Poznaj "Królową Różańca Świętego"! Numer 38 z bloga marek

Zobacz w naszym sklepiku!

Zobaczmy, co w nowym wydaniu "Królowej Różańca Świętego"!

Święty Klaudiusz de la Colombiere powiedział: „Wszelkie formy naszej miłości do Błogosławionej Dziewicy, jakie uzewnętrzniamy, nie posiadają tej samej rangi sprawiania jej przyjemności. Bez cienia wątpliwości, brązowy szkaplerz jest najbardziej faworyzowany przez Maryję, a tym samym najbardziej pomaga nam w osiągnięciu nieba”. Sama Matka Boża zdaje się potwierdzać te słowa i w najważniejszych dla nas objawieniach, a więc w Lourdes (16 lipca 1858 r – w uroczystość szkaplerza świętego) i w Fatimie (13 października 1917 r.) ukazała się w szatach karmelitańskich jako Matka Boża Szkaplerzna.

Pierwsza pielgrzymka piesza z Pignataro Maggiore do Pompejów odbyła się 6 maja 1945 roku. Wzięła w niej udział mała grupka osób w podzięce za ocalenie życia podczas II wojny światowej. Będąc w okopach, żołnierze obiecali, że jeśli ocaleją, pójdą pieszo w pielgrzymce dziękczynnej do sanktuarium w Pompejach. I kiedy cali i zdrowi wrócili do domów, postanowili spełnić obietnicę. Boso, z plecakami wypełnionymi kamieniami, udali się w podróż dziękczynną.

Kolejnym punktem na trasie mojej zeszłorocznej pielgrzymki,  mającej na celu uczczenie stuleciam niepodległości naszej Ojczyzny,  a zwłaszcza jej Królowej – Maryi, miało być sanktuarium Matki Bożej  Różańcowej w Pompejach, a także Neapol, w którym 14 sierpnia 1608 r.  objawiła się ona Juliuszowi Mancinellemu, włoskiemu jezuicie.  W czasie, gdy akurat odmawiał Litanię loretańską, ukazała mu się  i poleciła, by nazywał Ją Królową Polski, bo „naród ten bardzo umiłowała  i wielkie rzeczy dla niego zamierza”. Wieść o tym objawieniu dała  początek temu, że dzisiaj Maryja jest czczona jako nasza Królowa. 

Rozpoczynamy nowy cykl zatytułowany „Ciekawostki różańcowe”.  W każdym artykule będzie ukryta jedna lub więcej ciekawostek  związanych z modlitwą różańcową. Zostaną one powiązane z wybranym  problemem duchowym, który będziemy rozważać w danym numerze,  właśnie przez pryzmat owej ciekawostki. Dzięki temu poznamy różaniec  jako odpowiedź na duchowe trudności, z jakimi się zmagamy.  W tym numerze zastanowimy się nad tym, czym jest „szybka religijność”  i jak można przeciwdziałać duchowemu lenistwu.

 Jak pamiętamy, film o Michale Archaniele przedstawia objawienia wymienione  w książce „Wielkość św. Michała Archanioła”.  Po zakończeniu zdjęć w Europie południowej  i zachodniej, zadaliśmy sobie pytanie:  czy to możliwe, aby Michał Archanioł objawiał się  w tylu krajach z pominięciem Polski?

W kościele Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Ain-Karim  w pobliżu Jerozolimy znajduje się grób, na płycie którego wyryty  jest napis: „Ojciec Maria”, zaś na cokole figury Niepokalanej:  „Maryjo, pamiętaj o swoim synu, który jest słodką i chwalebną  zdobyczą Twojej miłości”.

Cztery lata temu otrzymałam po raz pierwszy zaproszenie  do więzienia, by podzielić się świadectwem o modlitwie różańcowej.  Za każdym razem jest to dla mnie wyjątkowe i ubogacające  doświadczenie. Jestem przekonana, że o wiele więcej  sama otrzymuję w czasie spotkań z więźniami, niż mogę dać.

Scena nawiedzenia św. Elżbiety przez Maryję przynależy do grupy  wydarzeń bezpośrednio poprzedzających przyjście na świat Zbawiciela.  Można rzec, że Jezus na ziemi już się pojawił, ponieważ był  przecież w łonie swej Matki. Elżbieta odwiedziny Maryi odebrała  jako wielki zaszczyt. Postać tak bardzo przez nas znana jest  przez ewangelistę dość skromnie opisana.

 Zielem, kwiatami ścielcie Mu drogi,   Którędy Pańskie iść będą nogi!   I okrzyknijcie na wszystkie strony:   „Pośród nas idzie Błogosławiony!” 

Chcę złożyć świadectwo z mojej pierwszej nowenny pompejańskiej, którą odmówiłam kilka lat temu, gdy zaczęło się rozpadać małżeństwo mojego syna. Kilka miesięcy po ślubie synowa wyprowadziła się. Sytuacja była na tyle poważna, że każde z nich chciało rozwodu. Poczułam się bezradna, gdyż wszelkie podejmowane przeze mnie próby pogodzenia ich kończyły się kłótnią i obwinianiem mnie, że nie powinnam się wtrącać, bo to ich sprawa.

Sanktuarium w Pilźnie jest miejscem, gdzie spotykają się dwie wielkie  tradycje maryjne. Pierwsza związana jest z zakonem augustianów,  którzy umieścili w swej świątyni wspaniały wizerunek Maryi i obdarzyli  ją mianem Matki Bożej Pocieszenia. Ich dzieło kontynuują od niemal  180 lat karmelici, wzbogacając augustiańskie dziedzictwo  szkaplerzną duchowością własnego zakonu.

 W poprzednim numerze przybliżyliśmy pokrótce 5 warunków  dobrej spowiedzi świętej. Wspomnieliśmy, że rachunek  sumienia należy czynić na podstawie 10 przykazań Bożych  i 5 przykazań kościelnych. W kilku najbliższych numerach  omówimy każde z tych przykazań po kolei. Zanim jednak  to nastąpi, kilka uwag wstępnych. 

Pierwszego maja obchodzone jest wspomnienie  św. Józefa Rzemieślnika. W naszym Kościele katolickim  wspomnienie św. Józefa obchodzone jest dwa razy w roku  – 19 marca jako Oblubieńca Matki Bożej, oraz 1 maja  – jako wzór i patrona ludzi pracy. Jego postać  znana jest z przekazów Ewangelii, chociaż  na jej kartach nie wypowiedział ani słowa… 

Porozmawiajmy dzisiaj o pobożności. Czym jest prawdziwa pobożność? Kogo możemy nazwać człowiekiem pobożnym? Czy człowiek pobożny to taki, który długie godziny potrafi spędzić na modlitwie, w kościele parafialnym nie opuści żadnego nabożeństwa przez 7 dni w tygodniu? A może pobożny jest ten, kto zna niemal na pamięć Pismo Święte, potrafi cytować z pamięci wersety na każdy temat? Może w końcu pobożność oznacza kogoś, kto stara się za nic w świecie nie przekroczyć żadnego z przykazań, w piątek nie dotknie mięsa, hojnie sypie groszem na kościelną tacę, aktywnie udziela się we wszystkich parafialnych akcjach charytatywnych.  

Zobacz w naszym sklepiku!