Blog użytkownika

Ojcze nasz,
Któryś jest w niebie mego serca,
nawet gdy zdaje się ono otchłanią.
Święć się Imię Twoje,
niech ono będzie wyznawane
w martwej ciszy mojej oniemiałej
niemocy.
Przyjdź królestwo Twoje,
gdy porzuci nas już wszystko.
Bądź wola Twoja,
nawet jeśli nas zabija,
bo to, co jest dla nas tutaj
wyniszczeniem,
wschodzi Twoim życiem w niebie.
Chleba naszego powszedniego daj
nam dzisiaj,
pozwól i o to prosić,
byśmy nie pomieszali Ciebie z sobą,
lecz byśmy poznawali wciąż,
chociażby po naszym głodzie,
jak bezbronnymi i błahymi
stworzeniami jesteśmy.
Wyzwól nas z naszej winy
i strzeż w godzinie próby od winy
i pokusy,
która jest tylko jedna:
nie wierzyć w Ciebie i w niepojęte
drogi
Twojej miłości.
Ale nas zbaw.
Zbaw nas od nas samych.
Wprowadź nas w Ciebie,
W Twoją wolność,
w Twoje życie.

K. Rahner