Blog dorotak

J 15, 9-17 Największy dowód miłości

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Trwajcie w miłości mojej. Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna.
To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję.
Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego. Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał, aby wszystko dał wam Ojciec, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali».

"Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości"

Jak dwoje ludzi postanawia być razem , to nie stawiają sobie warunków jakichś, a Ty Panie tak...

Ale , czy aby Ci dwoje tych warunków sobie nie stawiają , przyrzekając przed Tobą, choćby to - żyć aż do śmierci z sobą ...?

Nawet ja , kiedyś przed panią w Urzędzie musiałam znać prawa i obowiązki , jakie wynikają z tytułu chęci założenia rodziny i przyrzec, że "uczynię wszystko (...)"...

Bo miłość, to nie pluszowy miś tylko, jak w piosence , ale zobowiązanie także...Jedno z drugim  jednocześnie i spójnie .

I dziś mogłabym powtórzyć słowa  wypowiedziane kiedyś tutaj przeze mnie wcześniej....gdybym ja  wiedziała...

Gdybym ja to wiedziała wcześniej, że pójście drogą Przykazań , choć jest niekiedy bolesne, ale daje radość właśnie,  że im bardziej rezygnuję z siebie tym bardziej jestem bliżej Ciebie , a wszystko w mym życiu jakoś dziwnie niezwykle  "samo" się  układa , a życie to staje się nieustannym spotykaniem Ciebie, Panie...

"Słuchaj mnie,  dziecko, i posiądź wiedzę, a do słów moich przyłóż się  sercem" Syr.16.24-25...tak do mnie mówisz dziś , Panie...

Proszę  więc dziś Twego umiłowanego ucznia , Jana...

Święty Janie Apostole, Ty który przylgnąłeś do serca  naszego Pana, pragnę  bym i ja nieustannie lgnęła do Jego Serca, do Serca , które kocha i napomina  ... módl się za mną ...

Mt 23, 1-12 Strzeżcie się pychy i obłudy

Jezus przemówił do tłumów i do swych uczniów tymi słowami:
«Na katedrze Mojżesza zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie. Mówią bowiem, ale sami nie czynią. Wiążą ciężary wielkie i nie do uniesienia i kładą je ludziom na ramiona, lecz sami palcem ruszyć ich nie chcą.
Wszystkie swe uczynki spełniają w tym celu, żeby się ludziom pokazać. Rozszerzają swoje filakterie i wydłużają frędzle u płaszczów. Lubią zaszczytne miejsce na ucztach i pierwsze krzesła w synagogach. Chcą, by ich pozdrawiano na rynkach i żeby ludzie nazywali ich Rabbi.
Wy zaś nie pozwalajcie nazywać się Rabbi, albowiem jeden jest wasz Nauczyciel, a wy wszyscy braćmi jesteście. Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem; jeden bowiem jest Ojciec wasz, Ten, który jest w niebie. Nie chciejcie również, żeby was nazywano mistrzami, bo tylko jeden jest wasz Mistrz, Chrystus.
Największy z was niech będzie waszym sługą. Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony».

Kłamstwo prędzej czy później wyjdzie na jaw...czy warto ? A faryzeizm  uważam za kłamstwo i to takie, które  nie tylko zgubi kłamiącego, ale przy okazji może zgubić innych. W tym jestem raczej ostra, bo sama ten okres faryzeizmu przeżyłam , tuż po nawróceniu zresztą...Wiedziałam  , co i jak trzeba , znałam bynajmniej już Prawo i chęć do nawracania innych mi przyszła , tylko o  myśli "Hola, hola, a czy ja jestem taka czysta ?" to już zapomniałam.  Gdyby nie moja wspólnota, to   faryzeuszem tym mogłabym zostać do końca swych dni, albo byłabym Szawłem bynajmniej nie Pawłem... Słowa Twe , Panie "Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie. " są bardzo istotne więc.  bo a nuż komuś by się zachciało czyny moje naśladować, bo Prawo Twoje niezbyt pojął, albo myśli , że to dopuszczalne...No i  fakt....ludzie nie są głupi znowuż , by nie widzieć , jak taki faryzeusz się ośmiesza...

"Basta!" ...to kiedyś chyba musiałam od Ciebie usłyszeć...

Jejku, Panie mój...ten okres tylko wspominam, ale niechby on do mnie nie wrócił ...

Łk 6, 36-38 Odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny. Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni; nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni; odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone.
Dawajcie, a będzie wam dane: miarą dobrą, natłoczoną, utrzęsioną i opływającą wsypią w zanadrze wasze. Odmierzą wam bowiem taką miarą, jaką wy mierzycie».

Jak dobrze jest dziękować Ci Panie,
i śpiewać psalm Twojemu Imieniu.
I opowiadać rano Twoje miłosierdzie,
a w nocy wierność Twoją
przy dziesięciostrunnej harfie i lutni i dźwięcznej cytrze.

Tak , Panie Jezu...jak dobrze jest Tobie dziękować i głosić Twoje Miłosierdzie , a co z moją odpowiedzią na Nie....nawet nie mogę Ci dać cukierka , którego w tej chwili zjadam, ale...jeśli mam Cię naśladować , to tego cukierka biednemu dziecku dać mogę. I wiem , że ten cukierek ( choć nie ten sam akurat jeśli o niego chodzi, bo dziecko zapewne by go  już zjadło:) ) powróci do mnie w jakiś dziwny sposób zwielokrotniony, słodszy nawet może...Ale ta wiedza moja pochodzi stąd, że ja te "cukierki" już wcześniej rozdawałam i rozdaję, ten pierwszy krok, pierwszy raz uczyniłam  chociaż. I nie wynikało to nawet z faktu sprawdzenia Ciebie, Panie , ale .. po prostu to widzę...

Widziałam też jednak, gdy popełniałam jakąś niewierność Twej nauce, jak zaraz coś  zakłócającego mój pokój się działo...Gorzkie napomnienie Twoje...

W tył zwrot mnie nauczyłeś robić , Panie, czynić bym rozeznawała swe kroki, czy aby szłam po Twojej ścieżce...czy po swojej tylko, albo Twego nieprzyjaciela. A na tej ścieżce  zazwyczaj pojawia się inny człowiek i to, jaką ścieżką idę i jak się na  niej zachowam zależy od mego wyboru. , okażę mu serce, przejdę obok albo podstawię mu nogę, że nie wstanie, gorzej może niekiedy jak go w ogóle nie zobaczę...

A to wszystko składa się na moją  przyszłość, tu na ziemi i gdy z niej odejdę...ale także  na przyszłość  może i tego drugiego człowieka i tu proszę Cię, Panie Jezu bym o tym nigdy nie zapominała, a jeśli się zdarzy...nic tylko Ci dziękować, że chociaż Ty czuwasz i nade mną i nad tym drugim człowiekiem, że  Ty od moich słabości jesteś większy, że Twoje Miłosierdzie nie ma granic. 

Być miłosiernym jak Ty, Panie...niby niewiele trzeba, a tak trudno niekiedy wykonać...

Mk 9, 2-10 Przemienienie Pańskie

Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i Jana i zaprowadził ich samych osobno na górę wysoką. Tam przemienił się wobec nich. Jego odzienie stało się lśniąco białe tak, jak żaden wytwórca sukna na ziemi wybielić nie zdoła. I ukazał się im Eliasz z Mojżeszem, którzy rozmawiali z Jezusem.
Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: «Rabbi, dobrze, że tu jesteśmy; postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza». Nie wiedział bowiem, co należy mówić, tak byli przestraszeni.
I zjawił się obłok, osłaniający ich, a z obłoku odezwał się głos: «To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie». I zaraz potem, gdy się rozejrzeli, nikogo już nie widzieli przy sobie, tylko samego Jezusa.
A gdy schodzili z góry, przykazał im, aby nikomu nie rozpowiadali o tym, co widzieli, zanim Syn Człowieczy nie powstanie z martwych. Zachowali to polecenie, rozprawiając tylko między sobą, co znaczy powstać z martwych.

Tak , Panie mój...jeśli mam Cię naśladować , to i swój Tabor muszę przeżyć...

A to była najdoskonalsza , najbardziej trafna  moja decyzja w życiu, bo bezbłędna...i nie wiem czemu mam  myśl , że to  jak wygrana w toto lotka . Ale w sumie od   myśli o wygranej w tej grze  zaczął się mój pierwszy żywy kontakt z Tobą, Twoja odpowiedź, że kochasz tych maluczkich nie była zbyt wtedy dla mnie pocieszająca, ale to był moment, w którym wiedziałam , byłam pewna, że to Ty  i że Jesteś...

Mówi się "ciekawość to pierwszy stopień do piekła" , moja ciekawość Ciebie zaprowadziła mnie nie tylko na Tabor, ale sprawiła, że ten Tabor nieustannie przeżywam...

Pragnę, Panie Jezu stawać w przedsionku Twej chwały, chcę Ci nie tylko śpiewać i tańczyć  z radością, ale nade wszystko chcę pracować w Twej Winnicy, chcę nieustannie budować ten namiot spotkania z Tobą i dziękować za ten osłaniający obłok...

Tak więc  moja nieustanna prośba :

Oczyść serce me,
chcę jak złoto lśnić i jak czyste srebro.
Oczyść serce me,
chcę czystego złota blaskiem lśnić.
Zstąp Ogniu, zstąp,
przyjdź, oczyść serce me.
Pragnę być święty,
Tobie oddany, Panie.
Chcę zawsze być święty, Tobie,
mój mistrzu, na zawsze oddany
gotów, by służyć Ci.

Oczyść serce me,
obmyj swoją krwią, spraw, bym mógł być święty
Oczyść serce me,
z najtajniejszych grzechów oczyść mnie.

https://www.youtube.com/watch?v=vJPYrgbyw34

Mt 5, 43-48 Bądźcie doskonali, jak doskonały jest wasz Ojciec niebieski

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Słyszeliście, że powiedziano: „Będziesz miłował swego bliźniego, a nieprzyjaciela swego będziesz nienawidził”.
A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych,którzy was prześladują; tak będziecie synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych.
Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego nie czynią? I jeśli pozdrawiacie tylko swych braci, cóż szczególnego czynicie? Czyż i poganie tego nie czynią?
Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest wasz Ojciec niebieski».

Ja wczoraj wspominam o łasce , a tu dziś Paschalny Deszcz widzę....to znaczy pieśń  taka dziś mi się wyśpiewuje w związku z Słowem...

I powtórzę znów...Ja wczoraj wspomniałam o łasce , a przez moje niedosłyszenie słów proroctwa nade mną kiedyś wypowiedzianych, zaczęłam szukać jak mam te słowa wypełniać. Słowa , które usłyszałam  to - " Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za nieprzyjaciół ( miast przyjaciół) swoich." ...  traktuję je jako widzialną dla mnie łaskę Twoją , Panie.   Cóż, wtedy tak Biblii dobrze nie znałam, pomyślałam, że a nuż tak w niej jest, jeśli słowa proroctwa mają być z nią zgodne.  Choć najpierw mną zatrzęsło , to potem widziałam  sens tej mojej pomyłki , nauczyłeś mnie Panie Jezu błogosławić, a pierwszemu błogosławić zaczęłam byłemu mężowi, no i jest między nami dobrze, a było nieciekawie.  Potem  Maryja pociągnęła mnie do modlitwy za tych, którzy mnie krzywdzą i tych, którzy myślą  czy uważają , że ja robię czy zrobiłam im krzywdę, za tych  o których nie wiem , że  ich skrzywdziłam, a tacy zapewne też się znajdą. . Skutkiem tego mój "nieprzyjaciel" stał się dla mnie bliźnim, bo przecież tego też mnie nauczyłeś, że moim bliźnim jest każdy, kto staje na mej drodze... Niby niewiele mam do zrobienia z tą  miłością do nieprzyjaciół, bo Ty wiesz  i ja wiem , że  a jakże, mam....pozbyć się pierwszych emocji w złych sytuacjach z tymi ludźmi chociażby , również tych tylko  wewnątrz mnie powstających...Słów "przepraszam" czy "przebacz mi" nie brakuje w moich ustach, ale  ...czy zawsze je wypowiadam , gdy może powinnam...?

Ale dziś  zadaję  sobie i Tobie, Panie mój pytanie również....Modlimy się za chrześcijan prześladowanych w Syrii, nigdzie nie widziałam prośby o modlitwę za tych , co ich prześladują , islamistów dżihadystów... czy  powinnam ?. Wszak błogosławieństwo, modlitwa czy post mają ogromną moc... a gdyby tak wielu za nich zaczęło się modlić, choćby ci , co by się nie  obawiali takiej modlitwy , bo to prawie wcielone diabły...Przecież Panie  na zbawieniu każdego Ci zależy...Błogosław im Panie Boże, bo nie wiedzą , co czynią...Trudne to, ale przeszło mi  przez gardło...

Jaki ma być mój deszcz...? Pokora, miłosierdzie i życie w prawdzie...chyba taki...