Asieńko Basia jest prześliczna ,oj jak cudownie mieć takie maleństwo ;))))
Asiu pęknie ,że ofiarowałaś swoje cierpienie za innych cierpiących ;))))
To na pewno wielki dar ,który przyniesie wiele dobrych owoców ;)))
Ściskam serdecznie i ucałuj Basieńkę ;)
Pamiętam o Tobie w modlitwie Asiu. Jesteś bardzo dzielna!
Pozdrowienia i ucałowania dla Basi :)
Ja pamiętam o Tobie w modlitwie. Pozdrawiam serdecznie. Ucałuj Basieńkę :*
dzisiaj jest mój 23 dzień NP, potwornie cieżko mi ją odmawiać, biorę do ręki Różaniec i zawieszam się, otępiała leżę w bezruchu nie będąc w stanie przez kilkanaście minut rozpocząć modlitwy. Zawsze jakoś udaje mi się skonczyć modlitwy przed wstaniem ale dzisiaj jest straszny dzień, czuję wzmożone ataki złego, jestem potwornie podenerwowana, w syna jakby coś wstapiło,wstał już po 5, jest złośliwy dla siostry w rezultacie nawrzeszczałam na niego i wyszarpałam za uszy a naprawdę nie pamiętam kiedy byłam niemiła dla dzieci :-(
tracę nadzieję na polepszenie mojego stanu, tyle ludzi cierpi niesłychane męki, dźwiga choroby, żyje ze świadomością nieuchronnej utraty wzroku lub z wyrokiem na śmierć z powodu choroby, dlaczegóżby Bóg miał na mnie wejrzeć łaskawie i cofnąć zmiany w moich oczach lub dac jakąkolwiek ulgę......... chociaż chciałabym nauczyć się z tym żyć, mimo cierpienia być radosną, dać maksimum z siebie dzieciom, cieszyc sie każdym dniem, mieć zapał do wszystkiego i uśmiechać się.... czy to jest łaska którą mogę otrzymać czy ja muszę sama to wypracować w sobie? Boże jestem taka słaba co mam zrobić żebyś wejrzał na mnie łaskawie...... chciałabym znów napisać takiego radosnego posta jak w czerwcu w zeszłym roku, kiedy byłam przekonana że zaczęłam zdrowieć, że Bóg mnie wysłuchał a to wcale nie było tak, teraz cała nadzieja pogrzebana, bo być może wcale nie pozbyłam się mętów tylko przez jesień i zimę ich nie widziałam bo było inne światło, a ja nie zdrowieję tylko jest coraz gorzej :-(
Widziałem w TV tego chłopca który ma dziedziczną chorobę oczu po ojcu i jego przodkach. Praktycznie on nie powinien mieć dzieci bo przenosi to obciążenie dalej a jednak się zdecydował bo sam trochę widzi ale ma silne okulary. Dzięki pomocy ludzi dobudowano pokój i urządzono łazienkę dla tego niewidomego chłopca który by już dawno umarł gdyby nie usunięto mu gałek ocznych. Aż płakać mi się chciało widząc jego szczęście że ma swój wymarzony pokój i łazienkę w domu bo musiał wcześniej chodzić do wychodka na podwórku. Dla niewidomego chłopca ważne było żeby ściany były w kolorze niebieskim. On uzyskał swój Cud i jest szczęśliwy choć nigdy nie będzie widział.
Ty też otrzymałaś swój cud i jest nim Twoja Basia, nie odrzucaj tego daru. Nie wiesz jak bardzo Ci zazdroszczę Twojej sytuacji bo Ty możesz żyć i możesz być szczęśliwa tylko to swoje szczęście musisz odnaleźć w swoim sercu. Ja ciągle się czuję jak bym stał pod celą śmierci i wiedział że nie mamy żadnej odpowiedzi na petycję z prośbą o akt łaski ale cały czas wierzę że on do nas dotrze zanim ktoś wykona wyrok.
W tej intencji jutro jadę do ojca Pio znów go prosić o wstawiennictwo.
Poproszę również i o Ciebie.
w tym tygodniu wypadają "moje" trzy Msze Święte: dzisiaj u Św. Rity, jutro Msza którą Mama zamówiła w swojej parafii, a 25. w Pompejach. Im więcej modlitwy tym gorzej.... znów bezsenność albo krótkie drzemki i podczas nich koszmary.
czy ktoś jest w stanie mi wytłumaczyć jak to jest ze ja wpuszczam sama diabła do serca skoro modlę się do Jezusa Miłosiernego by ukrył mnie w swoich Ranach przed złym? czy ja jestem sama sobie winna? jak się "ustawić" na odpowiedni tor?
Jerzy nie mów że mi zazdrościsz, nie można zazdrościć nikomu jego krzyża bo nie wiesz jaki jest ciężki. A ja się staram bardzo nie przejmować i przyjąć to co mam ale z niewiadomych powodów nie mogę się ruszyć do przodu.
Nie mogę pościć ani wzmocnić nerwów lekami bo karmię piersią. Mama namawia mnie żebym zrezygnowała z tego i wzięła się za siebie ale jakoś nie umiem...
spróbuję żegnać się wodą świeconą moze będę lepiej spała
