Dziękuję... z bloga Dorota

17,1-11a Ojcze, otocz swego Syna chwałą

W czasie ostatniej wieczerzy Jezus podniósłszy oczy ku niebu, rzekł:

«Ojcze, nadeszła godzina! Otocz swego Syna chwałą, aby Syn Ciebie nią otoczył i aby mocą władzy udzielonej Mu przez Ciebie nad każdym człowiekiem dał życie wieczne wszystkim tym, których Mu dałeś. A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa.

Ja Ciebie otoczyłem chwałą na ziemi przez to, że wypełniłem dzieło, które Mi dałeś do wykonania. A teraz Ty, Ojcze, otocz Mnie u siebie tą chwałą, którą miałem u Ciebie pierwej, zanim świat powstał.

Objawiłem imię Twoje ludziom, których Mi dałeś ze świata. Twoimi byli i Ty Mi ich dałeś, a oni zachowali słowo Twoje. Teraz poznali, że wszystko, cokolwiek Mi dałeś, pochodzi od Ciebie. Słowa bowiem, które Mi powierzyłeś, im przekazałem, a oni je przyjęli i prawdziwie poznali, że od Ciebie wyszedłem, oraz uwierzyli, żeś Ty Mnie posłał.

Ja za nimi proszę, nie proszę za światem, ale za tymi, których Mi dałeś, ponieważ są Twoimi. Wszystko bowiem moje jest Twoje, a Twoje jest moje, i w nich zostałem otoczony chwałą. Już nie jestem na świecie, ale oni są jeszcze na świecie, a Ja idę do Ciebie».

Nie pamiętam , czy kiedykolwiek nad tym fragmentem Ewangelii medytowałam, ale choć przypomina mi to modlitwę wstawienniczą, którą przecież służę na co dzień, to dziś gdy wniknęłam w te słowa aż ciarki przeze mnie przeszły...

" Ja Ciebie otoczyłem chwałą na ziemi przez to, że wypełniłem dzieło, które Mi dałeś do wykonania"

."Ja za nimi proszę, nie proszę za światem, ale za tymi, których Mi dałeś, ponieważ są Twoimi. Wszystko bowiem moje jest Twoje, a Twoje jest moje, i w nich zostałem otoczony chwałą."

Aby otoczyć Ojca chwałą Ty, Panie Jezu wypełniłeś dzieło, które On Ci zlecił.

Aby człowiek otoczył chwałą Twego Ojca najpierw Ciebie tą chwałą musi otoczyć i raczej też musi jakieś zadanie wypełnić.

Czy do końca wiem, jakie mi zadanie wyznaczyłeś, Panie Jezu...? Jakim jestem uczniem i czy w ogóle jestem uczniem, uczniakiem może , czy człowiekiem z tego świata jeszcze ..?

Świat w kontekście Nowego Testamentu to raczej kojarzy mi się częściej z grzechem i z niewiarą. Za tym światem Ty, Panie nie prosisz, dlaczego...? Chyba dlatego, że nie dla zabawy z celnikami i grzesznikami jadłeś , oni mieli Ciebie poznać , a nie cieszyć się po ludzku tylko, żeś zasiadał z nimi.

Poznanie i Obecność...

To daje życie wieczne...poznanie duchem i w Duchu tego, co w Biblii, poczuć i doznać Twej Obecności w Sakramentach , nade wszystko w Eucharystii...bo to mnie przemienia w ...ucznia ...

Czy to wielkie zadanie...?

Rachunek sumienia ....

Mimo wszystko, czuję Panie Jezu , że ta modlitwa jest i za mną. Za tę modlitwę dziękuję Ci, Panie ...