Już jest nowy numer:
Z O B A C Z !
Zaloguj
-
Ewa dodał 1 nowe zdjęcia do albumu Najnowsze zdjęcia4 kwietnia 2020sobota Rok liturgiczny: A/II Dzień Powszedni albo wspomnienie Św. Izydora, biskupa i doktora Kościoła ----------------------- Izydor z Sewilli, również Izydor Sywilski, łac. Isidorus Hispalensis (ur. ok. 560 w Kartagenie, zm. 4 kwietnia 636 w Sewilli) – arcybiskup Sewilli, święty Kościoła katolickiego, doktor Kościoła[1]. Jego rodzina liczyła kilku świętych: braci św. Leandra i św. Fulgencjusza oraz siostrę św. Florentynę. Wśród nich najsłynniejszym jest św. Izydor. Izydor pochodził prawdopodobnie z Nowej Kartaginy w Murcji, ze znakomitej rodziny rzymsko-hiszpańskiej. W czasie najazdu cesarza wschodniorzymskiego na Hiszpanię jego ojciec, Sewerian, miał z żoną i dziećmi uciec do Sewilli w roku 554, gdzie w tym samym roku miał mu się urodzić św. Izydor. Św. Izydor jako chłopiec nie lubił nauki, a zdobywanie wiedzy nie było jego ulubionym zajęciem. Po rychłej śmierci rodziców wychowaniem młodszego rodzeństwa zajął się najstarszy brat, św. Leander, który był wówczas arcybiskupem w Sewilli. Ariański król Wizygotów, Leowigild skazał też na wygnanie św. Leandra (584), pozbawiając go stolicy biskupiej. Po śmierci św. Leandra św. Izydor został wybrany na jego miejsce metropolitą Sewilli. Przez 35 lat rządził archidiecezją, umacniał Kościół w Hiszpanii, zwołując synody, tworząc szkoły i domy zakonne. Uważał, że należy kształcić młodzież, przekazując jej na wszelkie sposoby wiedzę, aby była mądra i pobożna. Na synodach uchwalano prawa, dotyczące karności religijnej i życia kościelnego. I tak na synodzie narodowym w Toledo (633) ułożono symbol wiary, który przez długie wieki był odmawiany w liturgii nie tylko w Hiszpanii, ale poza jej granicami. Ustalono również dla całego państwa jednolitą liturgię i wyznaczono stałe terminy dla synodów. Mówiono o nim, że polotem dorównywał Platonowi, wiedzą – Arystotelesowi, wymową – Cyceronowi, wszechstronnością – Dydymowi, powagą – św. Hieronimowi, nauką – św. Augustynowi, a jego świętość życia porównywano do św. Grzegorza Wielkiego. Zostawił także trwały ślad w literaturze kościelnej. Święty Braulion (Nicolas de Bralion), jego uczeń i sekretarz, wymienia 20 zostawionych przez św. Izydora dzieł. Zwalczał w nich arianizm, zostawił wykład prawd wiary i moralności, pisał o dziejach Gotów i Wandalów, którzy opanowali jego kraj. Napisał Chronica Maiora, książkę o cudach natury, której treścią są wydarzenia od stworzenia świata, największym wszakże dziełem, jakie zostawił, to Etymologiarum sive Originum libri XX – próba pierwszej[potrzebny przypis] naukowej encyklopedii, ogólnej syntezy wiedzy, jaką za jego czasów posiadano; hasła zawierają etymologię. Zaginęły listy Izydora. Przed śmiercią kazał zanieść się do katedry i w obecności biskupów sufraganów (pomocniczych), kapłanów i ludu zdjął swoje szaty biskupie, a wdział pokutny wór, głowę posypał popiołem i zalany łzami odbył spowiedź publiczną. Błagał, by mu odpuszczono jego przewiny i zaniedbania, i by się za niego modlono. Potem przyjął Komunię Świętą i pożegnał się ze wszystkimi pocałunkiem pokoju. Zaniesiony do swojej izby zmarł po 4 dniach. Św. Izydor z Sewilli uchodzi za najwybitniejszego z biskupów-świętych, jakich wydała Hiszpania. Podczas gdy Jan Chryzostom uważany jest za największego kaznodzieję Kościoła Wschodniego, tak Izydor postrzegany jest często za autora najpiękniejszych i najcelniejszych kazań Kościoła Zachodniego. Kult Kanonizacja formalna św. Izydora z Sewilli odbyła się dopiero w 1598 roku, kanonizował go Klemens VIII. W 1722 papież Innocenty XIII ogłosił św. Izydora doktorem Kościoła. Jego wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest w dzienną rocznicę śmierci (4 kwietnia), natomiast uroczystości w Hiszpanii odbywają się 26 kwietnia[2]. Izydor z Sewilli (z prawej) i Braulion z Saragossy (ilustracja z 2 poł. X w.). W ikonografii św. Izydor przedstawiany jest jako stary biskup, u stóp którego znajduje się książę. W ikonografii można go zobaczyć również z piórem w ręku oraz z księgą Etymologiarum sive Originum libri XX, z ulem lub pszczołami, z pastorałem, nimbem wokół głowy, krzyżem i jadącego na koniu. Pszczoły nawiązują do legendy, zgodnie z którą w niemowlęctwie, pszczoły pozostawiły odrobinę miodu na jego ustach, co zapowiadało jego późniejszy dar wymowy. Jest patronem internetu, internautów, Hiszpanii, informatyków. Św. Izydor jest również patronem miasta Cres, na chorwackiej wyspie Cres. W miejscowym kościele parafialnym Matki Bożej Śnieżnej, w nawie ołtarza, znajdują się relikwie z mocami świętego. Znajduje się tam również kościółek św. Izydora pochodzący z XII wieku. Poeta i dramaturg Lope de Vega napisał poemat El Isidro. Sentencje z dzieł św. Izydora „Ucz się, jak gdybyś miał żyć wiecznie, żyj – jak gdybyś miał umrzeć jutro”. „Na początku słuchaj. Zabieraj głos jako ostatni. Ostatnie słowo jest więcej warte niż pierwsze.” „Prawda jest wyższa nad prawdziwym, bowiem prawdziwe wywodzi się z prawdy”. „Nauczania powinny się odznaczać poprawnością, prostotą, otwartością, powagą i skromnością, dalej: taktem i wdziękiem. Do każdego trzeba przemawiać indywidualnie, w zależności od jego stanu i poziomu moralnego. A więc kaznodzieja powinien wprzód przemyśleć, co ma mówić, do kogo, kiedy i w jaki sposób.” „Niesprawiedliwy to ktoś, kto źle używa swoich dóbr, albo uzurpuje sobie cudze dobra, albo do tego co posiada, doszedł w sposób niesprawiedliwy.” „O godna opłakiwania głupoto nieszczęśliwych żydów! Oto ani nie rozumieją na podstawie autorytetu Starego Testamentu przyjścia Zbawiciela, ani kiedy On przychodzi oni Go nie uznają. Czytają o nawróceniu pogan, a ze swego odrzucenia w najmniejszym stopniu się nie zawstydzają. Przestrzegają Szabatu, o którym wiedzą na podstawie świadectwa Pisma świętego, że jest zniesiony. Kultywują obrzezanie ciała ci, którzy utracili czystość serca.”(O wierze katolickiej przeciw żydom). W łac. „O infelicium Judaeorum deflenda dementia! Ecce Salvatoris adventum nec Testamenti Veteris auctoritate intelligunt, nec eum venisse accipiunt. Gentium conversionem legunt, et de sua reprobatione minime confunduntur. Sabbati observationem suscipiunt, quam reprobatam Scripturae testificatione cognoscunt. Circumcisionem carnis venerantur, qui cordis munditiam perdiderunt.” (De fide catholica contra Judaeos).4 kwietnia 2020sobota Rok liturgiczny: A/II Dzień Powszedni albo wspomnienie Św. Izydora, biskupa i doktora Kościoła ----------------------- Izydor z Sewilli, również Izydor Sywilski, łac. Isidorus Hispalensis (ur. ok. 560 w Kartagenie, zm. 4 kwietnia 636 w Sewilli) – arcybiskup Sewilli, święty Kośc...Więcej…![4 kwietnia 2020sobota
Rok liturgiczny: A/II
Dzień Powszedni albo wspomnienie Św. Izydora, biskupa i doktora Kościoła
-----------------------
Izydor z Sewilli, również Izydor Sywilski, łac. Isidorus Hispalensis (ur. ok. 560 w Kartagenie, zm. 4 kwietnia 636 w Sewilli) – arcybiskup Sewilli, święty Kościoła katolickiego, doktor Kościoła[1].
Jego rodzina liczyła kilku świętych: braci św. Leandra i św. Fulgencjusza oraz siostrę św. Florentynę. Wśród nich najsłynniejszym jest św. Izydor.
Izydor pochodził prawdopodobnie z Nowej Kartaginy w Murcji, ze znakomitej rodziny rzymsko-hiszpańskiej. W czasie najazdu cesarza wschodniorzymskiego na Hiszpanię jego ojciec, Sewerian, miał z żoną i dziećmi uciec do Sewilli w roku 554, gdzie w tym samym roku miał mu się urodzić św. Izydor. Św. Izydor jako chłopiec nie lubił nauki, a zdobywanie wiedzy nie było jego ulubionym zajęciem. Po rychłej śmierci rodziców wychowaniem młodszego rodzeństwa zajął się najstarszy brat, św. Leander, który był wówczas arcybiskupem w Sewilli. Ariański król Wizygotów, Leowigild skazał też na wygnanie św. Leandra (584), pozbawiając go stolicy biskupiej.
Po śmierci św. Leandra św. Izydor został wybrany na jego miejsce metropolitą Sewilli. Przez 35 lat rządził archidiecezją, umacniał Kościół w Hiszpanii, zwołując synody, tworząc szkoły i domy zakonne. Uważał, że należy kształcić młodzież, przekazując jej na wszelkie sposoby wiedzę, aby była mądra i pobożna. Na synodach uchwalano prawa, dotyczące karności religijnej i życia kościelnego. I tak na synodzie narodowym w Toledo (633) ułożono symbol wiary, który przez długie wieki był odmawiany w liturgii nie tylko w Hiszpanii, ale poza jej granicami. Ustalono również dla całego państwa jednolitą liturgię i wyznaczono stałe terminy dla synodów. Mówiono o nim, że polotem dorównywał Platonowi, wiedzą – Arystotelesowi, wymową – Cyceronowi, wszechstronnością – Dydymowi, powagą – św. Hieronimowi, nauką – św. Augustynowi, a jego świętość życia porównywano do św. Grzegorza Wielkiego.
Zostawił także trwały ślad w literaturze kościelnej. Święty Braulion (Nicolas de Bralion), jego uczeń i sekretarz, wymienia 20 zostawionych przez św. Izydora dzieł. Zwalczał w nich arianizm, zostawił wykład prawd wiary i moralności, pisał o dziejach Gotów i Wandalów, którzy opanowali jego kraj. Napisał Chronica Maiora, książkę o cudach natury, której treścią są wydarzenia od stworzenia świata, największym wszakże dziełem, jakie zostawił, to Etymologiarum sive Originum libri XX – próba pierwszej[potrzebny przypis] naukowej encyklopedii, ogólnej syntezy wiedzy, jaką za jego czasów posiadano; hasła zawierają etymologię. Zaginęły listy Izydora.
Przed śmiercią kazał zanieść się do katedry i w obecności biskupów sufraganów (pomocniczych), kapłanów i ludu zdjął swoje szaty biskupie, a wdział pokutny wór, głowę posypał popiołem i zalany łzami odbył spowiedź publiczną. Błagał, by mu odpuszczono jego przewiny i zaniedbania, i by się za niego modlono. Potem przyjął Komunię Świętą i pożegnał się ze wszystkimi pocałunkiem pokoju. Zaniesiony do swojej izby zmarł po 4 dniach.
Św. Izydor z Sewilli uchodzi za najwybitniejszego z biskupów-świętych, jakich wydała Hiszpania. Podczas gdy Jan Chryzostom uważany jest za największego kaznodzieję Kościoła Wschodniego, tak Izydor postrzegany jest często za autora najpiękniejszych i najcelniejszych kazań Kościoła Zachodniego.
Kult
Kanonizacja formalna św. Izydora z Sewilli odbyła się dopiero w 1598 roku, kanonizował go Klemens VIII. W 1722 papież Innocenty XIII ogłosił św. Izydora doktorem Kościoła.
Jego wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest w dzienną rocznicę śmierci (4 kwietnia), natomiast uroczystości w Hiszpanii odbywają się 26 kwietnia[2].
Izydor z Sewilli (z prawej) i Braulion z Saragossy (ilustracja z 2 poł. X w.).
W ikonografii św. Izydor przedstawiany jest jako stary biskup, u stóp którego znajduje się książę. W ikonografii można go zobaczyć również z piórem w ręku oraz z księgą Etymologiarum sive Originum libri XX, z ulem lub pszczołami, z pastorałem, nimbem wokół głowy, krzyżem i jadącego na koniu. Pszczoły nawiązują do legendy, zgodnie z którą w niemowlęctwie, pszczoły pozostawiły odrobinę miodu na jego ustach, co zapowiadało jego późniejszy dar wymowy.
Jest patronem internetu, internautów, Hiszpanii, informatyków.
Św. Izydor jest również patronem miasta Cres, na chorwackiej wyspie Cres. W miejscowym kościele parafialnym Matki Bożej Śnieżnej, w nawie ołtarza, znajdują się relikwie z mocami świętego. Znajduje się tam również kościółek św. Izydora pochodzący z XII wieku.
Poeta i dramaturg Lope de Vega napisał poemat El Isidro.
Sentencje z dzieł św. Izydora
„Ucz się, jak gdybyś miał żyć wiecznie, żyj – jak gdybyś miał umrzeć jutro”.
„Na początku słuchaj. Zabieraj głos jako ostatni. Ostatnie słowo jest więcej warte niż pierwsze.”
„Prawda jest wyższa nad prawdziwym, bowiem prawdziwe wywodzi się z prawdy”.
„Nauczania powinny się odznaczać poprawnością, prostotą, otwartością, powagą i skromnością, dalej: taktem i wdziękiem. Do każdego trzeba przemawiać indywidualnie, w zależności od jego stanu i poziomu moralnego. A więc kaznodzieja powinien wprzód przemyśleć, co ma mówić, do kogo, kiedy i w jaki sposób.”
„Niesprawiedliwy to ktoś, kto źle używa swoich dóbr, albo uzurpuje sobie cudze dobra, albo do tego co posiada, doszedł w sposób niesprawiedliwy.”
„O godna opłakiwania głupoto nieszczęśliwych żydów! Oto ani nie rozumieją na podstawie autorytetu Starego Testamentu przyjścia Zbawiciela, ani kiedy On przychodzi oni Go nie uznają. Czytają o nawróceniu pogan, a ze swego odrzucenia w najmniejszym stopniu się nie zawstydzają. Przestrzegają Szabatu, o którym wiedzą na podstawie świadectwa Pisma świętego, że jest zniesiony. Kultywują obrzezanie ciała ci, którzy utracili czystość serca.”(O wierze katolickiej przeciw żydom). W łac. „O infelicium Judaeorum deflenda dementia! Ecce Salvatoris adventum nec Testamenti Veteris auctoritate intelligunt, nec eum venisse accipiunt. Gentium conversionem legunt, et de sua reprobatione minime confunduntur. Sabbati observationem suscipiunt, quam reprobatam Scripturae testificatione cognoscunt. Circumcisionem carnis venerantur, qui cordis munditiam perdiderunt.” (De fide catholica contra Judaeos).](https://zywyrozaniec.pl/ow_userfiles/plugins/photo/photo_preview_16450_5e86ae4cecded.jpg)
Kwi 3 '20, 05:320 0
Radio Różaniec
© Copyright Żywy Różaniec • wszystko wokół różańca!
