotr i Jan wchodzili do świątyni na modlitwę o godzinie dziewiątej, wnoszono właśnie pewnego człowieka, chromego od urodzenia. Umieszczano go codziennie przy bramie świątyni, zwanej Piękną, aby wchodzących do świątyni prosił o jałmużnę. Ten, zobaczywszy Piotra i Jana, gdy mieli wejść do świątyni, prosił ich o jałmużnę.
Lecz Piotr, przypatrzywszy się mu wraz z Janem, powiedział: «Spójrz na nas!» A on patrzył na nich, oczekując od nich jałmużny. «Nie mam srebra ani złota – powiedział Piotr – ale co mam, to ci daję: W imię Jezusa Chrystusa Nazarejczyka, chodź!» I ująwszy go za prawą rękę, podniósł go. A on natychmiast odzyskał władzę w nogach i stopach. Zerwał się i stanął na nogach, i chodził, i wszedł z nimi do świątyni, chodząc, skacząc i wielbiąc Boga.
A cały lud zobaczył go chodzącego i chwalącego Boga. I rozpoznawali w nim tego człowieka, który siedział przy Pięknej Bramie świątyni, aby żebrać, i ogarnęło ich zdumienie i zachwyt z powodu tego, co go spotkało.
PSALM RESPONSORYJNY
Ps 105 (104), 1-2. 3-4. 6-7. 8-9 (R.: por. 3b)
Niech się weselą szukający Pana
Albo: Alleluja
Sławcie Pana, wzywajcie Jego imienia, *
głoście Jego dzieła wśród narodów.
Śpiewajcie i grajcie Mu psalmy, *
rozgłaszajcie wszystkie Jego cuda.
Niech się weselą szukający Pana
Albo: Alleluja
Szczyćcie się Jego świętym imieniem, *
niech się weseli serce szukających Pana.
Rozmyślajcie o Panu i Jego potędze, *
zawsze szukajcie Jego oblicza.
Niech się weselą szukający Pana
Albo: Alleluja
Potomkowie Abrahama, słudzy Jego, *
synowie Jakuba, Jego wybrańcy.
On, Pan, jest naszym Bogiem, *
Jego wyroki obejmują świat cały.
Niech się weselą szukający Pana
Albo: Alleluja
Na wieki pamięta o swoim przymierzu, *
obietnicy danej tysiącu pokoleń,
o przymierzu, które zawarł z Abrahamem, *
przysiędze danej Izaakowi.
Niech się weselą szukający Pana
Albo: Alleluja
Można odmawiać sekwencję: Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary
WERSET PRZED EWANGELIĄ (ALLELUJA)
Ps 118 (117), 24
Alleluja, alleluja, alleluja
Oto dzień, który Pan uczynił,
radujmy się nim i weselmy.
Alleluja, alleluja, alleluja
EWANGELIA
Łk 24, 13-35
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
W pierwszy dzień tygodnia dwaj uczniowie Jezusa byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, oddalonej o sześćdziesiąt stadiów od Jeruzalem. Rozmawiali oni z sobą o tym wszystkim, co się wydarzyło. Gdy tak rozmawiali i rozprawiali z sobą, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi. Lecz oczy ich były jakby przesłonięte, tak że Go nie poznali.
On zaś ich zapytał: «Cóż to za rozmowy prowadzicie z sobą w drodze?» Zatrzymali się smutni. A jeden z nich, imieniem Kleofas, odpowiedział Mu: «Ty jesteś chyba jedynym z przebywających w Jerozolimie, który nie wie, co się tam w tych dniach stało».
Zapytał ich: «Cóż takiego?»
Odpowiedzieli Mu: «To, co się stało z Jezusem Nazarejczykiem, który był prorokiem potężnym w czynie i słowie wobec Boga i całego ludu; jak arcykapłani i nasi przywódcy wydali Go na śmierć i ukrzyżowali. A my spodziewaliśmy się, że On właśnie miał wyzwolić Izraela. Ale po tym wszystkim dziś już trzeci dzień, jak się to stało. Nadto, jeszcze niektóre z naszych kobiet przeraziły nas: były rano u grobu, a nie znalazłszy Jego ciała, wróciły i opowiedziały, że miały widzenie aniołów, którzy zapewniają, iż On żyje. Poszli niektórzy z naszych do grobu i zastali wszystko tak, jak kobiety opowiadały, ale Jego nie widzieli».
Na to On rzekł do nich: «O, nierozumni, jak nieskore są wasze serca do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy! Czyż Mesjasz nie miał tego cierpieć, aby wejść do swej chwały?» I zaczynając od Mojżesza, poprzez wszystkich proroków, wykładał im, co we wszystkich Pismach odnosiło się do Niego.
Tak przybliżyli się do wsi, do której zdążali, a On okazywał, jakby miał iść dalej. Lecz przymusili Go, mówiąc: «Zostań z nami, gdyż ma się ku wieczorowi i dzień się już nachylił». Wszedł więc, aby zostać wraz z nimi. Gdy zajął z nimi miejsce u stołu, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i dawał im. Wtedy otworzyły się im oczy i poznali Go, lecz On zniknął im z oczu. I mówili między sobą: «Czy serce nie pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze i Pisma nam wyjaśniał?»
W tej samej godzinie zabrali się i wrócili do Jeruzalem. Tam zastali zebranych Jedenastu, a z nimi innych, którzy im oznajmili: «Pan rzeczywiście zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi». Oni również opowiadali, co ich spotkało w drodze i jak Go poznali przy łamaniu chleba.7 kwietnia 2021Środa
Rok liturgiczny: B/I
1wielkanoc
Pierwsze czytanie:Dz 3, 1-10Psalm responsoryjny:Ps 105 (104), 1-2. 3-4. 6-7. 8-9 (R.: por. 3b)Werset przed Ewangelią:Ps 118 (117), 24Ewangelia:Łk 24, 13-35
św. Celsus, św. Goran, św. Jerzy mł., św. Hegezyp, św. Aphraate...Więcej…Kwi 6 '21, 12:580 0Musisz się zalogować, aby komentować -
CCXII,
5 kwietnia 2021poniedziałek
Rok liturgiczny: B/I
Poniedziałek Wielkanocny
Pierwsze czytanie:Dz 2, 14. 22b-32Psalm responsoryjny:Ps 16 (15), 1b-2a i 5. 7-8. 9-10. 11 (R.: por. 1b)Werset przed Ewangelią:Ps 118 (117), 24Ewangelia:Mt 28, 8-15
św. Derfel, św. Wincenty Ferreriusz*, św. Ethelburga z Lyminge, św. Albert z Montecorvino, św. Gerald z Sauve-Majeure.
Kolor szat
PIERWSZE CZYTANIE
Dz 2, 14. 22b-32
Czytanie z Dziejów Apostolskich
W dniu Pięćdziesiątnicy stanął Piotr razem z Jedenastoma i przemówił donośnym głosem:
«Mężowie Judejczycy i wszyscy mieszkańcy Jeruzalem, przyjmijcie do wiadomości i posłuchajcie uważnie mych słów! Jezusa Nazarejczyka, Męża, którego posłannictwo Bóg potwierdził wam niezwykłymi czynami, cudami i znakami, jakich Bóg przez Niego dokonał wśród was, o czym sami wiecie, tego Męża, który z woli, postanowienia i przewidzenia Boga został wydany, przybiliście rękami bezbożnych do krzyża i zabiliście. Lecz Bóg wskrzesił Go, zerwawszy więzy śmierci, gdyż niemożliwe było, aby ona panowała nad Nim, bo Dawid mówi o Nim:
„Miałem Pana zawsze przed oczami, gdyż stoi po mojej prawicy, abym się nie zachwiał. Dlatego ucieszyło się moje serce i rozradował się mój język, także i moje ciało spoczywać będzie w nadziei, że nie zostawisz duszy mojej w Otchłani ani nie dasz Świętemu Twemu ulec rozkładowi. Dałeś mi poznać drogi życia i napełnisz mnie radością przed obliczem Twoim”.
Bracia, wolno powiedzieć do was otwarcie, że patriarcha Dawid umarł i został pochowany w grobie, który znajduje się u nas aż po dzień dzisiejszy. Więc jako prorok, który wiedział, że Bóg przysiągł mu uroczyście, iż jego Potomek zasiądzie na jego tronie, widział przyszłość i przepowiedział zmartwychwstanie Mesjasza, że ani nie pozostanie w Otchłani, ani ciało Jego nie ulegnie rozkładowi.
Tego właśnie Jezusa wskrzesił Bóg, a my wszyscy jesteśmy tego świadkami».
PSALM RESPONSORYJNY
Ps 16 (15), 1b-2a i 5. 7-8. 9-10. 11 (R.: por. 1b)
Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem
Albo: Alleluja
Zachowaj mnie, Boże, bo chronię się do Ciebie, *
mówię do Pana: «Ty jesteś Panem moim».
Pan moim dziedzictwem i przeznaczeniem, *
to On mój los zabezpiecza.
Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem
Albo: Alleluja
Błogosławię Pana, który dał mi rozsądek, *
bo serce napomina mnie nawet nocą.
Zawsze stawiam sobie Pana przed oczy, *
On jest po mojej prawicy, nic mną nie zachwieje.
Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem
Albo: Alleluja
Dlatego cieszy się moje serce i dusza raduje, *
a ciało moje będzie spoczywać bezpiecznie,
bo w kraju zmarłych duszy mej nie zostawisz *
i nie dopuścisz, bym pozostał w grobie.
Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem
Albo: Alleluja
Ty ścieżkę życia mi ukażesz, *
pełnię radości przy Tobie
i wieczne szczęście *
po Twojej prawicy.
Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem
Albo: Alleluja
WERSET PRZED EWANGELIĄ (ALLELUJA)
Ps 118 (117), 24
Alleluja, alleluja, alleluja
Oto dzień, który Pan uczynił,
radujmy się nim i weselmy.
Alleluja, alleluja, alleluja
EWANGELIA
Mt 28, 8-15
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Gdy anioł przemówił do niewiast, one pośpiesznie oddaliły się od grobu, z bojaźnią i wielką radością, i pobiegły oznajmić to Jego uczniom.
A oto Jezus stanął przed nimi, mówiąc: «Witajcie!» One podeszły do Niego, objęły Go za nogi i oddały Mu pokłon. A Jezus rzekł do nich: «Nie bójcie się! Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech udadzą się do Galilei, tam Mnie zobaczą».
Gdy one były w drodze, niektórzy ze straży przyszli do miasta i powiadomili arcykapłanów o wszystkim, co zaszło. Ci zebrali się ze starszymi, a po naradzie dali żołnierzom sporo pieniędzy i rzekli: «Rozpowiadajcie tak: Jego uczniowie przyszli w nocy i wykradli Go, gdy spaliśmy. A gdyby to doszło do uszu namiestnika, my z nim pomówimy i wybawimy was z kłopotu».
Ci więc wzięli pieniądze i uczynili, jak ich pouczono. I tak rozniosła się ta pogłoska między Żydami, i trwa aż do dnia dzisiejszego.
[W kościołach, które obchodzą uroczystość „Emaus”, można odczytać Ewangelię Łk 24, 13-35 ze środy w oktawie Wielkanocy]CCXII,
5 kwietnia 2021poniedziałek
Rok liturgiczny: B/I
Poniedziałek Wielkanocny
Pierwsze czytanie:Dz 2, 14. 22b-32Psalm responsoryjny:Ps 16 (15), 1b-2a i 5. 7-8. 9-10. 11 (R.: por. 1b)Werset przed Ewangelią:Ps 118 (117), 24Ewangelia:Mt 28, 8-15
św. Derfel, św. Win...Więcej…Kwi 6 '21, 11:340 0Musisz się zalogować, aby komentować
Moja Tablica
Musisz się zalogować, aby komentować
Cze 2 '16, 14:50
"Jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok i natychmiast wypłynęła krew i woda" (J 19, 34).
Złącz się dziś z milionami, które dziękczynieniem, miłością i wynagrodzeniem składają hołd Sercu Odkupiciela. Cześć Serca Jezusowego jest nabożeństwem naszych czasów. Zatoczyło ono już kręgi po całym globie ziemskim i wydało wyborne owoce, zwłaszcza na polu życia wewnętrznego i ruchu eucharystycznego. "Palec to jest Boży!" (Wj 8, 19). Lecz nawet i bez tego Serce Zbawiciela zasługuje na szczególną cześć. Dlaczegoż to?
Serce Jezusa jest najszlachetniejszą częścią jego bosko-ludzkiego ciała, które jest także złączone z bóstwem. Jako relikwia byłaby bezwzględnie najcenniejszą ze wszystkich.
Serce Jezusa jest źródłem najświętszego życia, jakie kiedykolwiek było na ziemi. I to życia w pełnym tego słowa znaczeniu dla ciebie i dla mnie!
Serce Jezusa jest fontanną przenajdroższej krwi, jaka kiedykolwiek wytrysnęła. A została wylana za ciebie i za mnie i za odkupienie całego świata!
Serce Jezusa jest piecem ognistym miłości. Powszechnie mówi się o sercu jako o symbolu miłości, o jądrze miłości i nazywa się je centrum miłości. Gdy ktoś chce miłości innego, wtedy mówi: "Daj mi swoje serce!" Sam Bóg przywłaszczył sobie ten ludzki sposób mówienia. Żebrze on o całkowitą i bez zastrzeżeń miłość człowieka: "Daj mi swe serce!" (Prz 23, 26). Tak więc Serce Jezusa jest również ogniskiem tej szczególnej miłości, którą ciebie, mnie i wszystkich ludzi umiłował już w łonie Maryi - która tak przedziwnie płonęła dla ciebie i wszystkich w Betlejem, Egipcie, i Nazaret - która dla ciebie i dla wszystkich wynalazła eucharystyczną tajemnicę miłości - która dla ciebie i wszystkich wyzbywa się wszystkiego na krzyżu - którą ciebie i wszystkich ludzi miłuje nadal w niebie, "aby się wstawiać za nami" (Hbr 7, 25).
Zastanów się przez chwilkę nad tym. Oddaj się dziś całkowicie Sercu Jezusa. Błagaj serdecznie i z głębokim zrozumieniem: "Słodkie Serce Jezusa, proszę cię najgoręcej, spraw, niech cię kocham, kocham coraz więcej!""Jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok i natychmiast wypłynęła krew i woda" (J 19, 34).
Złącz się dziś z milionami, które dziękczynieniem, miłością i wynagrodzeniem składają hołd ...Więcej…
Złącz się dziś z milionami, które dziękczynieniem, miłością i wynagrodzeniem składają hołd Sercu Odkupiciela. Cześć Serca Jezusowego jest nabożeństwem naszych czasów. Zatoczyło ono już kręgi po całym globie ziemskim i wydało wyborne owoce, zwłaszcza na polu życia wewnętrznego i ruchu eucharystycznego. "Palec to jest Boży!" (Wj 8, 19). Lecz nawet i bez tego Serce Zbawiciela zasługuje na szczególną cześć. Dlaczegoż to?
Serce Jezusa jest najszlachetniejszą częścią jego bosko-ludzkiego ciała, które jest także złączone z bóstwem. Jako relikwia byłaby bezwzględnie najcenniejszą ze wszystkich.
Serce Jezusa jest źródłem najświętszego życia, jakie kiedykolwiek było na ziemi. I to życia w pełnym tego słowa znaczeniu dla ciebie i dla mnie!
Serce Jezusa jest fontanną przenajdroższej krwi, jaka kiedykolwiek wytrysnęła. A została wylana za ciebie i za mnie i za odkupienie całego świata!
Serce Jezusa jest piecem ognistym miłości. Powszechnie mówi się o sercu jako o symbolu miłości, o jądrze miłości i nazywa się je centrum miłości. Gdy ktoś chce miłości innego, wtedy mówi: "Daj mi swoje serce!" Sam Bóg przywłaszczył sobie ten ludzki sposób mówienia. Żebrze on o całkowitą i bez zastrzeżeń miłość człowieka: "Daj mi swe serce!" (Prz 23, 26). Tak więc Serce Jezusa jest również ogniskiem tej szczególnej miłości, którą ciebie, mnie i wszystkich ludzi umiłował już w łonie Maryi - która tak przedziwnie płonęła dla ciebie i wszystkich w Betlejem, Egipcie, i Nazaret - która dla ciebie i dla wszystkich wynalazła eucharystyczną tajemnicę miłości - która dla ciebie i wszystkich wyzbywa się wszystkiego na krzyżu - którą ciebie i wszystkich ludzi miłuje nadal w niebie, "aby się wstawiać za nami" (Hbr 7, 25).
Zastanów się przez chwilkę nad tym. Oddaj się dziś całkowicie Sercu Jezusa. Błagaj serdecznie i z głębokim zrozumieniem: "Słodkie Serce Jezusa, proszę cię najgoręcej, spraw, niech cię kocham, kocham coraz więcej!""Jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok i natychmiast wypłynęła krew i woda" (J 19, 34).
Złącz się dziś z milionami, które dziękczynieniem, miłością i wynagrodzeniem składają hołd ...Więcej…
Cze 2 '16, 14:41
ROZMYŚLANIA "Z BOGIEM"
"Albowiem powiadam wam: żaden z owych ludzi, którzy byli zaproszeni, nie skosztuje mojej uczty" (Łk 14, 24).
Nawet dziś jeszcze jest wielu, nawet bardzo wielu, którzy mniemają, że potrafią się obejść bez częstej Komunii św. Tyle bractw, stowarzyszeń, uroczystych nabożeństw, ruch liturgiczny i inne najrozmaitsze starania i zjazdy - a przecież postępu nie widać! Musieli i muszą ostatecznie wyznać: "Moje serce wysycha, zapominam nawet o spożyciu chleba" (Ps 102, 5). Chleba duchowego częstej Komunii świętej!
Ale może powie niejeden: "Ja nie odczuwam w sobie mimo częstej Komunii św. żadnej zmiany. A przecież Zbawiciel jest dobrym nasieniem, które powinno przynosić bogaty plon. To właśnie napełnia mnie taką obawą."
Na to trzeba by tak odpowiedzieć: nie trzeba marzyć zaraz o nagłym postępie, o postępie namacalnym. Przecież fizycznie rośniesz, choć tego nie widzisz. Rośniesz także duchowo, o ile masz dobrą wolę, lecz nie zawsze możesz się i o tym namacalnie przekonać. Pamiętaj, że łaska Boża nie lubuje się w skokach. Nikt nie każe ci uświęcić się w ciągu jednej nocy. Bóg jest cierpliwy i przyzwyczaja do cierpliwości. Dlatego powierzył ci całe życie, byś się udoskonalił i dojrzał dla nieba. A więc miej cierpliwość dla siebie samego! A jeśli sądzisz, że jedna jedyna Komunia św. byłaby już zdolna uświęcić cię, to oczywiście masz rację. Lecz w planach bożych Komunia św. wywiera tylko ograniczony skutek, inaczej Zbawiciel by nie zlecił szerzenia częstej, a nawet codziennej Komunii św. Nie żądaj więc od Komunii św. więcej, niż sam Bóg przez nią zamierza!
Należy też wiedzieć i wciąż to sobie uświadamiać, że Komunia św. nakłada obowiązek myśleć, czuć i działać tak, jak Jezus, I choćby rzeczywistość nie wiadomo jak odbiegała od tego ideału, to przecież twoim codziennym, pięknym i świętym zadaniem jest dążyć ustawicznie do tego ideału. Nie daj się zatem w żaden sposób odwieść od współdziałania z ruchem eucharystycznym. Jest to ruch ze wszystkich najważniejszy! "To jest chleb, który z nieba zstąpił - nie jest on taki jak ten, który jedli wasi przodkowie, a poumierali. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki" (J 6, 58).ROZMYŚLANIA "Z BOGIEM"
"Albowiem powiadam wam: żaden z owych ludzi, którzy byli zaproszeni, nie skosztuje mojej uczty" (Łk 14, 24).
Nawet dziś jeszcze jest wielu, naw...Więcej…
"Albowiem powiadam wam: żaden z owych ludzi, którzy byli zaproszeni, nie skosztuje mojej uczty" (Łk 14, 24).
Nawet dziś jeszcze jest wielu, nawet bardzo wielu, którzy mniemają, że potrafią się obejść bez częstej Komunii św. Tyle bractw, stowarzyszeń, uroczystych nabożeństw, ruch liturgiczny i inne najrozmaitsze starania i zjazdy - a przecież postępu nie widać! Musieli i muszą ostatecznie wyznać: "Moje serce wysycha, zapominam nawet o spożyciu chleba" (Ps 102, 5). Chleba duchowego częstej Komunii świętej!
Ale może powie niejeden: "Ja nie odczuwam w sobie mimo częstej Komunii św. żadnej zmiany. A przecież Zbawiciel jest dobrym nasieniem, które powinno przynosić bogaty plon. To właśnie napełnia mnie taką obawą."
Na to trzeba by tak odpowiedzieć: nie trzeba marzyć zaraz o nagłym postępie, o postępie namacalnym. Przecież fizycznie rośniesz, choć tego nie widzisz. Rośniesz także duchowo, o ile masz dobrą wolę, lecz nie zawsze możesz się i o tym namacalnie przekonać. Pamiętaj, że łaska Boża nie lubuje się w skokach. Nikt nie każe ci uświęcić się w ciągu jednej nocy. Bóg jest cierpliwy i przyzwyczaja do cierpliwości. Dlatego powierzył ci całe życie, byś się udoskonalił i dojrzał dla nieba. A więc miej cierpliwość dla siebie samego! A jeśli sądzisz, że jedna jedyna Komunia św. byłaby już zdolna uświęcić cię, to oczywiście masz rację. Lecz w planach bożych Komunia św. wywiera tylko ograniczony skutek, inaczej Zbawiciel by nie zlecił szerzenia częstej, a nawet codziennej Komunii św. Nie żądaj więc od Komunii św. więcej, niż sam Bóg przez nią zamierza!
Należy też wiedzieć i wciąż to sobie uświadamiać, że Komunia św. nakłada obowiązek myśleć, czuć i działać tak, jak Jezus, I choćby rzeczywistość nie wiadomo jak odbiegała od tego ideału, to przecież twoim codziennym, pięknym i świętym zadaniem jest dążyć ustawicznie do tego ideału. Nie daj się zatem w żaden sposób odwieść od współdziałania z ruchem eucharystycznym. Jest to ruch ze wszystkich najważniejszy! "To jest chleb, który z nieba zstąpił - nie jest on taki jak ten, który jedli wasi przodkowie, a poumierali. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki" (J 6, 58).ROZMYŚLANIA "Z BOGIEM"
"Albowiem powiadam wam: żaden z owych ludzi, którzy byli zaproszeni, nie skosztuje mojej uczty" (Łk 14, 24).
Nawet dziś jeszcze jest wielu, naw...Więcej…
Maj 31 '16, 14:54
Wtedy rozgniewany gospodarz nakazał słudze: Wyjdź co prędzej na ulice i zaułki miasta i wprowadź tu ubogich, ułomnych, niewidomych i chromych" (Łk 14, 21).
Znana śpiewka. Chrześcijanie starych katolickich krajów przechodzą nad wezwaniem do częstej Komunii św. do porządku dziennego, podczas gdy prości - czarni, Chińczycy na misjach pogańskich wyciągają obydwie dłonie po chleb aniołów. Świat dzisiejszy kryje się za szaniec wykrętnych pozorów, jak już ubolewał Leon XIII.
Jeden z takich brzmi: Przecież niepodobna stale się spowiadać!
Ale powiedz tylko, czy Komunia św. i spowiedź są nieodłączne? Jeżeli tak, to rzeczywiście kapłani byliby skazani na bezustanne słuchanie spowiedzi, a ci, co często komunikują na ustawiczne spowiadanie się. Coś z tego musi więc ustąpić. Częsta Komunia św. nie może ustąpić ze względu na cele Chrystusa i jego Kościoła. A więc musi ustąpić spowiedź. I rzeczywiście spowiedź może ustąpić. Gdyż ona jest ustanowiona w pierwszym rzędzie w celu odpuszczania grzechów śmiertelnych. Zaś Komunia święta gładzi grzechy powszednie. Dlaczego więc chcieć ustawicznie spowiadać się z grzechów powszednich?
Oprócz tego dobrze wiedzieć, że Kościół sam jest za rozumnym ograniczeniem niekoniecznych spowiedzi. W prawie kanonicznym czytamy: "Wierzący chrześcijanie, którzy mają zwyczaj codziennie komunikować w stanie łaski z dobrą i pobożną intencją, choćby nawet raz, drugi w tygodniu opuścili Komunię św., mogą wszystkie zyskiwać odpusty i to bez spowiedzi".
Dlatego nie należy w tej kwestii żądać więcej, niż sam Kościół się domaga. I to ani od siebie, ani od innych! Wzbijaj się na szczyty ufności do Zbawiciela w Eucharystii i powierzaj jego wspaniałomyślnemu Sercu swoje codzienne nędze. On zmaże je. Albowiem Kościół św. uczy: "Komunia św. gładzi winy powszednie".
WSPÓLNOTA MODLITEWNAWtedy rozgniewany gospodarz nakazał słudze: Wyjdź co prędzej na ulice i zaułki miasta i wprowadź tu ubogich, ułomnych, niewidomych i chromych" (Łk 14, 21).
Znana śpiewka. Chrześcijanie sta...Więcej…
Znana śpiewka. Chrześcijanie starych katolickich krajów przechodzą nad wezwaniem do częstej Komunii św. do porządku dziennego, podczas gdy prości - czarni, Chińczycy na misjach pogańskich wyciągają obydwie dłonie po chleb aniołów. Świat dzisiejszy kryje się za szaniec wykrętnych pozorów, jak już ubolewał Leon XIII.
Jeden z takich brzmi: Przecież niepodobna stale się spowiadać!
Ale powiedz tylko, czy Komunia św. i spowiedź są nieodłączne? Jeżeli tak, to rzeczywiście kapłani byliby skazani na bezustanne słuchanie spowiedzi, a ci, co często komunikują na ustawiczne spowiadanie się. Coś z tego musi więc ustąpić. Częsta Komunia św. nie może ustąpić ze względu na cele Chrystusa i jego Kościoła. A więc musi ustąpić spowiedź. I rzeczywiście spowiedź może ustąpić. Gdyż ona jest ustanowiona w pierwszym rzędzie w celu odpuszczania grzechów śmiertelnych. Zaś Komunia święta gładzi grzechy powszednie. Dlaczego więc chcieć ustawicznie spowiadać się z grzechów powszednich?
Oprócz tego dobrze wiedzieć, że Kościół sam jest za rozumnym ograniczeniem niekoniecznych spowiedzi. W prawie kanonicznym czytamy: "Wierzący chrześcijanie, którzy mają zwyczaj codziennie komunikować w stanie łaski z dobrą i pobożną intencją, choćby nawet raz, drugi w tygodniu opuścili Komunię św., mogą wszystkie zyskiwać odpusty i to bez spowiedzi".
Dlatego nie należy w tej kwestii żądać więcej, niż sam Kościół się domaga. I to ani od siebie, ani od innych! Wzbijaj się na szczyty ufności do Zbawiciela w Eucharystii i powierzaj jego wspaniałomyślnemu Sercu swoje codzienne nędze. On zmaże je. Albowiem Kościół św. uczy: "Komunia św. gładzi winy powszednie".
WSPÓLNOTA MODLITEWNAWtedy rozgniewany gospodarz nakazał słudze: Wyjdź co prędzej na ulice i zaułki miasta i wprowadź tu ubogich, ułomnych, niewidomych i chromych" (Łk 14, 21).
Znana śpiewka. Chrześcijanie sta...Więcej…
Maj 31 '16, 14:49
Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę.
Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała:
«Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana».
Wtedy Maryja rzekła:
«Wielbi dusza moja Pana,
i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy.
Bo wejrzał na uniżenie swojej służebnicy.
Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą
wszystkie pokolenia.
Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny.
święte jest Jego imię,
A Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie
nad tymi, co się Go boją.
Okazał moc swego ramienia,
rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich.
Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych.
Głodnych nasycił dobrami, a bogatych z niczym odprawił.
Ujął się za swoim sługą, Izraelem,
pomny na swe miłosierdzie.
Jak przyobiecał naszym ojcom,
Abrahamowi i jego potomstwu na wieki».
KOMENTARZ
Newsletter - komentarz
ks. Mirosława na niedzielę
Zapisz się, aby co tydzień otrzymywać rozważania niedzielnych czytań. Przeżywaj swoją codzienność zainspirowany Słowem Bożym!
Imię
Adres e-mail
Zapisz się
KOMENTARZ KSIĘDZA MIROSŁAWA MATUSZNEGO
Temat: Rodzinne spotkanie
SŁOWA NADAL AKTUALNE, MĄDROŚĆ TYCH, KTÓRZY ODNALEŹLI JEZUSA
Jakże pożądane było to spotkanie, gdy Maryja i Elżbieta mogły wesprzeć się doświadczeniem, jakie stało się ich udziałem z woli Najwyższego. Dwie kobiety, które w decydującym momencie historii przyjęły pod swoje serca dwa życia, mające na dobre zmienić losy świata. Teraz to spotkanie staje się więc nie tylko rozmową Maryi i Elżbiety. W tym spotkaniu uczestniczą już Jan i Pan Jezus, choć ich obecność jest niedostrzegalna dla ludzi stojących z boku. Jednak jedna i druga matka wie, że pod ich sercami bije jeszcze inne serce. Serce dziecka, które będzie spełnieniem modlitw i pragnień tak wielu pokoleń.
Nie może więc to spotkanie zamknąć się tylko w obrębie rozmowy dwóch kuzynek. Oto Jan reaguje na obecność Tego, przed Którym kiedyś pójdzie, by przygotować Mu drogę. Obecność Zbawiciela jeszcze przed narodzeniem naznacza ten szczególny moment, który zostanie później tak skrzętnie odnotowany na kartach Ewangelii, ową chwilę, w której padną tak znamienite słowa, rozmowę, której ta część, co jest uwielbieniem Stwórcy trafi do codziennej modlitwy Kościoła, aby lud Boży w drodze do Ojczyzny Niebieskiej wspominał nieustannie tą doniosłą chwilę.
Czym jest dla nas dzisiaj nawiedzenie, jakie sprezentowała swojej kuzynce Matka Zbawiciela? Czy tylko wspomnieniem odległej przeszłości? Jedną z tajemnic różańca, daną Kościołowi, aby ją zgłębiał aż do końca świata?
SŁOWO BOŻE W PRAKTYCE
Jest z całą pewnością chwilą, która pokazuje, że Bóg pozostaje wierny Swoim obietnicom. Pamiętał o Elżbiecie i wysłuchał jej modlitw. Pamiętał o Maryi, i ją właśnie wybrał na Matkę Zbawiciela. Pamiętał wreszcie o całej ludzkości, zwracając się do kobiet, które gotowe były powiedzieć Bogu „tak”. Zwraca się też do nas, abyśmy Go przyjęli już nie pod swoje serca, lecz wprost do serc swoich. Przychodzi do nas obecny w Sakramencie Ołtarza, aby wypełnić także w naszym życiu Swoją obietnicę.
PYTANIE DLA ODWAŻNYCH
Czy gotów jestem przyjąć Jezusa do swojego serca?
Jan Paweł II:
Piękna i zbawienna jest myśl, że gdziekolwiek ktoś modli się na świecie, tam jest Duch Święty, ożywcze tchnienie modlitwy. Piękna i zbawienna jest myśl, że jak szeroko rozprzestrzenia się modlitwa na całym okręgu ziemi, w przeszłości, teraźniejszości i przyszłości, tak rozległa jest obecność i działanie Ducha Świętego, który „tchnie” modlitwę w serce człowieka w całej niezmierzonej gamie różnych sytuacji i warunków, raz sprzyjających, raz przeciwnych życiu duchowemu i religijnemu. Wiele razy pod działaniem Ducha Świętego modlitwa płynie z serca człowieka pomimo zakazów i prześladowań, a nawet wbrew oficjalnym oświadczeniom o areligijnym czy wręcz ateistycznym charakterze życia publicznego. Modlitwa pozostaje zawsze głosem wszystkich, którzy pozornie nie mają głosu, a w głosie tym rozlega się zawsze owo „donośne wołanie” Chrystusa, o którym mówi List do Hebrajczyków.Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę.
Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dz...Więcej…
Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała:
«Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana».
Wtedy Maryja rzekła:
«Wielbi dusza moja Pana,
i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy.
Bo wejrzał na uniżenie swojej służebnicy.
Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą
wszystkie pokolenia.
Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny.
święte jest Jego imię,
A Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie
nad tymi, co się Go boją.
Okazał moc swego ramienia,
rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich.
Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych.
Głodnych nasycił dobrami, a bogatych z niczym odprawił.
Ujął się za swoim sługą, Izraelem,
pomny na swe miłosierdzie.
Jak przyobiecał naszym ojcom,
Abrahamowi i jego potomstwu na wieki».
KOMENTARZ
Newsletter - komentarz
ks. Mirosława na niedzielę
Zapisz się, aby co tydzień otrzymywać rozważania niedzielnych czytań. Przeżywaj swoją codzienność zainspirowany Słowem Bożym!
Imię
Adres e-mail
Zapisz się
KOMENTARZ KSIĘDZA MIROSŁAWA MATUSZNEGO
Temat: Rodzinne spotkanie
SŁOWA NADAL AKTUALNE, MĄDROŚĆ TYCH, KTÓRZY ODNALEŹLI JEZUSA
Jakże pożądane było to spotkanie, gdy Maryja i Elżbieta mogły wesprzeć się doświadczeniem, jakie stało się ich udziałem z woli Najwyższego. Dwie kobiety, które w decydującym momencie historii przyjęły pod swoje serca dwa życia, mające na dobre zmienić losy świata. Teraz to spotkanie staje się więc nie tylko rozmową Maryi i Elżbiety. W tym spotkaniu uczestniczą już Jan i Pan Jezus, choć ich obecność jest niedostrzegalna dla ludzi stojących z boku. Jednak jedna i druga matka wie, że pod ich sercami bije jeszcze inne serce. Serce dziecka, które będzie spełnieniem modlitw i pragnień tak wielu pokoleń.
Nie może więc to spotkanie zamknąć się tylko w obrębie rozmowy dwóch kuzynek. Oto Jan reaguje na obecność Tego, przed Którym kiedyś pójdzie, by przygotować Mu drogę. Obecność Zbawiciela jeszcze przed narodzeniem naznacza ten szczególny moment, który zostanie później tak skrzętnie odnotowany na kartach Ewangelii, ową chwilę, w której padną tak znamienite słowa, rozmowę, której ta część, co jest uwielbieniem Stwórcy trafi do codziennej modlitwy Kościoła, aby lud Boży w drodze do Ojczyzny Niebieskiej wspominał nieustannie tą doniosłą chwilę.
Czym jest dla nas dzisiaj nawiedzenie, jakie sprezentowała swojej kuzynce Matka Zbawiciela? Czy tylko wspomnieniem odległej przeszłości? Jedną z tajemnic różańca, daną Kościołowi, aby ją zgłębiał aż do końca świata?
SŁOWO BOŻE W PRAKTYCE
Jest z całą pewnością chwilą, która pokazuje, że Bóg pozostaje wierny Swoim obietnicom. Pamiętał o Elżbiecie i wysłuchał jej modlitw. Pamiętał o Maryi, i ją właśnie wybrał na Matkę Zbawiciela. Pamiętał wreszcie o całej ludzkości, zwracając się do kobiet, które gotowe były powiedzieć Bogu „tak”. Zwraca się też do nas, abyśmy Go przyjęli już nie pod swoje serca, lecz wprost do serc swoich. Przychodzi do nas obecny w Sakramencie Ołtarza, aby wypełnić także w naszym życiu Swoją obietnicę.
PYTANIE DLA ODWAŻNYCH
Czy gotów jestem przyjąć Jezusa do swojego serca?
Jan Paweł II:
Piękna i zbawienna jest myśl, że gdziekolwiek ktoś modli się na świecie, tam jest Duch Święty, ożywcze tchnienie modlitwy. Piękna i zbawienna jest myśl, że jak szeroko rozprzestrzenia się modlitwa na całym okręgu ziemi, w przeszłości, teraźniejszości i przyszłości, tak rozległa jest obecność i działanie Ducha Świętego, który „tchnie” modlitwę w serce człowieka w całej niezmierzonej gamie różnych sytuacji i warunków, raz sprzyjających, raz przeciwnych życiu duchowemu i religijnemu. Wiele razy pod działaniem Ducha Świętego modlitwa płynie z serca człowieka pomimo zakazów i prześladowań, a nawet wbrew oficjalnym oświadczeniom o areligijnym czy wręcz ateistycznym charakterze życia publicznego. Modlitwa pozostaje zawsze głosem wszystkich, którzy pozornie nie mają głosu, a w głosie tym rozlega się zawsze owo „donośne wołanie” Chrystusa, o którym mówi List do Hebrajczyków.Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę.
Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dz...Więcej…
Maj 31 '16, 14:41
Pierwsze CZYTANIE
So 3, 14-18
Wyśpiewuj, Córo Syjońska! Podnieś radosny okrzyk, Izraelu! Ciesz się i wesel z całego serca, Córo Jeruzalem! Oddalił Pan wyroki na ciebie, usunął twego nieprzyjaciela: król Izraela, Pan, jest pośród ciebie, nie będziesz się już bała złego.Owego dnia powiedzą Jerozolimie: «Nie bój się, Syjonie! Niech nie słabną twe ręce! Pan, twój Bóg, Mocarz, pośród ciebie, On zbawi, uniesie się weselem nad tobą, odnowi swą miłość, wzniesie okrzyk radości, jak w dniu uroczystego święta».
Zabiorę od ciebie niedolę, abyś już nie nosiła brzemienia zniewagiPierwsze CZYTANIE
So 3, 14-18
Wyśpiewuj, Córo Syjońska! Podnieś radosny okrzyk, Izraelu! Ciesz się i wesel z całego serca, Córo Jeruzalem! Oddalił Pan wyroki na ciebie, usunął twego niep...Więcej…
So 3, 14-18
Wyśpiewuj, Córo Syjońska! Podnieś radosny okrzyk, Izraelu! Ciesz się i wesel z całego serca, Córo Jeruzalem! Oddalił Pan wyroki na ciebie, usunął twego nieprzyjaciela: król Izraela, Pan, jest pośród ciebie, nie będziesz się już bała złego.Owego dnia powiedzą Jerozolimie: «Nie bój się, Syjonie! Niech nie słabną twe ręce! Pan, twój Bóg, Mocarz, pośród ciebie, On zbawi, uniesie się weselem nad tobą, odnowi swą miłość, wzniesie okrzyk radości, jak w dniu uroczystego święta».
Zabiorę od ciebie niedolę, abyś już nie nosiła brzemienia zniewagiPierwsze CZYTANIE
So 3, 14-18
Wyśpiewuj, Córo Syjońska! Podnieś radosny okrzyk, Izraelu! Ciesz się i wesel z całego serca, Córo Jeruzalem! Oddalił Pan wyroki na ciebie, usunął twego niep...Więcej…
Maj 14 '16, 10:02
Forum
| Temat | Ostatnia odpowiedź | |||
|---|---|---|---|---|
| Nie ma jeszcze tematów, napisz pierwszy. | ||||
Radio Różaniec
Pismo różańcowe?
Świadectwa
Intencje
Brak zawartości
Start | Kontakt | Regulamin | Prywatność | Nowenna Pompejańska | Czasopismo o różańcu | Fundacja | Wydawnictwo | Żywy Różaniec | Aplikacja na komórki | ciasteczka | RSS | Newsletter
© Copyright Żywy Różaniec • wszystko wokół różańca!
